Επιτήδειοι κερδοσκόποι στήνουν νομικό πόλεμο κατά εισηγμένων ναυτιλιακών στη Νέα Υόρκη.
Επιδημία αγωγών εις βάρος εισηγμένων ναυτιλιακών ελληνικών συμφερόντων στη Νέα Υόρκη έχει ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα με απώτερο στόχο την εξασφάλιση σοβαρών οικονομικών ανταλλαγμάτων, είτε με την μορφή της αποζημίωσης είτε και με την αλλαγή ιδιοκτησίας μέσω ενός ιδιότυπου δικαστικού…«ρεσάλτο».
Ως ενάγοντες εμφανίζονται ορισμένοι μέτοχοι μειοψηφίας που παριστάνουν τους «ακτιβιστές» υπέρ μιας υποτιθέμενης χρηστής οικονομικής διαχείρισης, αλλά πίσω τους κρύβονται εξαιρετικά επιθετικά funds και καλοπληρωμένα νομικά γραφεία που ειδικεύονται στην διεκδίκηση αποζημιώσεων με απώτερο στόχο την αλλαγή μετοχικής σύνθεσης των εταιρειών.
Η αρχή έγινε με την υπόθεση της εισηγμένης στον NYSE εταιρείας διακίνησης ναυτιλιακών καυσίμων Αegean Marine Petroleum που έπειτα από ορισμένες περιπετειώδεις διακυμάνσεις της χρηματιστηριακής αξίας, υποχρεώθηκε σε αλλαγή διοικητικού συμβουλίου εις όφελος οργανωμένων μετόχων μειοψηφίας.
Πρόσφατα οι τελευταίοι οδήγησαν την εταιρεία σε αναγκαστική αναδιάρθρωση μέσω υπαγωγής της στο άρθρο 11 του αμερικανικού πτωχευτικού κώδικα, διευκολύνοντας με τον τρόπο αυτό την επιθετική εξαγορά της από μεγάλο ανταγωνιστικό όμιλο.
Ως πρόσχημα για την αναδιάρθρωση της εταιρείας το νέο διοικητικό της συμβούλιο επικαλέστηκε υποτιθέμενη κακοδιαχείριση της προηγούμενης διοίκησης εγείροντας και αξιώσεις για αποζημίωσεις ύψους έως 300 εκ δολλαρίων, τις οποίες και εκχώρησε σε γκρουπ ομολογιούχων.
Ακολουθώντας την ίδια περίπου πρακτική, άλλοι μέτοχοι εισηγμένων ναυτιλιακών, οδηγούν κορυφαίους Ελληνες εφοπλιστές όπως οι Γιώργος Οικονόμου(Dry Ships), Eυάγγελος Πιστιόλης (Top Ships) και Συμεών Παλιός (Diana Container Ships) στα αμερικανικά δικαστήρια με την κατηγορία της χρηματιστηριακής απάτης και απώτερο στόχο την καταβολή αποζημιώσεων μαμούθ ή και την εκχώρηση πρόσθετου μετοχικού μεριδίου.
Οι ενάγοντες μέτοχοι μειοψηφίας πίσω από τους οποίους κρύβονται ισχυρά funds πατάνε σε κάποια νομικά «παράθυρα» της αμερικανικής χρηματιστηριακής γραφειοκρατίας και θεμελιώνουν αξιώσεις για παραβάσεις του χρηματιστηριακού κώδικα των ναυτιλιακών εταιρειών που λόγω της φύσης του αντικειμένου τους δεν έχουν σταθερές χρηματοοικονομικές ροές και εμφανίζουν έντονες διακυμάνσεις στην αξία των μετοχών.Στην περίπτωση της Dry Ships, ο Ελληνας εφοπλιστής εγκαλείται για «χρηματιστηριακή απάτη», αναφορικά με την συμφωνία άντλησης κεφαλαίων από την Kalani Investment που οδήγησε σε υποτίμηση της χρηματιστηριακής αξίας των μετοχών της εταιρείας.
Η Dry Ships από την πλευρά της απαντά επισήμως ότι είχε ενημερώσει εγκαίρως τους μετόχους για τις λεπτομέρειες της συμφωνίας στην προσπάθεια της να αντλήσει 700 εκατομμύρια δολάρια από την Kalani και επομένως δεν ευσταθούν οι κατηγορίες περί κακοδιαχείρισης.
Η εταιρεία μάλιστα σημειώνει πως οι ενάγοντες μέτοχοι παραδέχονται ότι είχαν ενημερωθεί για την συμφωνία, αλλά ισχυρίζονται ότι συγκεκριμένες αναφορές στην επίσημη ενημέρωση ήταν παραπλανητικές καθώς παρουσίαζαν τους κινδύνους για dilution(αλλοίωση μετοχικών μεριδίων) ως πιθανότητα και όχι ως βεβαιότητα.
Επιπλέον η Dryships απορρίπτει τους ισχυρισμούς ότι το deal με την Kalani αποσκοπούσε στην εξαπάτηση των επενδυτών, αντιτείνοντας ότι ήταν απολύτως απαραίτητο για την επιβίωση της εταιρείας και την ικανότητα της να ανανεώσει τον στόλο της σε μία άσχημη περίοδο για την αγορά. Τα έσοδα από την συμφωνία βοήθησαν την Dry Ships να αγοράσει 17 πλοία με μέσο όρο ηλικίας τα 2 έτη, έναντι συνολικά 765,5 εκ. δολαρίων.
Ηδη οι νομικοί σύμβουλοι του κ. Οικονόμου ζητούν την απόρριψη της σχετικής αγωγής και τον λόγο πλέον θα έχει αρμόδιο δικαστήριο της Νέας Υόρκης.
Ταυτόχρονα όμως εκκρεμούν ανάλογες αγωγές εις βάρος της Top Ships(Ευάγγελος Πιστιόλης) και της Diana Containerships(Συμεών Παλιός) με αφορμή άλλες αντίστοιχες συμφωνίες χρηματοδότησης.
Οι δύο ναυτιλιακές υποστηρίζουν ότι τα επιχειρήματα των μετόχων μειοψηφίας είναι αβάσιμα και ζητούν επίσης από την πλευρά τους την ακύρωση της σχετικής νομικής διαδικασίας.
Αυτό πάντως που προκαλεί εντύπωση σε όλες τις προαναφερόμενες περιπτώσεις είναι οι ομοιότητες στις επιθετικές μεθοδεύσεις των «ακτιβιστών» μετόχων και η προσπάθεια τους να εγείρουν μεγάλες αξιώσεις αποζημιώσεων, που βασίζονται σε εξαιρετικά αμφιλεγόμενο νομικό έδαφος.
Πηγή: