Η κυβερνητική εκπρόσωπος, Όλγα Γεροβασίλη σε συνέντευξη της στα "ΕΠΙΚΑΙΡΑ" αναφέρθηκε στην οικονομία, το Eurogroup, τη φημολογία περί ανασχηματισμού της κυβέρνησης και όλες τις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν την Ελλάδα. Παράλληλα, επιτέθηκε στον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκο Μητσοτάκη χαρακτηρίζοντας τον καταστροφολόγο.
Όπως προέκυψε από το Eurogroup βαδίζουμε προς συμφωνία εντός του Μαΐου. Φοβάται η κυβέρνηση ακόμα τυχόν νέα εμπόδια που ενδεχομένως να ενεργοποιήσουν το "παιχνίδι" των καθυστερήσεων, όπως είχε διαρρεύσει στα Wikileaks;
Αυτό που αποδεικνύεται είναι ότι όταν υπάρχει συνέπεια, συνεχής προσπάθεια και πολυεπίπεδη διαπραγμάτευση, μπορούμε να πετύχουμε. Πιο σημαντικό ακόμη, ότι μπορούμε να μπλοκάρουμε επιδιώξεις ορισμένων που θα απέβαιναν εις βάρος των συμφερόντων της χώρας. Αυτή η κυβέρνηση είναι η πρώτη που διαπραγματεύτηκε πραγματικά, σκληρά και επίπονα. Και γι' αυτό εκείνοι που ήταν μαθημένοι στην εκτέλεση υπαγορευμένων εντολών, χαρακτήριζαν υποτιμητικά τη διαπραγμάτευση, «καθυστέρηση». Οι επαφές του πρωθυπουργού και του υπουργού οικονομικών σε διεθνές επίπεδο ήταν αποφασιστικές. Η ψήφιση της ασφαλιστικής και της φορολογικής μεταρρύθμισης ήταν επίσης καθοριστική. Πάλι η αντιπολίτευση, στην προσπάθειά της να αποτύχει η διαδικασία, προδίκαζε ότι θα χαρακτηριστεί ως «μονομερής ενέργεια». Όχι μόνο δεν πραγματοποιήθηκε κανένα σενάριο καταστροφής, αλλά ήδη στο Eurogroup της 9ης Μαΐου ελήφθησαν αποφάσεις και για την αξιολόγηση και για το χρέος. Εκείνο που απομένει για τις επόμενες ημέρες είναι η συζήτηση σε τεχνικό επίπεδο των διαθέσιμων εναλλακτικών για παρεμβάσεις στη βιωσιμότητα του χρέους και των λεπτομερειών λειτουργίας του αυτόματου μηχανισμού δημοσιονομικής προσαρμογής.
Ο οδικός χάρτης για το χρέος προβλέπει διευθέτησή του σε τρεις φάσεις. Μπορεί η τμηματική ρύθμιση να στείλει το μήνυμα που θέλει η κυβέρνηση στις αγορές, προκειμένου να αλλάξει το διεθνές επενδυτικό κλίμα;
Η επιτυχής αξιολόγηση αποτελεί το πρώτο βήμα για την αλλαγή του επενδυτικού κλίματος. Με βάση τα συμφωνηθέντα, θα ακολουθούσε η συζήτηση για το χρέος. Τελικά, οι αποφάσεις για την ελάφρυνση του χρέος ελήφθησαν ταυτόχρονα με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Πρόκειται για διπλή επιτυχία με πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα στη επανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Είναι προφανές ότι, με προκαθορισμένο μηχανισμό αξιολόγησης της βιωσιμότητας του χρέους, αποφεύγονται οι αυθαίρετοι υπολογισμοί -που οδηγούν ενίοτε και σε αυθαίρετες απαιτήσεις- διαφόρων θεσμικών κέντρων. Επαυξάνοντας την εμπιστοσύνη των επενδυτών σε μία οικονομία που βρίσκεται ακόμη υπό επιτήρηση μεν, με ελαχιστοποιημένη την αβεβαιότητα δε.
Βλέπουμε ότι ο κ. Τσακαλώτος επιμένει πως δεν θα χρειαστεί η ενεργοποίηση του αυτόματου κόφτη που θα συμπαρασύρει μισθούς και συντάξεις. Από που προκύπτει αυτή η σιγουριά της κυβέρνησης;
Σε μία πολύ δύσκολη χρονιά, τα οικονομικά αποτελέσματα αυτής της κυβέρνησης ξεπέρασαν και τις προβλέψεις, αλλά και -κυρίως- τους συμφωνημένους στόχους. Επισημαίνω ότι αυτό έγινε εφικτό σε μία περίοδο όπου, για αρκετούς μήνες, υπήρξαν συνθήκες αβεβαιότητας και στραγγαλισμού της ελληνικής οικονομίας από τους πιστωτές, και βέβαια χωρίς πρόσβαση στις διεθνείς αγορές. Σήμερα, με την επιτυχή πρώτη αξιολόγηση, βλέπουμε ήδη τα πρώτα δείγματα σταθεροποίησης και ανάκαμψης. Οι προβλέψεις διεθνών οίκων συγκλίνουν στην άποψη ότι, στο δεύτερο εξάμηνο του 2016, η ελληνική οικονομία θα μπει σε αναπτυξιακή πορεία. Αυτή η κυβέρνηση επιπλέον είχε την πρόνοια να μειώσει τους στόχους πρωτογενούς πλεονάσματος για την επόμενη τριετία, ώστε αυτοί να γίνουν ρεαλιστικοί και εφικτοί χωρίς πρόσθετα μέτρα. Τονίζω ότι οι στόχοι που είχε δεχτεί η κυβέρνηση Σαμαρά ήταν μη ρεαλιστικοί (από φέτος προέβλεπαν πλεόνασμα 4,2%) και χωρίς μάλιστα να έχει μπορέσει να πετύχει τις υποχρεώσεις του 2014. Δυνητικά, το πρόγραμμα της προηγούμενης κυβέρνησης θα μπορούσε να επιβαρύνει με μέτρα ως και 20 δισ. την ελληνική οικονομία τα επόμενα χρόνια. Έως τώρα λοιπόν, με προσεκτικά βήματα και ρεαλισμό, καταφέρνουμε να επιτυγχάνουμε και να ξεπερνάμε τους στόχους μας. Αντιστρέφω λοιπόν το ερώτημα: από πού προκύπτει η σιγουριά της αντιπολίτευσης ότι θα ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός; Και το κυριότερο: μήπως το εύχεται;
Η κυβέρνηση με την εκταμίευση της δόσης από τον ESM ετοιμάζεται σύμφωνα με επίσημες διαρροές να ενισχύσει τη ρευστότητα στην αγορά. Πού θα διοχετευθούν τα χρήματα αυτά;
Η δόση του ESM δεν θα κατευθυνθεί μόνο στην εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας. Τμήμα του θα αποδοθεί για την αποπληρωμή των οφειλών του δημοσίου σε ιδιώτες. Πρέπει να επισημάνω εδώ, ότι οι υποχρεώσεις αυτές είναι αντίστοιχες με εκείνες όλων των προηγούμενων ετών. Είναι σίγουρο ότι θα δοθεί μεγάλη ανάσα ρευστότητας σε σημαντικό τμήμα της ιδιωτικής οικονομίας. Αποτελεί ένα πρώτο βήμα για την αντιστροφή της πορείας της ανεργίας, η οποία, αν και πετύχαμε να τη βελτιώσουμε οριακά σε μία πολύ δύσκολη περίοδο, παραμένει αναμφίβολα το σημαντικότερο κοινωνικό πρόβλημα.
Εφόσον κλείσει η αξιολόγηση, το μεγάλο στοίχημα δεν είναι άλλο από τη στροφή σε ανάπτυξη στο δεύτερο εξάμηνο του έτους. Σε ποιους άξονες κινείται προς αυτή την κατεύθυνση η κυβέρνηση; Υπάρχουν σχετικά έτοιμα νομοσχέδια που θα σηματοδοτήσουν τη στροφή αυτή;
Μετά την επιτυχημένη πρώτη αξιολόγηση, η οποία οδηγεί στην σταθεροποίηση της οικονομίας και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, το έργο μας γίνεται ακόμη πιο απαιτητικό. Για να κερδηθεί το στοίχημα της ανάπτυξης χρειάζεται συντονισμός, ταχύτητα και ευελιξία. Τα πρώτα βήματα για την «επόμενη ημέρα» έχουν ήδη γίνει και βέβαια θα επιταχυνθούν το επόμενο διάστημα. Έχουμε διαμορφώσει ένα εντελώς νέο αναπτυξιακό παράδειγμα, που σε αντίθεση με το παρελθόν, δεν θα βασίζεται αποκλειστικά σε φαραωνικά έργα για την εξυπηρέτηση γνωστών «εργολάβων». Ούτε στην εικονική μεγέθυνση και την κατασπατάληση πόρων σε αδιέξοδες και αμφιβόλου αξίας επενδύσεις. Οι κατευθυντήριες γραμμές για το νέο ΕΣΠΑ έχουν ήδη παρουσιαστεί. Και βέβαια θυμίζω ότι οι επιδόσεις μας στην απορρόφηση των κονδυλίων του είναι κορυφαίες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ο αναμενόμενος και καθοριστικής σημασίας για τη μελλοντική μορφή της ελληνικής παραγωγής και οικονομίας, αναπτυξιακός νόμος, βρίσκεται στη φάση της διαβούλευσης. Τέλος, προ ημερών υπογράφτηκαν οι πρώτες συμφωνίες με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για τη χρηματοδότηση ελληνικών επιχειρήσεων. Πρόκειται για το περίφημο «σχέδιο Γιούνκερ», για το οποίο έχουν προταθεί ήδη προς ένταξη 42 έργα, συνολικού ύψους 5,6 δισ. ευρώ.
Το στοίχημα είναι όμως και οικονομικό και κοινωνικό. Δεν πρέπει να επιστρέψουμε σε μία τεχνητή αριθμητική μεγέθυνση, όπως εκείνη που αποδείχτηκε «φούσκα» την περασμένη δεκαετία. Αλλά σε πραγματική ανάπτυξη προς όφελος κυρίως όσων πλήρωσαν ακριβά τις καταστροφικές επιλογές των προκατόχων μας: τους μικρομεσαίους και τις παραγωγικές επιχειρήσεις.
Αντίστοιχο «reprofiling» να αναμένουμε και στο κυβερνητικό σχήμα με κάποιον ανασχηματισμό μετά το κλείσιμο της αξιολόγησης;
Αυτή η απόφαση ανήκει αποκλειστικά στον πρωθυπουργό, του οποίου άλλωστε η εκπεφρασμένη πρόθεση από την αρχή ήταν να αξιολογεί τακτικά τους υπουργούς του.
Η αντιπολίτευση και κυρίως η ΝΔ σας εγκαλεί για τέταρτο Μνημόνιο, ενώ υποβαθμίζει την αναφορά των θεσμών στη διευθέτηση του χρέους. Τι έχει να απαντήσει η κυβέρνηση σε αυτές τις κατηγορίες;
Πρώτα από όλα να τελειώνει αυτό το επικοινωνιακό εφεύρημα περί «τέταρτου μνημονίου». Η αναπροσαρμογή των μέτρων, αυτό δηλαδή που αποκαλείται εκλαϊκευμένα «κόφτης», προβλεπόταν σε όλες τις προηγούμενες συμφωνίες και βέβαια και σε εκείνη του περασμένου καλοκαιριού. Στο Δημοσιονομικό Σύμφωνο που έχει υπογραφεί τον Μάρτη του 2012 υφίσταται έτσι κι αλλιώς η υποχρέωση των κρατών-μελών της Ε.Ε. να προβλέψουν τη δημιουργία ενός μηχανισμού αυτόματης δημοσιονομικής προσαρμογής. Η αλήθεια είναι ότι καταφέραμε να ολοκληρώσουμε την αξιολόγηση χωρίς να απαιτηθούν επιπρόσθετα μέτρα. Η αλήθεια επίσης είναι ότι πρόκειται για μία ακόμη μικροπολιτική εκμετάλλευση του πιο σοβαρού εθνικού ζητήματος, από τη Νέα Δημοκρατία και ειδικότερα τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Στην υπερβολική του πολιτική φιλοδοξία, ο νέος πρόεδρος της ΝΔ σχεδόν εύχεται να υλοποιηθούν σενάρια καταστροφής και απογοητεύεται όταν αυτή η κυβέρνηση τα διαψεύδει. Προφανώς λοιπόν και θα υποβάθμιζε το ζήτημα της διευθέτησης του χρέους. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, όταν έφτασε στο σημείο να το χαρακτηρίζει βιώσιμο ακόμη κι όταν σχεδόν όλοι οι διεθνείς εταίροι μας εξέφραζαν την αντίθετη άποψη. Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο κ. Μητσοτάκης είναι ότι πρακτικά επιδιώκει να πληρώσουν οι Έλληνες πολίτες για να γίνει αυτός πρωθυπουργός.