Δεν στα ΄πα. Χθες πήγα σινεμά και ανάμεσα στο φιλμ Moonlight και το Jackie, αποφάσισα να πάω να δω την Κένεντι κυρίως γιατί το ήθελε η φίλη μου. Χαλάλι. Πέρα από το γεγονός ότι ήμουν λίγο κουρασμένη και τα μάτια μου έκλειναν μπροστά στο κουτί με τα ποπ κορν μου, η ταινία μπορώ να πω ότι ήταν καλή χωρίς όμως να με εντυπωσιάσει. Διαβάστε γιατί το Τζάκι δεν με...έψησε τόσο τελικά.
Η (αληθινή περίπου) ιστορία
Στις 22 Νοεμβρίου του 1963, κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας στο Ντάλας, ο Τζον Κένεντι δολοφονείται και το ροζ ταγέρ της Τζάκι ποτίζεται από το αίμα του. Παρά την τραγωδία της απώλειας, μια εβδομάδα μετά καλείται να παρηγορήσει τα δυο της μικρά παιδιά, να αδειάσει το σπίτι που ανακαίνισε με πολύ κόπο και να οργανώσει την κηδεία του άντρα της. Η Τζάκι συνειδητοποιεί γρήγορα ότι οι επόμενες εφτά μέρες θα καθορίσουν πώς ο σύζυγός της αλλά και η ίδια θα μείνουν στην Ιστορία. Η ταινία εστιάζει στη συνέντευξη της Τζάκι Κένεντι σε έναν δημοσιογράφο (στα αλήθεια είναι ο Θίοντορ Γουάιτ του «Life», χωρίς να κατονομάζεται) μία εβδομάδα μετά τη δολοφονία του συζύγου της στο Ντάλας στις 22/11/1963. Η ταινία απέσπασε Βραβείο σεναρίου στη Βενετία και τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ.
Τι πήγε πολύ καλά στην ταινία
- Ο Χιλιανός σκηνοθέτης του «No», Pablo Larrain με την ταινία αυτή έκανε το αγγλόφωνο ντεμπούτο του που απογειώθηκε μαζί με το δυνατό σενάριο του Noah Oppenheim, την εξαιρετική μουσική της Mica Levy και το δεξιοτεχνικό μοντάζ. Άρα, άρτια δουλειά.
- Το πιο ωραίο στην ταινία είναι ότι παρουσιάζεται η πραγματική (μάλλον) Τζάκι. Η όχι και τόσο θερμή...παρά το όνομά της! Η Τζάκι Κένεντι της Haute Couture με τα προσεγμένα και μανιακά στην λεπτομέρεια άψογα συνολάκια της, τα μαύρα της κομψά γυαλιά και το χαμόγελο στα χείλη, γίνεται μια Τζάκι που πέφτει στα...χαμηλά, μια Τζάκι ταλαιπωρημένη από τις απιστίες του Τζον, που δεν ικανοποιείται με τα απλά και μια μητέρα μετά τη δολοφονία του Προέδρου, δύο ορφανών παιδιών που η μοίρα τους όπως και της Τζάκι, αγνοούνται.
- Η Νάταλι Πόρτμαν που την είχες για Outsider όταν ξεκινούσε την σταδιοδρομία της με χαζοκομεντί, ύστερα από πολλά χρόνια και καλές επιλογές ταινιών, κάνει μια εξαιρετική ερμηνεία της Πρώτης Κυρίας της Αμερικής που αν την έβλεπε η ίδια η Τζάκι θα ζητούσε η ταινία να μην παίξει. Γιατί; Γιατί δείχνει την ευαίσθητη, ανθρώπινη, καθημερινή, μη τέλεια ζωή και όψη της Τζάκι. Μια Τζάκι που πασχίζει ανάμεσα στο είναι και στο φαίνεσθαι. Μια Τζάκι που σου λέει με ένα τσιγάρο στο χέρι, ότι "δεν καπνίζει". Ματαιόδοξη, κυνική, ταλαίπωρη που προσπαθεί να επιβιώσει αλλά ακόμα πιο πολύ αγωνιά να κάνει θρύλο τον Τζον, έστω και μετά τον θάνατό του. Η ερμηνεία της Νάταλι κάνει την πρωταγωνίστρια αληθή αλλά όχι και τόσο συμπαθητική - και ίσως για αυτό αξίζει το Όσκαρ του Α' Γυναικείου Ρόλου για το οποίο είναι υποψήφια.
Πού καταλήγουμε; Πρόκειται λοιπόν για ένα τζακοκεντρικό δράμα που ο Τζον Κένεντι είναι αφανής και ούτε και ήρωας. Η πρωταγωνίστρια Τζάκι στη ζωή και στο σινεμά φόρεσε το στέμμα για 34 μήνες με συμπρωταγωνιστή τον Τζον και όχι το αντίστροφο και αυτό ακριβώς δείχνει και η ταινία του Larrain.
Τι εμένα δεν μου πήγε καλά στην ταινία
- Ο πρώτος λόγος που το έργο εμένα προσωπικά δεν με "άγγιξε" τόσο είναι ο εξής: Η ταινία είναι η ίδια η Τζάκι!!! Μια...όμορφη Κυρία με επιμελημένη εμφάνιση, άρτια παραγωγή και καλούς ηθοποιούς που όμως δεν μου έκανε το "κλικ". Είναι μια ταινία που αν δεν την δεις στη ζωή σου, δεν θα χάσεις. Πολυδιαφημισμένη που για άλλη μια φορά οι κριτικοί έσπευσαν να την κρίνουν θετικά για αυτόν τον λόγο.
- Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ο θεατής δεν μαθαίνει νέα πράγματα για τη ζωή της Τζάκι - ούτε για τον ίδιο τον Τζον Κένεντι. Μια χαλαρή αναφορά των γεγονότων επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του κοινού στην ψυχοσύνθεση της Κένεντι, με τα δύο της πρόσωπα. Σημαντικές και ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για τη ζωή της οικογένειας πριν την δολοφονία αλλά και μετά, δεν υπάρχουν. Ούτε καν σύντομη αναφορά για το τι τελικά απέγινε η οικογένεια, πριν τους τίτλους τέλους της ταινίας. Και υπάρχουν πολλές πληροφορίες που θα ήταν ενδιαφέρουσες (Θα τις δεις παρακάτω στη σύντομη βιογραφία της).
- Ο τρίτος λόγος είναι πιο απλός: Nύσταζα.
Τι είπε ο κόσμος γύρω μου όταν τελείωσε η ταινία...
- Καλό ε;
- Πολύ ωραίο!
- Καλύτερα να βλέπαμε το Split!
- Που είναι η έξοδος;
Πάτα Play στο τρέιλερ:
Όλα όσα (δεν) πρέπει να ξέρεις για την Τζάκι
Η Ζακλίν Μπουβιέ "Τζάκι" Κένεντι Ωνάση (28 Ιουλίου 1929 – 19 Μαΐου 1994) ήταν πρώτη κυρία των ΗΠΑ και σύζυγος του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι και του Έλληνα εφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση.
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και ήταν κόρη χρηματιστή. Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1953 παντρεύτηκε τον Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι με τον οποίο έμελλε να γίνει η πρώτη κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών της οποίας η θητεία ως πρώτη κυρία κρίθηκε αρκετά επιτυχής. Απέκτησε δύο παιδιά την Καρολίνα και τον Τζον τζούνιορ. Μετά τη δολοφονία του άντρα της, η Τζάκυ συνδέθηκε με αρκετούς διάσημους άντρες για να καταλήξει στο τέλος να παντρευτεί τον Έλληνα εφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση σε ιδιωτική τελετή που πραγματοποιήθηκε στον Σκορπιό στις 20 Οκτωβρίου του 1968 τέσσερις μήνες μετά την δολοφονία του κουνιάδου της Ρόμπερτ Κένεντι. Από το 1975 έως και τον Μάρτιο του 1994 εργαζόταν ως προϊστάμενη σε εκδοτικούς οίκους βιβλίων που αφορούσαν το μπαλέτο και τη μουσική. Το Δεκέμβριο του 1993 ύστερα από εξετάσεις στις οποίες υπεβλήθη, οι γιατροί της ανακοίνωσαν ότι πάσχει από καρκίνο στους λεμφαδένες. Πέθανε το βράδυ της 19ης Μαΐου του 1994 ενώ βρισκόταν σε κωματώδη κατάσταση.
Ρόμπερτ Κένεντι και Τζάκι Κένεντι
Σύμφωνα με την βιογραφία «Τζάκι Κένεντι Ωνάση- Η ζωή πέρα κι απ' τα πιο τρελά της όνειρα», εκτός από τον σύζυγό της Τζον, η πρώτη κυρία των ΗΠΑ είχε συνευρεθεί και με τα δύο του αδέλφια Μπομπ (Ρόμπερτ) και Τεντ. Η ίδια μάλιστα, σύμφωνα με το βιβλίο, είχε παραδεχτεί τα αισθήματα της για τους αδελφούς Κένεντι στον Τρούμαν Καπότε, όταν το 1968 του είχε πει: ««Είμαι ερωτευμένη με δύο άνδρες ταυτοχρόνως, τον Μπόμπι και τον Τέντι».
Οι περιπτύξεις της Τζάκι δεν όμως δεν περιορίστηκαν μόνο εντός της οικογένειας Κένεντι. Οι αστέρες του Χόλιγουντ φαίνεται πως την γοήτευαν πολύ. Έτσι σχετίστηκε με τον Πολ Νιούμαν, τον Μάρλον Μπράντο, τον Γκρέγκορι Πεκ, τον Γουόρεν Μπίτι και τον Φρανκ Σινάτρα. Ο Μπράντο στην αυτοβιογραφία του το 1999 είχε αποκαλύψει πώς η Τζάκι ήταν αυτή που έκανε το πρώτο βήμα στη σχέση τους. «Όταν εγώ δεν το τόλμησα, πήρε την κατάσταση στα χέρια της και έκανε τη μαγική ερώτηση: Θα ήθελες να περάσουμε μαζί τη βραδιά;».
Συμπέρασμα; Άναβε φωτιές τελικά η...Τζάκι!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:
ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: Τζάκι, Split ή μήπως Moonlight;
Κριτική La La Land: Ου λα λα πάμε σινεμά!
Μάνα θα πάω στο Χόλιγουντ: Κόσμε πήγαινε στο Θέατρο Ιλίσια!
Κριτική για τον "Doctor Strange": Είναι όντως περίεργος
Κριτική για τον Λογιστή (Accountant): Πήγαινε να τον δεις, μην πας για τα λογιστικά σου
Κριτική για "Μις Πέρεγκριν: Στέγη για ασυνήθιστα παιδιά": Μάπα
Suicide Squad: Η ομάδα αυτοκτονίας τα έχει όλα και δεν έχει και τίποτα