Τριάντα χρόνια μετά την έκρηξη του τέταρτου αντιδραστήρα, στις 26 Απριλίου 1986, η ζώνη αποκλεισμού γύρω από το πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ στην Ουκρανία εξακολουθεί να υπάρχει. Ο φωτογράφος Jerzy Wierzbicki επισκέφτηκε και φωτογράφισε την περιοχή με "ξεναγούς" δύο πρώην εργαζόμενους στο εργοστάσιο.
Η φωτιά μαίνονταν στο εργοστάσιο δέκα ημέρες μετά το δυστύχημα στέλνοντας τεράστιες ποσότητες ραδιανεργών υλικών στο γύρω περιβάλλον, σε πολλές περιοχές της Ευρώπης, κυρίως στην Ουκρανία, τη Ρωσία και την Λευκορωσία. Η περιοχή γύρω από το εργοστάσιο, σε μια ακτίνα 30 χιλιομέτρων, εκκενώνεται. Την ζώνη αποκλεισμού φρουρούν αστυνομικοί με καλάσνικοφ. Στην πραγματικότητα η ζώνη δεν εκκενώθηκε ποτέ τελείως. Οι κανόνες ποικίλουν ανάλογα με τα επίπεδα ραδιενέργειας. Η Μαρία και ο Ιβάν Σέβενιουκ ζουν στο χωριό Παρίσεφ, 20 χιλιόμετρα από το Τσερνόμπιλ. Οι αρχές αμέσως μετά το δυστύχημα τους είπαν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους και να ξαναγυρίσουν σε τρεις ημέρες. Τελικά επέστρεψαν μετά δύο χρόνια και συνεχίζουν να ζουν εκεί, αν και το χωριό του βρίσκεται μέσα στην ζώνη αποκλεισμού.
Σήμερα τα επίπεδα ραδιενέργειας στην ζώνη γύρω από το Τσερνόμπιλ καταγράφονται από 0,9 ως 2,5 μικροσίβερτ. Αν το επίπεδο ανέβει είναι επικίνδυνο να παραμείνει κάποιος στη ζώνη ακόμα και για μερικά λεπτά. Αμέσως μετά την έκρηξη στην κοντινή πόλη Πρίπιατ η ραδιενέργεια είχε μετρηθεί στα 214,2 μικροσίβερτ.
Το Πρίπιατ είναι μια πόλη-φάντασμα. "Ανοιξε" το 1970 ως μια σύγχρονη σοβιετική πόλη για να φιλοξενήσει τους εργαζόμενους στο Τσερνόμπιλ και τις οικογένειές τους, Οι 50.000 κάτοικοι έφυγαν από την πόλη μέσα στα επόμενα τρία 24ωρα, αν και κανείς δεν τους είχε ενημερώσει επισήμως γιατί πρέπει να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Το Πρίπιατ απέχει μόλις τέσσερα χιλιόμετρα από το πυρηνικό εργοστάσιο. Η πόλη παραμένει όπως ήταν στις 27 Απριλίου 1986, κάτι σαν σύγχρονη Πομπήια.
Η πισίνα Azure κοντά σε ένα από τα δημοτικά σχολεία της πόλης.
'Ενα από τα ιατρεία
Ο παιδικός σταθμός "Little Bear"
και η φωτογραφία του Λένιν.
Το Πρίπιατ, μια τυπική σοβιετική πόλη με ομοιόμορφα τσιμεντένα συγκροτήματα διαμερισμάτων και ελάχιστο πράσινο. Σήμερα το κοντινό δάσος έχει καλύψει όλους τους δρόμους και έχει μπει ακόμα και μέσα στα σπίτια.
