Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η πιο πένθιμη ημέρα όχι μόνο της Μεγάλης Εβδομάδας αλλά ολόκληρης της χρονιάς, καθώς κορυφώνεται το Θείο Δράμα με τη Σταύρωση και την Ταφή του Ιησού Χριστού.
Το πένθος είναι τόσο βαρύ που οι πιστοί δε στρώνουν τραπέζι, δεν τρώνε λάδι, ενώ αποφεύγουν να κάνουν οποιαδήποτε εργασία. Οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα ενώ ολόκληρη την ημέρα οι πιστοί συρρέουν στις εκκλησίες για να προσκυνήσουν το Επιτάφιο.
Το πρωί στις εκκλησίες γίνεται ο στολισμός του Επιταφίου με βιολέτες, τριαντάφυλλα, κρίνους, πανέμορφα λουλούδια του αγρού, ενώ ιδιαίτερη σημασία για την ημέρα αυτή έχει η Πασχαλιά, δέντρο που σύμφωνα με την παράδοση ευλόγησε η Παναγία.
Το μεσημέρι τελείται η Ακολουθία της Αποκαθήλωσης, μαζί με την αναπαράσταση της ταφής. Το βράδυ, τελείται ο Όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου, που περιλαμβάνει τα εγκώμια στον Επιτάφιο και τον Επιτάφιο Θρήνο.
Η περιφορά του Επιταφίου συνήθως ξεκινά αργά το απόγευμα, μετά τις 20:00, ωστόσο η ακριβής ώρα διαφέρει από ενορία σε ενορία, με ορισμένες εκκλησίες να ξεκινούν την περιφορά ήδη από τις 18:30 – 19:00. Κατά την διάρκεια της περιφοράς στους δρόμους της κάθε ενορίας ψέλνεται ο επιτάφιος θρήνος, δηλαδή Όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου.
Κρατώντας αναμμένα κεριά, ακολουθούν τις περιφορές των Επιταφίων, που είναι στολισμένοι με πολύχρωμα λουλούδια.
Η συγκίνηση κορυφώνεται, όταν μετά την περιφορά το σύνολο τού εκκλησιάσματος εισέρχεται πάλι στο ναό διαβαίνοντας κάτω από τον Επιτάφιο, που στην επαρχία τον συγκρατούν ψηλά τα μόλις απολυθέντα από το στρατό παλληκάρια.
Με τον τρόπον αυτό παίρνουν οι πιστοί την ευλογία που θα τους συντροφέψει μέχρι τού χρόνου. Κατεβαίνουν έτσι και οι άνθρωποι, για μια στιγμή, στον τάφο τού Χριστού. Θάβονται μαζί του για να συναναστηθούν το επόμενο βράδυ.