Σε πεδιάδες και κατεστραμμένες μεταλλευτικές πόλεις της ανατολικής Ουκρανίας, ο πόλεμος έχει μετατραπεί κυρίως σε μια σύγκρουση μεταξύ Ρώσων πεζοναυτών και ουκρανικών drones.
Μετά από σχεδόν τρία χρόνια μάχης, η Ουκρανία αντιμετωπίζει απελπιστική έλλειψη πεζικού για να επανδρώσει τα χαρακώματα. Όπως αναφέρει σε εκτενές ρεπορτάζ η Wall Street Journal, Ουκρανοί αξιωματικοί αναφέρουν ότι είναι αριθμητικά υποδεέστεροι σε αναλογία τουλάχιστον 5 προς 1 κατά μήκος του ανατολικού μετώπου, με τους στρατιώτες που διαθέτουν να είναι κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας, πρόσφατα επιστρατευμένοι, χωρίς κίνητρο και χωρίς εμπειρία στη μάχη.
Αυτό που διαθέτουν σε αφθονία οι ουκρανικές δυνάμεις είναι drones. Και βασίζονται πλέον σε αυτά για να αντισταθμίσουν την έλλειψη πεζικού.
Τα drones επιτήρησης περιπολούν την εκτεταμένη γραμμή του μετώπου, έχοντας ουσιαστικά αντικαταστήσει την ανθρώπινη αναγνώριση. Όταν οι Ρώσοι στρατιώτες προχωρούν προς τις ουκρανικές θέσεις, αποστέλλονται εναέρια εκρηκτικά drones για να τους εξουδετερώσουν, ενώ μεγαλύτερα drones ρίχνουν βόμβες επάνω τους. Το πεζικό χρησιμοποιεί τα όπλα του μόνο όταν κάποιος Ρώσος στρατιώτης καταφέρει να ξεφύγει από το φράγμα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Τα drones αποδίδουν… μέχρι ένα σημείο
Η στρατηγική αυτή αποδίδει μέχρι ενός σημείου. Σχεδόν ένα χρόνο αφότου η Μόσχα ξεκίνησε την επίθεσή της προς το Ποκρόβσκ, οι ρωσικές δυνάμεις δεν έχουν καταφέρει να καταλάβουν την πόλη, παρά το τεράστιο αριθμητικό και πυροβολικό τους πλεονέκτημα. Η βραδεία ρωσική πρόοδος αποδεικνύει πόσο δύσκολη έχει γίνει η επίθεση λόγω της εκτεταμένης χρήσης drones.
Καμία από τις δύο πλευρές δεν στέλνει πλέον μεγάλα τεθωρακισμένα οχήματα μέχρι τη γραμμή επαφής, καθώς είναι εύκολοι στόχοι. Αντ’ αυτού, το πεζικό καλύπτει τα τελευταία μίλια με τα πόδια, συνήθως σε ομάδες των δύο ή τριών ανδρών, ώστε να μην εντοπίζονται εύκολα από τα drones.
Ωστόσο, η εποχή που τα πολεμικά μέτωπα περιπολούνται αποκλειστικά από drones, πολύ απλά δεν έχει φτάσει ακόμα. Οι Ρώσοι συνεχίζουν να προελαύνουν, έστω και αργά. Για να σταματήσει η προέλασή τους, η Ουκρανία θα χρειαζόταν μια μαζική ενίσχυση στρατευμάτων, κάτι που προς το παρόν θεωρείται απίθανο, σύμφωνα με Ουκρανούς αξιωματικούς που μάχονται στην περιοχή.
«Τα drones δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τους άνδρες», λέει στην αμερικανική εφημερίδα διοικητής τάγματος που πολεμά εδώ και δύο μήνες νότια του Ποκρόβσκ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το τάγμα του έχει υποχωρήσει περίπου ένα μίλι. «Μπορούν να διαταράξουν μια επίθεση του εχθρού, αλλά δεν μπορούν να την σταματήσουν εντελώς». Αναγνωρίζει πάντως ότι χωρίς την υποστήριξη των drones «η κατάσταση θα ήταν εφιαλτική».
Η γάτα και τα ποντίκια
Το ίδιο σκηνικό εκτυλίσσεται σε ολόκληρο το ανατολικό μέτωπο, όπου οι ρωσικές δυνάμεις ασκούν τεράστια πίεση στις υποστελεχωμένες ουκρανικές ταξιαρχίες. Πρόσφατα, η Μόσχα κατέλαβε την πόλη Βελίκα Νοβοσίλκα, νοτιοδυτικά του Ποκρόβσκ, και τώρα απειλεί τη Χάσιβ Γιαρ στα βόρεια.
Σε ορισμένες πιο αγροτικές περιοχές, οι Ουκρανοί χειριστές drones καταφέρνουν σχεδόν να υπερασπιστούν το μέτωπο μόνοι τους. Νότια του Ποκρόβσκ, σε μια περιοχή όπου τα δάση είναι αραιά και τα χωριά ερειπωμένα, ένα μικρό ουκρανικό πλήρωμα drones έχει αναλάβει να επιβραδύνει την ρωσική προέλαση.
«Ο εχθρός έρχεται κατά κύματα. Πρώτα, προχωρούν σε μικρές ομάδες, μετά φέρνουν ενισχύσεις», λέει στη WSJ ο Ολεξάντρ, διοικητής του πληρώματος. «Και εμείς τους αντιμετωπίζουμε με drones». Αυτός και η ομάδα του χρησιμοποιούν μικρά drones για επιτήρηση και αναγνώριση, ενώ αναπτύσσουν μεγαλύτερα, εκρηκτικά drones για να πλήττουν τις ρωσικές θέσεις. Το μέγεθος της ομάδας ποικίλλει, αλλά συνήθως αποτελείται από περίπου 10 άνδρες – κανένας από τους οποίους δεν είναι επαγγελματίας στρατιώτης.
«Είμαστε όλοι εθελοντές», λέει ο Ολεξάντρ, ο οποίος εργαζόταν ως μηχανικός αυτοκινήτων πριν από τον πόλεμο. «Έμαθα να χειρίζομαι drones μόνος μου», εξηγεί.
Το έργο τους είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Οι Ρώσοι έχουν επίσης drones, καθώς και ηλεκτρονικά συστήματα παρεμβολής που μπορούν να ρίξουν τα ουκρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Επιπλέον, οι ουκρανικές θέσεις βομβαρδίζονται τακτικά με όλμους και πυροβολικό. «Είναι σαν ένα παιχνίδι γάτας και ποντικιού», λέει ο Ολεξάντρ. «Και εμείς είμαστε τα ποντίκια».
Πηγή: naftemporiki.gr