Την εποχή που η Ευρώπη περίμενε τις αμερικανικές εκλογές, κάποιοι ηγέτες ανησυχούσαν ότι δεν υπήρχε σχέδιο για μια πιθανή δεύτερη κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ.
Ακόμη και τώρα που η κατάσταση είναι ξεκάθαρη, εξακολουθούν να μην έχουν σχέδιο, σχολιάζει το Politico.
Ο φερόμενος ως κρυφός σχεδιασμός της Ευρώπης για μια ταραχώδη δεύτερη διακυβέρνηση Τραμπ αποδείχθηκε ότι ήταν περισσότερο μια επικίνδυνη επιχείρηση τύπου «βλέποντας και κάνοντας» παρά μια προληπτική δράση.
Με τη γαλλική και τη γερμανική οικονομία σε περιδίνηση και τον δεξιό λαϊκισμό σε άνοδο στα ανατολικά σύνορα του μπλοκ, δεν υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ευρωπαίοι διπλωμάτες και αξιωματούχοι προσπαθούν τώρα να καταλάβουν πόσες από τις προεκλογικές υποσχέσεις του Τραμπ που αφορούν την Ευρώπη -δηλαδή εμπορικοί δασμοί και ένα τέλος στον πόλεμο στην Ουκρανία- θα γίνουν πραγματικότητα.
Έτσι, παρά την πολύμηνη διαμάχη στους κόλπους της ΕΕ για τη διασφάλιση της θέσης της και της οικονομίας της, οι Βρυξέλλες φαίνονται να περιμένουν τα σχέδια του Τραμπ, ειδικά για το εμπόριο και την ασφάλεια, αντί να ανακοινώνουν προληπτικές κινήσεις που θα μπορούσαν να τον τρομάξουν, δήλωσαν ανώτεροι διπλωμάτες και αξιωματούχοι της ΕΕ.
Η ΕΕ είναι «σε κατάσταση αναμονής» δήλωσε ανώτερος διπλωμάτης της ΕΕ, υπό τον όρο της ανωνυμίας. Αυτή η παθητική προσέγγιση είναι πιθανό να οφείλεται στο γεγονός ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Τραμπ έχει ενθαρρυνθεί περισσότερο από τη νίκη του αυτή τη φορά, παρά μετά τη νίκη-σοκ το 2016. Η ΕΕ έχει περισσότερα να χάσει.
Αμέσως μετά τις εκλογές, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έσπευσαν να συγχαρούν τον Τραμπ, όχι όμως με τον ίδιο ενθουσιασμό που υπήρχε το 2016. Εμφανίζονται πρόθυμοι να συνεργαστούν με τη ομάδα του Τραμπ και επιθυμούν να ξεκινήσουν τη σχέση με το δεξί.
«Θα είναι ένα τελείως διαφορετικό είδος κυβέρνησης και πολύ πιο διασπαστικό για τα ευρωπαϊκά συμφέροντα από αυτό που είδαμε την προηγούμενη φορά, σε μια εποχή που το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο», δήλωσε ο Mark Leonard του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων.
Τους μήνες πριν από τις εκλογές στις ΗΠΑ, οι Ευρωπαίοι ηγέτες επεδείκνυαν τη διαρκή στήριξη τόσο στο ΝΑΤΟ όσο και στην Ουκρανία, ακόμη και όταν ο Τραμπ έδειχνε ξεκάθαρη εχθρότητα απέναντι στη συνεχιζόμενη βοήθεια προς το Κίεβο. Οι επανειλημμένες υποσχέσεις του να τερματίσει τον πόλεμο προκάλεσαν ανησυχία από τους συμμάχους της Ουκρανίας στην ΕΕ σχετικά με το τι θα μπορούσε να σημαίνει μια τέτοια αλλαγή στην αμερικανική πολιτική τόσο για την Ουκρανία όσο και για την Ευρώπη.
Ταυτόχρονα, η ΕΕ παλεύει με μια κρίση πληθωρισμού και ακρίβειας μετά τα χρόνια της πανδημίας και λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Τώρα, πρέπει να αντιμετωπίσει τα σχέδια των ΗΠΑ για επιβολή δασμών που θα μπορούσαν να προκαλέσουν περαιτέρω συρρίκνωση στις εθνικές οικονομίες. Ο Τραμπ έχει δεσμευτεί να επιβάλει γενικούς δασμούς από 10% έως 20% σε ευρωπαϊκά προϊόντα.