Ο Φιντέλ Κάστρο παρέμεινε στην εξουσία περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον ηγέτη, με εξαίρεση τηβασίλισσα Ελίζαμπεθ τη Β,' σχολιάζει στο ειδικό αφιέρωμά της, η εφημερίδα "The New York Times," που τονίζει ότι ο Φιδέλ Κάστρο ήταν μία από τις διεθνείς προσωπικότητες, που σημάδεψαν τη διαδρομή των γεγονότων, στον 20ο αιώνα.
Η ίδια εφημερίδα, παρατηρεί ότι η πολιτική του ακτινοβολία ξεπέρασε τα όρια του ηγέτη, ενός νησιού της Καραϊβικής Θάλασσας, με έντεκα εκατομμύρια κατοίκους.
Ο Κάστρο κυριάρχησε στη χώρα του, με δύναμη και συμβολισμό από την ημέρα που εισήλθε στην Αβάνα, στις 8 Ιανουαρίου του 1959, εκφωνώντας τον πρώτο λόγο του, μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες υποστηρικτές του, στο διοικητήριο του Μπατίστα. Ο λόγος αυτός, εκφωνήθηκε με πάθος και είχε διάρκεια μέχρι την αυγή. Τελικά, λευκά περιστέρια απελευθερώθηκαν στον ουρανό της κουβανικής πρωτεύουσας, σηματοδοτώντας την ειρήνη, στην έναρξη μιας νέας περιόδου. Όταν ένα από τα περιστέρια κάθισε στον ώμο του Κάστρο, το πλήθος φώναζε: Φιδέλ! Φιδέλ! Ήταν ένα σημάδι ελπίδας γι αυτούς που ήταν εκεί, αλλά και για όσους παρακολουθούσαν από την τηλεόραση, ότι ο γενειοφόρος, αντάρτης ηγέτης τους, ήταν προορισμένος να γίνει ο σωτήρας τους.
Ο ίδιος, πίστευε για τον εαυτό του, ότι "θα ήταν ο Μεσσίας της πατρίδας του," σύμφωνα με την εφημερίδα "The New York Times."