Στις 26 Σεπτεμβρίου 1943 σημειώθηκε η βύθιση του ηρωικού αντιτορπιλλικού του Ελληνικού Στόλου, του «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ», στο Λακκί της Λέρου, μετά από σφοδρές επιθέσεις εναντίον της από βομβαρδιστικά αεροσκάφη της γερμανικής Lufwaffe, που επιχειρούσαν τότε κυρίως από τα αεροδρόμια της πρώην ιταλοκρατούμενης και νυν γερμανοκρατούμενης Ρόδου, που όπως και όλα τα Δωδεκάνησα είχαν περάσει – όχι αναίμακτα – υπό γερμανικό έλεγχο μετά τη Συνθηκολόγηση και άνευ όρων παράδοση της Ιταλίας στους Συμμάχους στις 8 Σεπτεμβρίου 1943.
Το αντιτορπιλλικό «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ» (D-15) υπήρξε, ως τη στιγμή της βυθίσεώς του, ένα από τα πιο ένδοξα και με πολύ πλούσια πολεμική δράση, πλοία του τότε Βασιλικού Ναυτικού, νυν Πολεμικού Ναυτικού μας. Πολλοί το θεωρούν και ίσως όχι αδίκως, ως το πιο πετυχημένο ελληνικό πολεμικό πλοίο στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, εξαιτίας της συνολικής του δράσεως.
Το σκάφος ναυπηγήθηκε στα βρετανικά ναυπηγεία Yarrow & Co Ltd της Γλασκώβης μεταξύ των 1936-38, και ήταν αδελφό πλοίο του αντιτορπιλλικού «ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ». Παρόλο που τα δύο αυτά πολεμικά σκάφη ήταν απολύτως σύγχρονα, πολύ μικρής ηλικίας και ναυπηγήθηκαν στη Βρετανία, εντούτοις βάσει της σχετικής συμφωνίας έφεραν ως τον κύριο οπλισμό τους …γερμανικά πυροβόλα!
Στις 28 Οκτωβρίου 1940, μετά την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου και μέχρι τις 6 Απριλίου 1941, οπότε και εκδηλώθηκε η γερμανική επίθεση εναντίον της Ελλάδος, το «Βασίλισσα Όλγα», με κυβερνήτη τον Πλοίαρχο Αλφρέδο Λεοντόπουλο ΒΝ, συμμετείχε επιτυχώς σε συνοδείες νηοπομπών, καθώς και στην πρώτη και τρίτη επιδρομές του Ελληνικού Στόλου, στα Στενά του Οτράντο (14-15 Νοεμβρίου 1940 και 4-5 Ιανουαρίου 1941 αντιστοίχως).
Κατά την αποδημία του Ελληνικού Στόλου προς τη Μέση Ανατολή και τη συνέχιση του πολέμου εναντίον του Άξονος, παρά το πλευρό των Συμμάχων, το «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ» ήταν μεταξύ των μονάδων του Σόλου που έκαναν το ταξίδι προς την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Το διάστημα μεταξύ Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 1941, το «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ» με νέο κυβερνήτη τον Πλοίαρχο Ιωάννη Βλαχόπουλο ΒΝ, κατέπλευσε στο λιμάνι-ναύσταθμο του Βρετανικού Στόλου στην Καλκούτα της Ινδίας, προκειμένου να πραγματοποιήσει εκτεταμένες επισκευές, αλλάζοντας και ενισχύοντας τον οπλισμό του με αντίστοιχο βρετανικό, προκειμένου να υπάρχει ευκολία στην αναχορηγία πυρομαχικών.
Το Φεβρουάριο του 1942, το σκάφος επανέπλευσε στη Μεσόγειο, συμμετέχοντας ενεργώς στις πολεμικές επιχειρήσεις του Τομπρούκ, που πολιορκείτο από την ξηρά από τις δυνάμεις του Άξονος του Στρατηγού Έρβιν Ρόμμελ. Στις επιχειρήσεις αυτές το ελληνικό αντιτορπιλλικό ήταν ενταγμένο σε Μοίρα του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, πραγματοποιώντας εξαιρετική πολεμική δραστηριότητα.
Τον Αύγουστο του 1942, τα καθήκοντα του νέου κυβερνήτη ανέλαβε ο τότε Πλωτάρχης Γεώργιος Μπλέσσας ΒΝ, ο οποίος έμελε να συνδέσει το όνομά του και τελικώς και την ίδια του τη ζωή με το σκάφος του στη Λέρο.
Στις 15 Δεκεμβρίου 1942, νοτίως της Μάλτας, το «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ», σε συνεργασία με βρετανικό αντιτορπιλικό, ανάγκασε το ιταλικό υποβρύχιο “Uarsciek” να αναδυθεί και να παραδοθεί.
Τη νύχτα της 18/19 Ιανουαρίου 1943, το «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ» με δύο ομοβροντίες των πυροβόλων του προσέβαλε, έπληξε καίρια και τελικώς βύθισε, το εξοπλισμένο αλιευτικό του Ιταλικού Στόλου “Stromboli”.
Μεταξύ Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 1943, το ελληνικό αντιτορπιλλικό, έπλευσε, μαζί με άλλα δύο πλοία, στο Άντεν, όπου παρέλαβε μια μεγάλη συμμαχική νηοπομπή, που είχε ως προορισμό τη Νέα Γουινέα στα βόρεια της Αυστραλίας. Στη συνέχεια επέστρεψε στη Μεσόγειο, όπου συμμετείχε σε συνοδείες νέων νηοπομπών. Τότε, σε συνεργασία με το βρετανικό αντιτορπιλικό HMS “Jervis”, επιτέθηκε σε ιταλική νηοπομπή, βυθίζοντας το τορπιλοβόλο “Castore”.
Τον Ιούνιο και Αύγουστο του 1943, το «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ» συμμετείχε στις επιχειρήσεις για την κατάληψη του στρατηγικής σημασίας ιταλικού νησιού της Παντελλερία, περίπου στο μισό της αποστάσεως Μάλτας – Ιταλίας και της συμμαχικής αποβάσεως στη Σικελία που ακολούθησε.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 1943, μετά τη συνθηκολόγηση της Φασιστικής Ιταλίας, το «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ» επέστρεψε στο Αιγαίο. Εκεί, στις 18 Σεπτεμβρίου 1943, ενώ περιπολούσε μαζί με δύο άλλα βρετανικά αντιτορπιλλικά, επιτέθηκε σε γερμανική νηοπομπή, κοντά στην Αστυπάλαια, με αποτέλεσμα τη βύθιση των επιταγμένων φορτηγών πλοίων “Paula” και “Ρluto”.
Στην τελευταία του περιπολία, το πρωί της 26 Σεπτεμβρίου 1943 κατέπλευσε σε άνα από τα μεγαλύτερα φυσικά λιμάνια της Ελλάδος, (μαζί με τη Σούδα στην Κρήτη και τον Αδάμαντα της Μήλου) στο Λακκί της Λέρου, όπου υπήρχαν από την εποχή της ιταλοκρατίας των Δωδεκανήσων, τεράστια αεροναυτική βάση των Ιτάλων και μάλιστα για υδροπλάνα.
Λίγη ώρα μετά τον κατάπλου στο λιμάνι, και ενώ από τα μεγάφωνα του σκάφους ακουγόταν η Θεία Λειτουργία, το «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ» δέχτηκε σφοδρή γερμανική αεροπορική επιδρομή και βυθίστηκε, με αποτέλεσμα να συμπαρασύρει στον υγρό του τάφο τον κυβερνήτη του Πλωτάρχη Μπλέσσα και άλλα 68 μέλη του πληρώματός του, συνολικώς 69 ναυτικούς μας.