22 Αυγούστου 1935 σημειώθηκε ο θάνατος του κατά θάλασσα νικητή των Βαλκανικών πολέμων (1912-1913) και πρώτου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Υδραίου Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, ενός ανδρός που άφησε ανεξίτηλα χαραγμένο το όνομά του στη νεότερη ιστορία της Ελλάδος!
Ο Παύλος Κουντουριώτης διετέλεσε Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, του Ελληνικού Στόλου στους Βαλκανικούς Πολέμους, ενώ συμμετείχε στην Κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης ως μέλος της τριανδρίας (Βενιζέλος, Δαγκλής, Κουντουριώτης), διετέλεσε δύο φορές Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας και ισάριθμες ως Αντιβασιλεύς της Ελλάδος!
Ο Π. Κουντουριώτης γεννήθηκε στην Ύδρα στις 9 Απριλίου 1855 και ακολουθώντας την οικογενειακή ναυτική παράδοση, κατατάχθηκε το 1875 στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων από την οποία αποφοίτησε το 1878.
Το 1886, με τον βαθμό του Υποπλοιάρχου, συμμετείχε στις ναυτικές επιχειρήσεις στην Πρέβεζα, και το 1897, κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, με τον βαθμό του Πλωτάρχη, στις ναυτικές επιχειρήσεις στην Κρήτη. Τον Φεβρουάριο του 1897, ως κυβερνήτης του ατμομυοδρόμωνος «ΑΛΦΕΙΟΣ», αποβίβασε το εκστρατευτικό σώμα του Συνταγματάρχη Τιμολέοντος Βάσσου στο Κολυμπάρι Χανίων και τον Απρίλιο του 1897 στη Σκάλα Λεπτοκαρυάς.
Ως κυβερνήτης του εκπαιδευτικού «ΜΙΑΟΥΛΗΣ», ο τότε Αντιπλοίαρχος Π.Κουντουριώτης πραγματοποίησε το πρώτο υπερπόντιο/υπερατλαντικό πλου ελληνικού πολεμικού σκάφους στις ΗΠΑ, μεταφέροντας σε λιμάνια της Ανατολικής ακτής του Ναυτικούς Δόκιμους.
Το 1908 επελέγη ως Υπασπιστής του τότε Βασιλέως Γεωργίου Α’ και το 1909 προήχθη σε Πλοίαρχο. Τον Ιούνιο του 1911, εξαιτίας απειθαρχίας του πληρώματος του θωρηκτού «Γ.ΑΒΕΡΩΦ», και την απομάκρυνση του τότε κυβερνήτη, τη διακυβέρνηση του σκάφους ανέλαβε ο Πλοίαρχος Π.Κουντουριώτης.
Στις 16 Απριλίου 1912, τοποθετήθηκε Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, θέση στην οποία παρέμεινε ως τις 16 Σεπτεμβρίου 1912, ενώ ακολούθως προήχθη σε Υποναύαρχο (δεν υπήρχε τότε ο βαθμός του Αρχιπλοιάρχου) και τοποθετήθηκε στη θέση του Αρχηγού του Στόλου του Αιγαίου, αναλαμβάνοντας δράση στους Βαλκανικούς πολέμους που ακολούθησαν, τον Οκτώβριο του 1912.
Ως Αρχηγός του Στόλου του Αιγαίου κατέλαβε τα νησιά Λήμνο, Θάσο, Ίμβρο, Τένεδο, Ψαρά, Άγιο Ευστράτιο και Σαμοθράκη. Ως τις 21 Δεκεμβρίου 1912, ο Π.Κουντουριώτης και ο Στόλος του Αιγαίου είχε ελευθερώσει όλα σχεδόν τα νησιά του Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένης και της Χίου, ενώ επιβαίνων στο θωρηκτό «Γ.ΑΒΕΡΩΦ» σχεδίασε και συμμετείχε στις δύο νικηφόρες ναυμαχίες του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, της Έλλης και της Λήμνου.
Με τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων προήχθη σε Αντιναύαρχο «δι’ εξαιρετικάς εν πολέμω υπηρεσίας», όντας έτσι ο πρώτος Έλλην αξιωματικός του τότε Βασιλικού Ναυτικού, μετά τον ήρωα μπουρλοτιέρη του ’21 Κωνσταντή Κανάρη, που έλαβε τον προαναφερθέντα βαθμό!
Στη συνέχεια ανέλαβε το Υπουργείο Ναυτικών στις κυβερνήσεις Αλεξάνδρου Ζαΐμη και Στέφανου Σκουλούδη, ενώ διαφωνώντας με την πολιτική της ουδετερότητος της Ελλάδος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο συμμετείχε στην κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης ως μέλος της Τριανδρίας (Δαγκλής-Βενιζέλος-Κουντουριώτης).
Το 1917, ανέλαβε για Τρίτη φορά το Υπουργείο Ναυτικών και την ίδια χρονιά αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του Ναυάρχου, τιμής ένεκεν.
Μετά τον θάνατο του νεαρού Βασιλέως Αλεξάνδρου Α’, ο Π.Κουντουριώτης ανέλαβε καθήκοντα αντιβασιλέως ως τον Νοέμβριο του 1920 και εκ νέου, το Δεκέμβριο του 1923, μετά την αναχώρηση του Γεωργίου Β’, ως το Μάρτιο του 1924 και την ανακήρυξη της Δημοκρατίας.
Εκλέχθηκε προσωρινώς ως ο πρώτος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ως ένα πρόσωπο σεβάσμιο και γενικής αποδοχής, θέση στην οποία παρέμεινε ως το 1926, οπότε και παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για τη Δικτατορία του Στρατηγού Θεόδωρου Πάγκαλου.
Στις 31 Οκτωβρίου 1927, στις 10:30, πραγματοποιήθηκε δολοφονική απόπειρα εναντίον του, έξω από το Δημαρχιακό Μέγαρο Αθηνών, μόλις είχε επιβιβαστεί σε αυτοκίνητο μαζί με τον υπασπιστή του, από έναν ονόματι Ζ. Γκούσιο, ο οποίος τον πυροβόλησε με περίστροφο από κοντινή απόσταση. Η βολίδα του περιστρόφου, προσέκρουσε στο τζάμι της πόρτας του αυτοκινήτου που το κατέστρεψε, και στη συνέχεια εποστρακίστηκε, με αποτέλεσμα ο Π.Κουντουριώτης να τραυματιστεί ελαφρώς στον κρόταφο από τα θραύσματα.
Στις 4 Ιουνίου 1929 επανεκλέχθηκε στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή και τη Γερουσία, αλλά παραιτήθηκε οριστικώς τη φορά αυτή, τον Δεκέμβριο του 1929, για λόγους υγείας.
Στις 22 Αυγούστου 1935, πέθανε στο Παλαιό Φάληρο και τάφηκε, μετά από δική του επιθυμία, στην ιδιαίτερη πατρίδα του Ύδρα. Είχε νυμφευθεί δύο φορές, και απέκτησε συνολικώς τρία παιδιά από τους γάμους του αυτούς.