Ο Άρης εμφανίστηκε συνεπής σε ένα πολλαπλό ραντεβού.
Στο φλεγόμενο Αλεξάνδρειο τον περίμεναν ο κόσμος του, ο εμβληματικός Νίκος Γκάλης και μια νίκη (με ανατροπή) κόντρα στην ιταλική Τρέντο, ώστε να επισφραγιστεί πανηγυρικά η συνέχεια της φετινής ευρωπαϊκής περιπέτειας. Οι "κιτρινόμαυροι" δεν απογοήτευσαν κανέναν. Έκαναν όσα έπρεπε και ετοιμάζονται για μια ακόμα υπέρβαση, σε περίπου ένα μήνα, όπου θα αντιμετωπίσουν την ουκρανική Προμετέι, που λόγω του πολέμου, βέβαια, εδρεύει στη Ρίγα της Λετονίας.
Είναι ένα κεντρικό σημείο αναφοράς η συμμετοχή του Άρη στο φετινό Eurocup. Η απόφαση των Θεσσαλονικέων να αποδεχθούν την πρόσκληση της EuroLeague αποδείχθηκε σωστή. Σοφή, θα έλεγε κανείς. Η διοργάνωση δεν είναι εύκολη. Έχει συνεχόμενα παιχνίδια, δυνατές ομάδες και θα μπορούσε να αποπροσανατολίσει ολότελα την ομάδα.
Συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Οι 18 αγώνες που έδωσε, μέχρι τώρα, ο Άρης μπορεί να φόρτωσαν τον Καστρίτη και τους παίκτες του, με κόπωση, σωματική και πνευματική, ήταν όμως μια βουτιά σε μπασκετικές εμπειρίες, που τους χρησίμευσαν να γίνονται ολοένα και καλύτεροι. Δεν φοβήθηκε την κόντρα και την σύγκριση η "κιτρινόμαυρη" ομάδα. Έδωσε τη μάχη του, σφυρηλάτησε τον χαρακτήρα του και δικαιώθηκε.
Οι 6 από τις εννιά νίκες, ήρθαν στα τελευταία 10 παιχνίδια της. Απόδειξη ότι μέσα απ' αυτή τη συνεχόμενη ροή δύσκολων και σπουδαίων αγώνων, ο Άρης έγινε καλύτερος, τόσο σε ατομικό όσο και ομαδικό επίπεδο, κάτι που τον βοήθησε και στην πορεία του στην Stoiximan Basket League.
Υπήρχε μια φοβία στις περισσότερες ελληνικές ομάδες, ειδικά για το Eurocup. Ο Άρης κατέρριψε όλους τους μύθους, γιατί στηρίχτηκε εξαρχής σε κανόνες και μια φιλοσοφία που τον έστειλε, εν τέλει, στους "16" και παραλίγο, μάλιστα, με πλεονέκτημα έδρας. Τα καλά αποτελέσματα και στην Basket League, αποδεικνύουν ότι μια καλά δομημένη ομάδα, ακόμα και με μικρό μπάτζετ, μπορεί να διακριθεί.
Όλα αυτά αποτελούν και μια απάντηση στο μόνιμο ερώτημα γιατί "να επενδύσει κάποιος, τη στιγμή που οι δυο μεγάλοι, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός μετέχουν α πριόρι στην Ευρωλίγκα, άρα μοιράζονται και το μεγαλύτερο μέρος της πίτας του μπάσκετ". Δεν λέμε ότι δεν ισχύει το επιχείρημα, είναι σωστό και βασίζεται στην επίγνωση μιας σκληρής πραγματικότητας που έχει δημιουργήσει πανευρωπαϊκά το πανίσχυρο λόμπι της EuroLeague
Ωστόσο, το φαινόμενο δεν είναι ελληνικό. Η Ευρωλίγκα ολοένα και περισσότερο "κλείνει". Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι το υπόλοιπο μπάσκετ ... πρέπει να πεθάνει. Και ομάδες σαν τον Άρη, μπορούν να αποδειχθούν στο τέλος μια ελκυστική επιλογή για έναν επιχειρηματία. Ειδικά, αν ο σύλλογος όπως συμβαίνει με τους Θεσσαλονικείς τα τελευταία χρόνια προσπαθεί (και έχει πετύχει) να καθαρίσει τα χρέη των προηγούμενων ετών...
Ουκρανικός και ελληνικός Προμηθέας
Όπως είπε και ο Γιάννης Καστρίτης κανείς στον Άρη δεν θα' θελε να τελειώσει η φετινή ευρωπαϊκή περιπέτεια. Ο προπονητής του Άρη έδωσε το σύνθημα για το μονό μπαράζ που θα γίνει στη Ρίγα, 5 ή 6 Μαρτίου. Η Προμετέϊ, που πήρε πλεονέκτημα έδρας, μέτρησε 10 νίκες στην πρώτη φάση, μια παραπάνω από τον Άρη, σίγουρα, όμως, δεν πρόκειται να τρομοκρατήσει την αλλοτινή "αυτοκρατορία".
Δεν πρέπει, όμως, και να την εφησυχάσει. Το ότι είναι μια ομάδα που παίζει σε ουδέτερο έδαφος, που έρχεται μέσα από τις φλόγες ενός πολέμου, δεν σημαίνει ότι ο Άρης είναι φαβορί. Οι "κίτρινοι" θα χρειαστεί να είναι ακόμα πιο σοβαροί, αποφασισμένοι και ταπεινοί.
Ο Προμηθέας από την Ουκρανία είναι το τελευταίο δημιούργημα ενός εξαιρετικού προπονητή. Του Τσέχου με τις ισραηλινές ρίζες, Ρόνιν Γκίνζπουργκ, που πρόσφερε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ μια εξαιρετική Εθνική Ομάδα, όπως αυτή της Τσεχίας και ένα πολύ συγκροτημένο σύλλογο, όπως η Νίρμπουργκ.
Τη φανέλα της Προμετέι, φοράνε τρεις πρώην παίκτες της συνονόματης ομάδας από την Πάτρα. Ο Λιθουανός Αρνόλντας Κουλμπάκα, που σκοράρει κατά μέσο όρο 14.7π με 43% τρίποντα είναι μια μεγάλη απειλή για την σκληρή αρειανή άμυνα και μετακόμισε φέτος από τον ελληνικό στον ουκρανικό Προμηθέα. Ο Πορτορικάνος Τζιαν Κλαβέρ (11 ματς τη σεζόν 2020-21 στην Πάτρα με μό 15.4π) και ο Ολεξάντρ Λίποβι είναι οι άλλοι δυο.
Ο Τάι Οντιάσε, επίσης, ο ένας από τους δυο σέντερ έχει περάσει από την Ελλάδα. Από το Λάυριο, τη σεζόν 2018-19, για 11 ματς. Ποιος είναι ο άλλος ψηλός. Ένας συμπατριώτης του Γκίνζμπουργκ, ο διεθνής Τσέχος Οντρέι Μπάλβιν, που μετά από την καριέρα του σε Ισπανία (Σεβίλλη, Εστουντιάντες, Γκραν Κανάρια, Μπιλμπάο) και Γερμανία (Μπάγερν) συνεχίσει με την ουκρανική ομάδα, έχοντας σχεδόν νταμπλ-νταμπλ μέσους όρους: 10.6π και 9.1 ριμπ
Το ότι η Προμετέι τερμάτισε πάνω από κλαμπ όπως η Μπανταλόνα και η Μπεσίκτας υποδεικνύουν πόσο ισχυρή είναι και γιατί ο Άρης πρέπει να βρεθεί στο 100% της ετοιμότητας του στην αρένα της Ρίγα. Παρότι δεν παίζει στο σπίτι της, η Προμετέι μετράει 7 νίκες και μόλις 2 ήττες, έχοντας χάσει μόνο από την Παρί Μπασκετμπόλ και τους Λόντον Λάιονς. Από την άλλη, ο Άρης έχει πετύχει 4 νίκες μακριά από το Αλεξάνδρειο, μια λιγότερη δηλαδή απ' ό,τι εντός έδρας.
Έχοντας ήδη επικρατήσει στα γήπεδα της Ουλμ, της ΤΤ Τέλεκομ, της Μπούντουτσνοστ και της Σλασκ Βρότσλαβ είναι λογικό να αισιοδοξεί πως θα αλώσει και την έδρα της Προμετέι, παίρνοντας, πλέον, το εισιτήριο εκεί, όπου ήδη περιμένει η γαλλική Μπουργκ του φοβερού και τρομερού Ζακ Ρισασέ (υιού του Στεφάν, που πριν από 20 χρόνια έπαιζε στον Ολυμπιακό).
Φυσικά ένας προημιτελικός είναι δύσκολος, ειδικά όταν μιλάμε μόνο για ένα παιχνίδι. Ποιος όμως είπε ότι ο φετινός Άρης είναι για τα εύκολα; Από την αρχή, έχει πέσει στα βαθιά, αλλά συνεχίζει να κολυμπάει