Καλώς κάνει και προσπαθεί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να επιτύχει την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με τους Τούρκους. Όμως, όσο και να προσπαθώ, δεν μπορώ να καταλάβω πως θα συμβεί αυτό.
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης επιμένει ορθώς στην επανένωση της Κύπρου, αλλά και πάλι: Πως θα το καταφέρει όταν οι καταχτητές αντιλαμβάνονται διαφορετικά τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, που είναι σαφέστατα μία φιλοτουρκική διευθέτηση. Συνεχίζουν να ομιλούν για λύση “δύο κρατών”, για κατάρρευση δηλαδή της Κυπριακής Δημοκρατίας και διάλυσης του κυπριακού κράτους.
Σιγουρα, πρέπει να συνεχίσει να προσπαθεί ο Κύπριος Πρόεδρος, με την πολύτιμη βοήθεια της ελληνικής κυβέρνησης. Αλλά, πρέπει και η Λευκωσία, και η Αθήνα να μας πουν τον στόχο: Επανάληψη των διαπραγματεύσεων για να γίνει τι ακριβώς;
Μόλις την Πέμπτη, σε ομιλία του στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση για τον προϋπολογισμό του υπουργείου των Εξωτερικών της κατοχικής δύναμης, ο πρώην αρχικατάσκοπος Χακάν Φιντάν, τοποθετήθηκε για την ημι-κατεχόμενη Κύπρο ως εξής:
«Απώτερος στόχος μας είναι να βρούμε μια δίκαιη, διαρκή και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό, που είναι η εθνική μας υπόθεση, στη βάση των πραγματικοτήτων στο νησί. Δεν είναι δυνατή η πραγματοποίηση μιας διαπραγμάτευσης μεταξύ των μερών εκτός εάν εξισωθεί το καθεστώς κυριαρχίας και των δύο πλευρών. Θα συνεχίσουμε αποφασιστικά τις προσπάθειές μας για την αναγνώριση της (παράνομης) “τδβκ” και την ανάπτυξη των σχέσεων της με άλλες χώρες».
Τα ίδια και χειρότερα είπε στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας. Ομιλούν για “πραγματικότητες” και εννοούν ότι ο σημερινός Πρόεδρος της Κύπρου (σ.σ.: και ο επόμενος) πρέπει να αναγνωρίσει το απαράδεκτο καθεστώς, που δημιούργησε η τουρκική εισβολή και η κατοχή.
Όσα μας πήραν με τον πόλεμο, λοιπόν, και αφού τον χάσαμε, πιστεύουν ότι όχι μόνο είναι χαμένα, αλλά πρέπει να αποδοθούν στην Τουρκία με ελληνική υπογραφή.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο κ. Χριστοδουλίδης και ο Έλληνας Πρωθυπουργός έχουν την παραμικρή …διάθεση να αποδεχθούν τη διχοτόμηση της Κύπρου και την απώλεια ελληνικού εδάφους. Όταν ο Ερντογάν ζητά “λύση” στη βάση των “πραγματικοτήτων”, είναι σαφής. Ο άνθρωπος δεν παίζει με τις λέξεις.
Πανηγύριζαν κάποιοι ανόητοι πως στην Αθήνα δεν μίλησε για “δύο κράτη”. Κύριε ελέησον, ειλικρινά. Μα αν το έκανε με τέτοιο αδιάντροπο τρόπο, λογικά, θα τίναζε στον αέρα το δήθεν καλό κλίμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Θα άφηνε αναπάντητη ο κ. Μητσοτάκης μία τέτοια πρόκληση; Το αποκλείω…
Οι Τούρκοι νομίζουν, εκτός όλων των άλλων που ισχυρίζονται για τους Έλληνες, ότι είμαστε εντελώς βλάκες. Όταν ομιλούν για “πραγματικότητες”, αυτό εννοούν: τα “δύο κράτη”.
Δεν γνωρίζω τι έχει στο μυαλό του ο Πρόεδρος της Κύπρου, ούτε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας που θα κληθεί να υποστηρίξει τις αποφάσεις του κ. Χριστοδουλίδη. Καθώς ξεκινούν οι νέες προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών, στην αρχή του νέου έτους, νοιώθω πως πάμε να κολυμπήσουμε στη μέση του ωκεανού, χωρίς σωσίβιο. Δεν λέω πως δεν έχω εμπιστοσύνη στους εκλεγμένους ηγέτης της Κύπρου και της Ελλάδας, αλλά δεν καταλαβαίνω ποιές είναι οι επιδιώξεις της ελληνικής πλευράς…
— Οι Τούρκοι επιμένουν στα τετελεσμένα της εισβολής και της τουρκικής κατοχής. Βασικά ζητούν να δεχθούμε τη σημερινή …”πραγματικότητα”, και την αναγνώριση του παράνομου καθεστώτος των κατεχομένων ως ένα νέο κράτος. Αυτό ΔΕΝ πρέπει να γίνει ποτέ. Όποιοι το επιδιώκουν είναι αυτό που καταλαβαίνει ο καθένας.
— Η Λευκωσία και η Αθήνα από την πλευρά τους, επιμένουν με τη σειρά τους στη φιλοτουρκική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ). Μέγα λάθος. Διότι όταν πηγαίνεις σε μία διαπραγμάτευση -6 χρόνια μετά την τελευταία φορά- παρουσιάζεις κάτι άλλο από αυτό που καταδίκασε με τη ψήφο του ο κυπριακός λαός. Δεν κατεβαίνεις στο γήπεδο με την ίδια ενδεκάδα, η οποία χάνει τα τελευταία 50 χρόνια.
Η ΔΔΟ παρουσιάστηκε από τον Χένρι Κίσινγκερ, μετά την τουρκική εισβολή -και τα πρώτα χρονια της κατοχής-, ως μία “λύση” που θα ικανοποιούσε την Τουρκία. Ναι, τη δέχθηκε ο Μακάριος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει μέχρι σήμερα να επιμένουν οι ηγέτες της Κύπρου και της Ελλάδας σε τούτη τη διχοτομική διευθέτηση.
Ωραία… Ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις σε μερικές εβδομάδες για να στηθεί το σκηνικό της λύσης. Οι Τούρκοι δεν πρόκειται να υποχωρήσουν από τη “λύση” των δύο κρατών. Πως θα αντιδράσει ο κ. Χριστοδουλίδης; Θα πάει αυτός κοντά στις τουρκικές θέσεις για να “τελειώνουμε” με το Κυπριακό, όπως μας λένε τα μέλη της διεφθαρμένης ελίτ των Αθηνών και της Λευκωσίας; Πιστεύω πως όχι. Οπότε; Λογικά είμαστε ενώπιον αδιεξόδου πριν ακόμα ξεκινήσει την προσπάθεια της η νέα απεσταλμένη του άβουλου Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.
Θυμάμαι τον Δεκέμβρη του 2003 όταν ο μακαρίτης ο Τάσσος Παπαδόπουλος, με τη σύμφωνη γνώμη του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ, που τον πίεζαν να το πράξει, έστειλε εκείνη την περίφημη επιστολή στον Κόφι Ανάν, με την οποία δήλωνε την ετοιμότητά του για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Καταλήξαμε μετά από 4 μήνες στο φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν, που ευτυχώς απέρριψε ο λαός.
Στο Κυπριακό, και γενικά στις σχέσεις της Ελλάδας και της Κύπρου με την κατοχική Τουρκία, κυριαρχούν οι ανοησίες και τα φοβικά σύνδρομα. Πέρασαν 49 χρόνια και κάτι μήνες από την τουρκική εισβολή, και δεν έχουν καταφέρει οι ταγοί μας να κάνουν έστω και μία πρόταση προς την ορθή κατεύθυνση της επανένωσης. Επιμένουν σε μία πρόταση του Κίσινγκερ, από το 1975…
Πηγή: Hellasjournal