Για μια ακόμη φορά ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.Βαρθολομαίος ξεκαθάρισε οτι το Φανάρι ήταν και θα είναι η "Μητέρα Εκκλησία".
Μιλώντας στα Μύρα της Λυκίας τόνισε οτι"τη σκυτάλη των ευθυνών και του χρέους της Μητρός Μεγάλης Εκκλησίας δεν την χαρίζουμε, διότι την παραλάβαμε αιματοβαμμένη και είμαστε υποχρεωμένοι να την παραδώσουμε αλώβητη και ανόθευτη, κάτι το οποίο μετά χαράς αλλά όχι και χωρίς κόπο κάνουμε για 32 χρόνια και θα συνεχίσουμε να κάνουμε με τις πρεσβείες της Υπεραγίας Θεοτόκου".
Αφού ξεκαθάρισε οτι η “καθ’ εμάς Ανατολή αποτελεί τον ιστορικό τρόπο και τόπο της μορφώσεως της Εκκλησίας",εξήγησε πως "εδώ, σε αυτά τα εδάφη μας, πραγματοποιήθηκαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι, εδώ διαμορφώθηκε η εκκλησιαστική συνείδηση υπό την μορφή της κατά τόπους διακονίας του Κυρίου και όχι υπό άλλα κριτήρια εθνικά και λοιπά.
Εδώ, διαμορφώθηκε με σοφία η πενταρχία και η σειρά των Θρόνων της. Όρια, αρχές και αξίες οι οποίες θεσπίστηκαν όχι αυθαιρέτως, αλλά από τους Άγιους Πατέρες οι οποίοι είχαν ήδη επίγνωση της ιστορίας και της ιερότητας κάθε περιοχής και εν τούτοις έκριναν κατά αυτόν τον τρόπο, διότι διέβλεπαν την εξέλιξη και πορεία των πραγμάτων".
Απαντώντας έμμεσα στο Πατριαρχείου Μόσχας υποστήριξε πως "από την Μικρά Ασία, δηλώνουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι η γνήσια και μόνη Μήτηρ Εκκλησία, αυτή που κατέχει αποκλειστικά το προνόμιο της υπέρ των πάντων Σταυρικής θυσίας, η εξέχουσα στον Θρόνο της καθ’ ημάς Ανατολής, και αυτή από την οποία γεννήθηκαν όχι ανώδυνα, οι Εκκλησίες από τη Βουλγαρία μέχρι και την Ουκρανία, είναι η Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης".
Σε ο,τι αφορά τη στάση του είπε: " Ε, λοιπόν, ημείς, ως ο, ελέω Θεού, ταπεινός διάδοχος τοιούτων παραδόσεων ομολογούμεν, γεγονυία τη φωνή εντεύθεν ότι επ᾽ ουδενί λόγω προτιθέμεθα να παραιτηθώμεν όλων αυτών, να τα απεμπολίσωμεν, γιγνόμενοι ριψάσπιδες του ανατεθέντος ημίν πανιέρου χρέους και της κενωτικής ευθύνης. Την σκυτάλην των ευθυνών και του χρέους της Μητρός Μεγάλης Εκκλησίας δεν την χαρίζομεν, διότι την παρελάβομεν αιματοβαμένην και είμεθα υποχρεωμένοι να την παραδώσωμεν αλώβητον και ανόθευτον, όπερ και μετά χαράς αλλ’ όχι και ακόπως πράττομεν επί τριάκοντα και δύο ήδη έτη και θα συνεχίσωμεν, πρεσβείαις της Υπεραγίας Θεοτόκου!
Ειδική αναφορά έκανε και στο θέμα της ειρήνης που δοκιμάζεται σε Ουκρανία και Γάζα:“Σήμερα, ήλθαμε εδώ, στον Ναό του Αγίου Νικολάου, για να προσευχηθούμε για την ειρήνη για ακόμη μια φορά. Προσευχηθήκαμε για να τελειώσουν οι πόλεμοι το συντομότερο δυνατό, αλλά και για τους πονεμένους και στις δύο περιοχές της Ουκρανίας και της Μ. Ανατολής. Οι μητέρες δεν πρέπει πλέον να κλαίνε, τα παιδιά δεν πρέπει να φοβούνται, οι ζωές των νέων δεν πρέπει να σβήνουν πολύ νωρίς. Ελπίζουμε ότι η μόνιμη ειρήνη θα έρθει το συντομότερο δυνατό στις γειτονικές μας χώρες, με τις οποίες μοιραζόμαστε την ίδια θάλασσα, τη Μεσόγειο”.