Για το δίλημμα που θέτει στον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν ο πόλεμος στο Ισραήλ γράφει το Γερμανικό Δημοσιογραφικό Δίκτυο (RND).
«Για χρόνια ο Ερντογάν εμφανιζόταν ως προστάτης των ριζοσπαστικών ισλαμιιστικών κινημάτων. Μετά την πτώση της κυβέρνησης Μούρσι στην Αίγυπτο και την απαγόρευση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η Τουρκία φιλοξένησε χιλιάδες μέλη του ισλαμιστικού κινήματος. Σήμερα περίπου 20.000 Αιγύπτιοι Μουσουλμάνοι Αδελφοί ζουν εξόριστοι στην Τουρκία, […] ενώ ο Ερντογάν πολιτογράφησε πολλούς από αυτούς.
Ο Τούρκος πρόεδρος χαρακτηρίζει τη Χαμάς, η οποία θεωρείται παράνομη τρομοκρατική οργάνωση, όχι μόνο στη Δύση αλλά και σε πολλά κράτη της Μέσης Ανατολής, ως απελευθερωτικό κίνημα. Το Ισραήλ, από την άλλη πλευρά, αναφέρεται συχνά ως "τρομοκρατικό κράτος", σε μία ρητορική που ξανά και ξανά παίρνει μία αντισημιτική χροιά».
Ωστόσο, όπως τονίζει το RND, «από πέρυσι, ο επικεφαλής του τουρκικού κράτους επιδιώκει την προσέγγιση με την Αίγυπτο, τα Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ. Όσον αφορά το Ισραήλ, κομβικό ρόλο διαδραματίζει η ενεργειακή πολιτική. Ο Ερντογάν θέλει να διοχετεύσει φυσικό αέριο από τις ισραηλινές περιοχές στη Δυτική Ευρώπη μέσω τουρκικών αγωγών. Με αυτόν τον τρόπο επιδιώκει να ματαιώσει τα σχέδια της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Κύπρου για την εξαγωγή φυσικού αερίου από την ανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη παρακάμπτοντας την Τουρκία.
Τελικά, ο επαναπροσδιορισμός της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή υπαγορεύεται πρωτίστως από οικονομικούς παράγοντες», καταλήγει το γερμανικό δίκτυο.
«Η Χαμάς τρομοκρατεί και τον ίδιο το λαό της»
Η Χαμάς θεωρείται από πολλά κράτη, τόσο στη Δύση όσο και στην Ανατολή, ως παράνομη τρομοκρατική οργάνωση. Μία οργάνωση που όπως γράφει η Süddeutsche Zeitung: «τρομοκρατεί και τον ίδιο το λαό της».
Κατά την εφημερίδα του Μονάχου, μέσα στα χρόνια «η Χαμάς έχει αποδείξει πόσο λίγο την ενδιαφέρει η επίλυση του ζητήματος. […] Η τρομοκρατία και οι προκλήσεις της στρέφονταν κατά του Ισραήλ - αλλά και κατά του ίδιου του λαού της και της ανταγωνιστικής οργάνωσης Φατάχ, μέλη της οποίας διώχθηκαν και δολοφονήθηκαν. Στη Λωρίδα της Γάζας εισέρρευσαν δισεκατομμύρια, κυρίως από το Κατάρ, και χρηματοδότησαν ένα ισλαμιστικό καθεστώς τρομοκρατίας, το οποίο ελάχιστα έκανε για να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης των δύο εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν σε έναν τόσο περιορισμένο χώρο.
Με την κήρυξη του πολέμου στις 7 Οκτωβρίου η Χαμάς δεν επανέφερε απλώς την περιοχή στο επίκεντρο της παγκόσμιας προσοχής – πιθανώς αλλάζοντας και τις παγκόσμιες προτεραιότητες, αλλά θα αναγκάσει ακόμη την ισραηλινή κυβέρνηση να αναθεωρήσει πλήρως τη στρατηγική της. Η Γάζα δεν θα ελέγχεται στο μέλλον επισκευάζοντας το φράχτη και καταστρέφοντας κάποιες φορές τις πυραυλικές βάσεις […] Τώρα, το Ισραήλ χρειάζεται μια ολοκληρωμένη νέα στρατηγική για την ασφάλειά του. Και το μόνο πράγμα που είναι βέβαιο αυτή τη στιγμή είναι ότι η Χαμάς δεν θα επιτρέψει ποτέ στους ανθρώπους να ζήσουν ειρηνικά».