Ο Issey Miyake επί 45 χρόνια δεν έχει σταματήσει να πρωτοπορεί. Σχεδιάζει ρούχα ανάλαφρα, πρακτικά, εύκολα με την κυριολεκτική έννοια. Αυτό που τα χαρακτηρίζει είναι τα απίστευτα χρώματα και οι γραμμές, λιτές ίσως και γεωμετρικές.
Στα 77 του χρόνια έχει ένα νεανικό πρόσωπο, μαλλιά που μόλις γκριζάρουν και περπατά κουτσαίνοντας, κατάλοιπο της ατομικής βόμβας στην πατρίδα του Χιροσίμα το 1945, όταν εκείνος ήταν μόλις επτά ετών. Η μητέρα του πέθανε από την ακτινοβολία τρία χρόνια αργότερα. Ο ίδιος δεν μιλά σχεδόν ποτέ γι'αυτό. Μόνο του 2009 έγραψε για την ιστορία οδυνηρή της ζωής του στους "New York Times" θέλοντας να υποστηρίξει την πρόσκληση του προέδρου Ομπάμα να επισκεφτεί ο κόσμος τη Χιροσίμα για την επέτειο της καταστροφής.
Σπάνια εμφανίζεται σε εκδηλώσεις ή έχει επαφή με τον Τύπο. Οι εξαιρέσεις ελάχιστες. Τον περασμένο μήνα παραβρέθηκε στο Τόκιο σε έκθεση αφιερωμένη στις δημιουργίες του. Δεν θέλησε να μιλήσει για το προηγούμενο έργο του, αλλά για το τι σκοπεύει να κάνει στο μέλλον. Μέσα από μια βαλίτσα έβγαλε ένα σακάκι-κιμονό από...χαρτί και εξήγησε πως τώρα "το ενδιαφέρον του έχει στραφεί στην κουλτούρα του χαρτιού". Μιλάει με ενθουσιασμό για την 96χρονη που φτιάχνει το συγκεκριμένο χαρτι σε μια επαρχία της Ιαπωνίας. Εκθειάζει τον "πολιτισμό του χαρτιού στην Ινδία, την αρχαία Αίγυπτο, την Κίνα".
Αυτό που τον ενδιαφέρει επίσης είναι η παράδοση, την θεωρεί εξαιρετικά σημαντική, ιδιαίτερα ο συνδυασμός της με πρωτοποριακά στοιχεία. Αυτό το αποδεικνύει με τα ρούχα που σχεδιάζει τα οποία, κατά γενική ομολογία, "δεν έχουν ηλικία". Μπορούν να φοριούνται για πάντα. Οπως λέει ο ίδιος "η δουλειά των σχεδιαστών είναι να δημιουργείς κάτι που να λειτουργεί στην πραγματική ζωή".