Το δύσκολο γεωπολιτικό «πόκερ» και το «παζλ» των συμμαχιών με φόντο την Λιβύη, και το ενεργειακό bras de fer που διεξάγεται στη Μεσόγειο όπου η Ελλάδα πρωταγωνιστεί σε μια δύσκολη περίοδο για την ενέργεια στην Ευρώπη, αναμένεται να είναι καθοριστικές παράμετροι στη «ναυμαχία» των κορβετών.
Παράλληλα η αναζήτηση του επενδυτικού κεφαλαίου που θα δώσει την ώθηση στα ναυπηγεία αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση και μάλιστα προ των πυλών της προεκλογικής περιόδου.
Τα διλήμματα αυτά θεωρούνται ιδιαίτερα σοβαρά για την αξιολόγηση του Nαυτικού στην οποία αυτές τις ώρες μπαίνουν οι τελευταίες «πινελιές» από τους επιτελείς που επεξεργάζονται τις δύο προτάσεις, της Naval Group και της Ιταλικής Fincantieri.
Την ίδια στιγμή επιπλέον πληροφορίες θέλουν τον Ιταλικό κολοσσό να διαπραγματεύεται το θέμα της επένδυσης με την ΟΝΕΧ η οποία έχει βγει μπροστά στον αγώνα διάσωσης των ναυπηγείων Ελευσίνας, καθώς σε περίπτωση που επιλεγεί η κορβέτα Doha, εκεί θα ξεκινήσει το κατασκευαστικό έργο.
Στα παραπάνω και σε ό,τι αφορά τις ισορροπίες που κρατά η χώρα μας, από την στιγμή που ο Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πάρουν στα χέρια τους τον τελικό φάκελο από το Πολεμικό Ναυτικό, πρέπει να ζυγιστεί το επόμενο βήμα.
Η Αθήνα, εφόσον έχει ξεδιαλύνει την κατάσταση με το επενδυτικό πακέτο που αφορά τα ναυπηγεία της Ελευσίνας, θα πορευτεί με την Ιταλική Fincantieri και τις κορβέτες Doha; Σε διπλωματικό επίπεδο έχουν γίνει πολλές διερευνητικές επαφές ώστε ν’ αποφασιστεί αν η Ιταλία θα κάνει κι εκείνη ένα επιπλέον βήμα για να έρθει πιο κοντά στην Ελλάδα.
Πέραν της καθαρής θέσης του Ιταλικού κολοσσού που ζητά η Αθήνα, για να προχωρήσει και νομικά το θέμα των κορβετών Doha φαίνεται πως είναι προαπαιτούμενο το αμυντικό σύμφωνο το οποίο κατ’ ουσία νομιμοποιεί την απευθείας ανάθεση στην Fincantieri.
Το ενδεχόμενο μιας τέτοιας εξέλιξης φέρνει την Ιταλία- που πάντα βρίσκεται πολύ κοντά στην Τουρκία- να βαδίζει προς το μέλλον της σε κοινό βηματισμό με την Ελλάδα, ειδικά αν συμπεριλαμβάνονται ρήτρες αμυντικής συνδρομής, όπως δηλαδή είχε γίνει με την Γαλλία.
Από την άλλη πλευρά το ενδεχόμενο μιας τέτοιας προσπάθειας ουδείς γνωρίζει πως θα το εκλάβει το Παρίσι, το οποίο έχει πάρει ήδη πολλά, αλλά βεβαίως έχει παρουσιαστεί ως ιδιαίτερα πιστός σύμμαχος απέναντι σε κάθε μορφή αναθεωρητισμού που παρουσιάζει η Άγκυρα.
Στα των επενδύσεων, είναι γνωστό πως ο Ιταλικός ναυπηγικός όμιλος πρόκειται να φέρει έργο στα ναυπηγεία της Ελευσίνας, τα οποία ωστόσο απαιτούν επενδύσεις οι οποίες θα φέρουν το ναυπηγείο σε θέση να εργαστούν οι άνθρωποί τους όπως ακριβώς απαιτεί η σύγχρονη τεχνολογία. Και εδώ βρίσκεται το κλειδί, δηλαδή τι είδους κεφάλαιο έχουν αποφασίσει οι Ιταλοί πως θα φέρουν ώστε να αναστηθεί η Ελευσίνα.
Στον αντίποδα έχει έρθει η Naval Group, η οποία έχει δείξει το τελευταίο διάστημα σημάδια αντίδρασης απέναντι στην Fincantieri.
Μάλιστα ο Διευθύνων Σύμβουλος της γαλλικής εταιρείας, Pierre Eric Pommellet σε συνέντευξή του στο Αθηναιϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων επαναλαμβάνει πως ήδη η Γαλλία συνεργάζεται με Ελληνικές εταιρείες στην κατασκευή των φρεγατών κλάσης «ΚΙΜΩΝ». Οι Γάλλοι σημειώνουν πως εφόσον επιλεγούν οι κορβέτες Gowind, δεσμεύονται ότι για την ελληνική αμυντική βιομηχανία το έργο φτάνει στο 30%. Επιπλέον η Γαλλική εταιρεία που δείχνει αντανακλαστικά στην παρούσα στιγμή, υπόσχεται ότι οι επενδύσεις στην Ελλάδα, πέραν των κορβετών, θα είναι περισσότερες και σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα της έρευνας και τεχνολογίας.
Πηγή: Hellasjournal