Τρεις φωτογραφίες, που τραβήχτηκαν την ίδια μέρα με διαφορά μερικών ωρών η μία από τις άλλες δύο, σε δύο διαφορετικά σημεία του πλανήτη μας, σηματοδοτούν δύο τελείως διαφορετικούς μεταξύ τους κόσμους. Ίσως δε σηματοδοτούν και μία ισχυρότατη ένδειξη προς τα που «στρέφεται» πλέον ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο πρωταγωνιστής των δύο εκ των τριών φωτογραφιών, που συνθέτει τον ένα εκ των δύο κόσμων.
Η μία φωτογραφία, του «ενός κόσμου», δημοσιοποιήθηκε από το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) και παρουσιάζει τον Αρχηγό Στρατηγό Κώστα Φλώρο μαζί με άλλους προσκεκλημένους Αρχηγούς από τον Ισραηλινό ομόλογό τους Αντιστράτηγο Kohavi για να παρακολουθήσουν το 1ο Συνέδριο Καινοτομίας για τις νέες τάσεις, ιδέες, επιχειρήσεις της εποχής μας. Προσκεκλημένοι, μεταξύ άλλων, και πέραν του Στρατηγού Φλώρου, ο Αμερικανός Αρχηγός, ο Πολωνός, για πρώτη φορά Αρχηγός Αραβικής χώρας – του Μαρόκου – που έφτασε στο Ισραήλ, αλλά και ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς Αντιστράτηγος Δημόκριτος Ζερβάκης (συμμαθητής του Φλώρου στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων). Απών ο Τούρκος Αρχηγός (φωτό κάτω).
Οι άλλες δύο φωτογραφίες, του «άλλου κόσμου», είναι από την πρόσφατη σύνοδο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (Shanghai Cooperation Organization/SCO), στη Σαμαρκάνδη, στην οποία συμμετέχουν χώρες, όπως η Ρωσία, η Κίνα, το Ουζμπεκιστάν, η Κιργιζία, το Τατζικιστάν, το Καζακστάν, από το 2017 η Ινδία και το Πακιστάν, από τις 15 Σεπτεμβρίου το Ιράν και η Λευκορωσία και βεβαίως και η Τουρκία που από το 2013 έχει καθεστώς “Dialogue Partner”. Όπως φαίνεται όμως και στις φωτογραφίες, ο Τούρκος Πρόεδρος μάλλον αισθάνεται – και το δείχνει – αν όχι ο «ηγέτης» του Οργανισμού, αλλά τουλάχιστον ο πιο «σημαντικός ηγέτης» από όλους τους συνομιλητές του. Φωτογραφίες που έρχονται να δέσουν πλήρως με τις προ διμήνου αντίστοιχες της τριμερούς συνόδου της Τεχεράνης μεταξύ του ίδιου, του Ρώσου Προέδρου Πούτιν και του Ιρανού ηγέτη να φωτογραφίζονται πιασμένοι χέρι- χέρι.
Τι μπορεί να συμπεράνει κάποιος;
Οι ενδείξεις δείχνουν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος απομονωμένος από τη Δύση, ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση, στρέφεται όλο και περισσότερο προς την Ανατολή, εκεί από όπου προέρχεται το τουρκικό έθνος και ίσως εκεί όπου ανήκει τελικά στην ψυχή του Προέδρου του. Με την οικονομία της Τουρκία να κατρακυλά συνεχώς και την τούρκικη λίρα να βρίσκεται στο χειρότερο σημείο της στη σχέση με το δολάριο και το ευρώ, ο Ερντογάν προ μερικών ημερών υπόγραψε συμφωνία με τη Ρωσία, όπως αποπληρώνει το 25% του αερίου που λαμβάνει από αυτήν σε ρούβλια, μεγαλώνοντας έτι περαιτέρω την απόστασή του με τη Δύση. Και βεβαίως δεν ξεχνιέται η κατασκευή του πυρηνικού αντιδραστήρα της Τουρκίας στο Ακούγιου, με ρωσική τεχνολογία και κεφάλαια και όλη η άλλη στάση του στο Ουκρανικό, στους S-400 κλπ.
Όλα αυτά προστιθέμενα στην τουρκική συμμετοχή στη σύνοδο της Σαμαρκάνδης και βγαίνοντας φωτογραφίες με τον Ρώσο Πρόεδρο, τον Λευκορώσο, τον Ιρανό και όλους τους άλλους ηγέτες – δικτάτορες όλων αυτών των κρατών της κεντρικής Ασίας, ο Ερντογάν δείχνει «με ποιους θα πάει και ποιους θ’αφήσει», που τόσο εύστοχα σημειώνει ο ποιητής.
Και βεβαίως επειδή η Δύση – και κυρίως οι ΗΠΑ – δεν ξεχνούν.
«Συμπτωματικώς» ίσως, μόλις δύο μέρες μετά τη σύνοδο της Σαμαρκάνδης, οι ΗΠΑ, με σχετική ανακοίνωση του Υπουργείο Εξωτερικών της χώρας, ήραν πλήρως και εις το ακέραιο το εμπάργκο αμερικανικών οπλικών συστημάτων κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είχε επιβληθεί σε βάρος της εδώ και δεκαετίες – αδίκως μεν καθώς εξίσωνε τον θύτη με το θύμα, ουσιαστικώς δε – και έτσι πλέον η Κύπρος μπορεί να αγοράσει οποιοδήποτε οπλικό σύστημα επιθυμεί από τις ΗΠΑ.
Επομένως, μάλλον καθόλου τυχαία δεν ήταν ούτε η πρόσκληση του Ισραηλινού Αρχηγού προς τον Κύπριο ομόλογό του, ούτε φυσικά και η κοινή φωτογραφία του τελευταίου με τον Αμερικανό και τους υπόλοιπους Αρχηγούς.
Όλα αυτά αποτελούν μικρές ψηφίδες, ενός μεγαλύτερου παζλ, που δημιουργείται ως σύνθεση σιγά- σιγά.
Η Τουρκία δεν πηγαίνει καθόλου καλά σε όλους τους τομείς (πολιτικό-οικονομικό-διπλωματικό-στρατιωτικό κλπ) και αυτό – κατά την προσωπική μας άποψη – την καθιστά διπλά απρόβλεπτη άρα και επικίνδυνη, ως προς τις αντιδράσεις της. Γι’ αυτό και η επαγρύπνηση από μέρους, που υπάρχει, δεν πρέπει να εξασθενήσει.
«Ιχνηλάτης»