Η Ιερά Μονή αγίας Ειρήνης, θεμελιώθηκε το 1780 στην περιοχή Αρχόντας των Αποικίων, από δύο αδελφούς μοναχούς καταγόμενους από τα Αποίκια με το επώνυμο Σπυρίδου.
Κατά την περίοδο της ακμής, λειτούργησε ως γυναικεία μονή. Ωστόσο, η μονή διαλύεται το 1833, με το διάταγμα της αντιβασιλείας του Όθωνος, το οποίο απαιτούσε την διάλυση των ορθόδοξων μονών με περιορισμένη αδελφότητα, περίπου χιλίων σε όλη την Ελλάδα, και την οικειοποίηση της περιουσίας τους. Με το πέρασμα των χρόνων, κατέρρευσαν οι χώροι περιμετρικά του ναού, όμως παρέμεινε ο ναός έχοντας υποστεί ανάλογες φθορές.
Το 2006, ο πλοίαρχος Ελευθέριος Πολέμης αγόρασε το κτήμα έκτασης 13 στρεμμάτων, το οποίο συμπεριελάμβανε το ερειπωμένο μοναστήρι. Σε ένα διάστημα 10 ετών εκείνος και η οικογένειά του, αναστήλωσαν τα κτήρια της μονής σεβόμενοι απόλυτα την αρχική τους δομή και συντήρησαν τον Ναό.
Σήμερα, η μονή παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο έργο. Κατά τη θερινή περίοδο φιλοξενεί τις κατασκηνώσεις παιδιών από διάφορα ιδρύματα. Επίσης, καθ’όλη τη διάρκεια του έτους λειτουργούν οι κάτωθι μουσειακές συλλογές: Ιστορία της γραφής (συλλογή Μιχαήλ Καΐρη), Παραδοσιακών μουσικών οργάνων, Συλλογή πετρωμάτων και ορυκτών (Συλλογή Σπύρου Μπέλλα), Βοτανική συλλογή Έλλης Μανδαράκα – Σταματιάδου.
Αυτά που έχουν ξεχωριστή αξία στη μονή είναι ο ναό (βασιλική με τρούλο) που είναι κατασκευασμένος από σχιστόλιθο, με αψίδες και σταυροθόλια στο εσωτερικό και οΟ τρούλος ο οποίος βασίζεται στα τριγωνικά ημισφαίρια. Ενδιαφέρον έχει το δάπεδο με τον δικέφαλο αετό και το μαρμάρινο τέμπλο του 1806, το οποίο φέρει φυτικό διάκοσμο.