Ένα υπέροχο χρωματιστό τοξωτό «γεφύρι» υψώθηκε νωρίς σήμερα το πρωί, με το που σταμάτησε η δυνατή βροχή και βγήκε ο ήλιος στον ουρανό της Θεσσαλονίκης. Η «πρωτομάστορας» φύση, που τα πάντα εν σοφία εποίησε, το «έχτισε» με το ένα του βάθρο κάπου στα ανοιχτά του Θερμαϊκού και το άλλο πίσω προς τον κάμπο των Σερρών και για λίγη ώρα έλαμπε ολομόναχο.
«...Σαν στη ζωή μας κάτι δύσκολο συμβεί
κάποια φουρτούνα δυνατή ή κάποια άτυχη στιγμή,
το ουράνιο τόξο τότε θα εμφανιστεί,
θα γίνει η νέα η αρχή να 'χετε ελπίδα στη ζωή,
μετά την καταιγίδα κάτι θα φανεί,
το ουράνιο τόξο θε να βγει να 'χετε ελπίδα στη ζωή».
Παιδικό ποίημα.
Ήταν ένα μαγευτικό θέαμα και οι τυχεροί που το αντίκρισαν, δεν μπορεί παρά να παρακαλούσαν να μείνει ακόμα λίγο, ακόμα μια στιγμή, για να χαρούν την τόση ομορφιά, τα χρώματα τα ουράνια, τα γλυκά. Να ήταν, άραγε, η σημερινή εμφάνιση του ουράνιου τόξου στους αιθέρες και ένα μήνυμα ελπίδας ότι η «φουρτούνα» της πανδημίας που σαρώνει την κοινωνία (και) της Θεσσαλονίκης και γκριζάρει τις ψυχές των ανθρώπων, οδεύει προς το τέλος της; Ας το διαβάσει κανείς και έτσι. Η εικόνα πάντως του ουρανού ζωσμένου με τα χρώματα της ίριδας, γλύκανε κάπως, για λίγο έστω, τις καρδιές μας.
Κοντεύουμε να το ξεχάσουμε, οι άνθρωποι των μεγαλουπόλεων, το ουράνιο τόξο, που πλέον «αποφεύγει» να εμφανιστεί σε ουρανούς γκρίζους από τη ρύπανση που προκαλούν, οι επί της γης. Πόσες φορές μικροί και μεγάλοι, δεν μείναμε με καρφωμένα τα μάτια στον ουρανό για να απολαύσουμε αυτό το υπέρλαμπρο οπτικό φαινόμενο και να διαβάσουμε τα μυστικά του;
Οι παλιοί το ονόμαζαν (και) «ζωνάρι του Θεού», θεωρούσαν την έλευσή του ευλογία. «Ήλιος και βροχή του Θεού ευχή» ή και «ήλιος και βροχή παντρεύονται οι φτωχοί», συνήθιζαν να λέγουν. Η επιστήμη, λιγότερο ρομαντική, μας εξηγεί ότι το ουράνιο τόξο δημιουργείται, όταν το φως του ηλίου απλώνεται πάνω σε σταγονίδια νερού, τα οποία αιωρούνται στον ουρανό και για να συμβεί αυτό θα πρέπει να έχουμε ήλιο και βροχή.
Δεδομένου ότι οι ακτίνες του ηλίου δεν είναι λευκές, το ουράνιο τόξο σχηματίζεται διά της διάθλασης από εφτά χρώματα: κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε, λουλακί και βιολετί!
Οι περισσότερο παρατηρητικοί, σήμερα το πρωί, αντικρίζοντας το «πολύχρωμο γεφύρι» στον ουρανό της Θεσσαλονίκης θα είδαν πλάι του κι ένα δευτερεύον τόξο, ίσως και ένα τρίτο- αχνά αυτά. Η ερμηνεία, λένε οι ειδικοί, είναι απλή: οι ακτίνες του ηλίου που πέρασαν από τα πρώτα σταγονίδια βροχής, συνέχιζαν να διαπερνούν άλλα σταγονίδια φτιάχνοντας και άλλα επουράνια τόξα.
Όπως και να έχει, ήταν μια θεϊκή πινελιά (σημάδι;) στον ουρανό της πόλης.