Η Βυζαντινή Σταυροπηγιακή Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Μαλεσίνας βρίσκεται σε απόσταση ενός χιλιομέτρου βορειανατολικά της Μαλεσίνας (περίπου στο 125ο χλμ της Εθνικής Οδού Αθηνών – Λαμίας), στη χερσόνησο της Αετολίμνης, σε πευκόφυτη τοποθεσία σε υψόμετρο 200 μ.
Η παράδοση αναφέρει ότι η ανέγερση της Μονής έγινε από δύο αγιορείτες μοναχούς, που η εμφάνιση φωτεινού σημείου τους έκανε να μείνουν και να ιδρύσουν εκεί Μοναστήρι.
Πολλοί αρχαιολόγοι χρονολογούν τον ναό της Μονής στη μεσοβυζαντινή περίοδο (11ο ή 12ο αιώνα). Από τους σεισμούς του 1894 καταστράφηκε ολόκληρο το κτιριακό συγκρότημα της ιστορικής Μονής, πλην του Καθολικού της, αλλά και εκείνο λόγω των πολλών ζημιών του κατέστη ακατάλληλο για τη θεία λατρεία.
Έτσι το μοναστήρι ξαναχτίστηκε από την αρχή λίγες δεκάδες μέτρα πιο πέρα, σε στερεότερο τόπο. Τα εγκαίνια του Καθολικού της νέας Μονής έγιναν στις 23 Απριλίου 1920.
Το Μοναστήρι στις αρχές του 20ού αιώνα είχε τεράστια περιουσία. Είχε κτήματα στη Μαλεσίνα, στο Μαρτίνο, στη Λάρυμνα, στο Προσκυνά, στο Παύλο, στο Λούτσι, στον Πύργο, στην Αταλάντη, στον Άγιο Κωνσταντίνο. Το μετόχι του στη Δέντρη μονάχα έφτανε τα 2650 στρέμματα καλλιεργήσιμα χωράφια, 83 στρέμματα αμπέλια, 18722 στρέμματα λιβάδια!
Το 1923 ιδρύθηκε στο Μοναστήρι Εκκλησιαστική Σχολή, η οποία, ύστερα από λειτουργία δύο χρόνων, μεταφέρθηκε στη Λαμία. Το 1952 το Μοναστήρι παραχώρησε στο Υπουργείο Παιδείας δεκαοχτώ στρέμματα από την παρακείμενη πευκόφυτη έκτασή του για την ίδρυση Μαθητικής Κατασκηνώσεως.
Στην δεκαετία του 1980 παραχώρησε έκταση για τη δημιουργία αθλητικών χώρων της Μαλεσίνας.
Το 1957 το Μοναστήρι μετατράπηκε σε γυναικείο και ως τέτοιο λειτούργησε ομαλά μέχρι το 1973, που οι δυο μοναχές αποχώρησαν με τη θέλησή τους. Επακολούθησε μια περίοδος αρρυθμίας στη λειτουργία του ως το 1987. Στα 1988 στελεχώθηκε από μοναχές και έκτοτε λειτουργεί ως γυναικείο.
Στη Μονή φυλάσσονται μέσα σε λειψανοθήκες λείψανα των Αγίου Γεωργίου, Αγίου Νικηφόρου, Αγίου Χαραλάμπους, Αγίου Αντωνίου, Αγίας Παρασκευής, Αγίου Παντελεήμονος, Αγίου Μοδέστου, Αγίας Μαρίνας, Αγίου Ευθυμίου, Αγίου Δημητρίου, Αγίου Ανδρέου, Αγίου Κηρύκου, Αγίου Αποστόλου Φιλίππου κλπ.