Ναι, θα μπορούσε να είναι σενάριο ταινίας. Ένα παιδί που ζούσε σε μια δομή προσφύγων κατάφερε να πετύχει τα όνειρά του: όχι μόνο να παίξει μπάλα, αλλά να το κάνει στο υψηλότερο επίπεδο και να βρεθεί να αγωνίζεται στον τελικό του Champions League.
Πριν γίνει το... θαύμα της , ο παίκτης που «εκτόξευσε» τους τελευταίους μήνες την αξία του και έκανε όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη να μιλά γι' αυτόν, χρειάστηκε να ταξιδέψει μαζί με την οικογένειά του χιλιάδες χιλιόμετρα για να βρει μια νέα πατρίδα.
Γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 2000 σε δομή προσφύγων στην Μπουντουράμ στα ανατολικά της Γκάνας, καθώς οι γονείς του είχαν φύγει από τη Mονρόβια εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου στη Λιβερία. «Είναι δύσκολο να ζεις διότι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσεις είναι να κρατάς όπλο. Εμάς δεν μας ενδιέφερε να πυροβολούμε, έτσι αποφασίσαμε να φύγουμε» λέει ο πατέρας του Αλφόνσο, Ντεμπεά, αυτός που πήρε την δύσκολη απόφαση να φύγει για να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη για την οικογένειά του.
«Πρέπει να περάσεις πάνω από σώματα για να πας και να βρεις φαγητό» είναι τα λόγια της μητέρα του, Βικτόρια. «Στη δομή η ζωή ήταν δύσκολη, αλλά τουλάχιστον υπήρχε ασφάλεια. Ήταν δύσκολα επειδή απλά σου έδιναν ένα κατάλυμα. Τα υπόλοιπα έπρεπε να τα αγοράσεις: φαγητό, νερό, ρούχα. Αν ήθελες, έπρεπε να τα αγοράσεις εσύ. Η θνησιμότητα ήταν μεγάλη. Ήταν σαν να σε έκλειναν κάπου και να πετούσαν το κλειδί για να μην μπορείς να βγεις» λέει, επίσης, η μητέρα του Αλφόνσο.
Όταν ο Αλφόνσο ήταν πέντε ετών, η οικογένεια, μέσω ενός ειδικού προγράμματος για πρόσφυγες, μετακόμισε στον Έντμοντον του Καναδά. Ήταν το πρώτο βήμα για τη (νέα) ζωή.
Ο μικρός γράφτηκε στο σχολείο και μια δασκάλα του τον βοήθησε να αρχίσει το ποδόσφαιρο. «Ήταν ένα παιδί με ένα χαμόγελο μόνιμα στα χείλη. Ήταν ένα φυσικό ταλέντο σε ό,τι έκανε, από τον στίβο μέχρι το μπάσκετ» θυμάται η Μελίσα Γκούζο, δασκάλα και προπονήτρια του Ντέιβις στο σχολείο. Ήταν αυτή που τον έφερε σε επαφή με τον Τιμ Άνταμς, δημιουργό του πρωταθλήματος Free Footie, για παιδιά που δεν έχουν τα χρήματα για να εγγραφούν σε κάποια ομάδα.
«Αυτό το παιδί είχε κάτι το ιδιαίτερο. Τα πόδια του ήταν αστραπιαία και είχε απίστευτη ταχύτητα με την μπάλα. Ήξερα ότι ήταν κάτι ιδιαίτερο γι' αυτή την ηλικία» είναι τα λόγια του Μάρκο Μπόσιο, προπονητή της ακαδημίας που τον υποδέχθηκε στο Βανκούβερ. Από τον Έντμοντον στο Βανκούβερ ο Ντέιβις χρειάστηκε να κάνει άλλο ένα μακρύ ταξίδι, 1.000 χιλιομέτρων, αυτή τη φορά μόνος του.
«Φοβόμουν πολύ. Ήταν 14 χρόνων. Ξέρω τι μπορεί να συμβεί σε παιδιά αυτής της ηλικίας. Προσπάθησα να το καθυστερήσω, να γινόταν τουλάχιστον 16 ή 17 χρόνων και να έφευγε τότε. Μου υποσχέθηκε πως θα προσέχει και ότι δεν θα αλλάξει» θυμάται η Βικτόρια Ντέιβις.
Ο γιος της έγινε ο πρώτος παίκτης γεννημένος μετά το 2000 που αγωνίστηκε στο MLS καθώς έκανε ντεμπούτο σε ηλικία 15 χρονών, 8 μηνών και 15 ημερών, κλήθηκε στην εθνική ομάδα του Καναδά και στα 16 του έγινε ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία του και τον Ιούλιο του 2018 έγινε το... μπαμ: τον απέκτησε η Μπάγερν δίνοντας δέκα εκατομμύρια ευρώ. Έξι μήνες μετά έφτασε στο Μόναχο. Δύο χρόνια μετά είναι βασικός στους Βαυαρούς και θα παίξει στον τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης.
Πριν, βέβαια, συμφωνήσει με τη Μπάγερν, τον είχε απορρίψει η Μπαρτσελόνα. Όπως αποκάλυψε ο Χρίστο Στόιτκοφ, ο ίδιος είχε προτείνει στον πρόεδρο των Καταλανών, Ζοσέπ Μπαρτομέου, τον Αλφόνσο Ντέιβις, αλλά αυτός τον απέρριψε διότι πίστευε ότι ο τότε 18χρονος αμυντικός, που έπαιξε στο MLS για τους Βανκούβερ Γουάιτκαπς, δεν ήταν αρκετά ώριμος και επεσήμανε επίσης ότι ο Ντέιβις ήταν Καναδός. Μια χώρα που δεν φημίζεται για την παράδοσή της στο ποδόσφαιρο... Μερικούς μήνες μετά ο Ντέιβιτς ήταν στην ομάδα που συνέτριψε με 8-2 τους «μπλαουγκράνα» στον προημιτελικό του Champions League.
«Τον πήραμε διότι είδαμε σε αυτόν έναν από τους πιο ανερχόμενους ποδοσφαιριστές της γενιάς του. Είμαστε χαρούμενοι που επιβεβαιωνόμαστε σε κάθε εμφάνισή του» λέει περιχαρής ο αθλητικός διευθυντής των Βαυαρών, Χασάν Σαλιχάμιζιτς. «Η εξέλιξή του είναι φανταστική. Είναι εντυπωσιακή η δουλειά που έχει κάνει» είναι τα λόγια του Χάνσι Φλικ.
Το πιτσιρίκι που πέρασε τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής του σε ένα καμπ προσφύγων σήμερα έχει χρηματιστηριακή αξία έχει που φτάνει τα 60 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή εξαπλάσια σε σχέση με το 2016.
Πριν από μερικές ημέρες ο Μαρσέλο δεν δίστασε να τον εκθειάσει δημόσια γράφοντάς του ότι είναι πραγματική ευχαρίστηση να τον βλέπει να παίζει. Ο Άντι Ρόμπερτσον... υποκλίθηκε και ο Ρίο Φέρντιναντ τον αποθέωσε για εκείνη τη φοβερή φάση όπου «χόρεψε» τον Νέλσον Σεμέδο πριν κάνει την ασίστ στον Τζόσουα Κίμιχ.
«Εγώ θέλω μόνο να συνεχίσει να κάνει αυτό που κάνει. Μου το υποσχέθηκε και πρέπει να τηρήσει την υπόσχεσή του» λέει η μητέρα του.
Από τη Γκάνα στον Καναδά, από εκεί στη Γερμανία, απόψε στη Λισαβόνα. Σε μια στιγμή που ίσως δεν μπορούσε καν να ονειρευτεί. Μα τα κατάφερε!