Η Ματίλντα Παππά, διευθύντρια μόδας της ελληνικής έκδοσης του Marie Claire από το 1988 έως το 2011 έτυχε να συναντήσει τον Κάιζερ της μόδας για μια δουλειά στην Κέρκυρα και μοιράστηκε την ανάμνηση της με τις αναγνώστριες του περιοδικού στο τεύχος Δεκεμβρίου, όταν ο τίτλος γιόρταζε τα 30 χρόνια του στην Ελλάδα. Σήμερα, με την ευκαιρία της είδησης του θανάτου του, την μοιραζόμαστε ξανά εδώ, ως φόρο τιμής στην μνήμη του.
Διαβάστε σχετικά:
«Μια έντονη ανάμνηση είναι από μια συνέντευξη του , την οποία είχε κάνει ο Μιχάλης Σκαφίδας. Είχα πάει κι εγώ μαζί για να του κάνω ως fashion editor μερικές ερωτήσεις σχετικά με τη μόδα. Πήγαμε στην Κέρκυρα όπου είχε έρθει ο Λάγκερφελντ για να κάνει μια φωτογράφηση στο Αχίλλειον για τη διαφημιστική καμπάνια της καλοκαιρινής σεζόν του δικού του brand και με αυτή την αφορμή θα μας μιλούσε για μισή ώρα. Τελικά η συνέντευξη κράτησε δύο! Διότι ήταν κεφάτος και πολύ προσιτός, παρότι είχε άλλη φήμη. Νομίζω ότι αν του αρέσει ο δημοσιογράφος και οι ερωτήσεις ανοίγεται – τότε είχε πει και πολλά πράγματα off the record.
Πανέξυπνος, αντισυμβατικός -τότε ακόμα δεν είχε χάσει βάρος-, μιλούσε άπταιστα πολλές γλώσσες και αφού σε ψαρώσει σε ρωτάει σε ποια προτιμάς να γίνει η κουβέντα. Θυμάμαι ότι τον είχα ρωτήσει πώς βρίσκει το στυλ των Ελληνίδων. Η απάντησή του δεν ήταν πολύ θετική. Είχε πει χαρακτηριστικά ότι «ντύνονται σαν να έχουν να αγοράσουν ρούχα πάνω από μία δεκαετία και τους αρέσουν πολύ τα φορτωμένα». Αυτό το 1996. Είχε απόλυτο δίκιο.
Επίσης, μου έχει μείνει η απορία του: «Γιατί βάφουν όλες οι Ελληνίδες τα μαλλιά τους ξανθά; Αφού έχουν υπέροχα σκούρα μαλλιά, γιατί δεν συμβιβάζονται με αυτά και θέλουν να γίνουν ξανθές;». Είχε στο μυαλό του ως πρότυπο κομψότητας τη Μελίνα Μερκούρη, βέβαια, που δεν είχε σχέση με τη μέση Ελληνίδα. Στην ερώτηση τι είναι κομψότητα υποστήριξε ότι αυτή δεν αφορά στα ρούχα, αλλά είναι τρόπος ζωής και ζήτημα φέρεσθαι και προσωπικότητας. Λίγο καιρό μετά είχαμε πάει εμείς στο Παρίσι και ο Λάγκερφελντ, που του είχαν μεταφράσει τη συνέντευξη και του άρεσε το περιεχόμενο, μου έστειλε στο ξενοδοχείο μια ανθοδέσμη τόσο τεράστια, που δεν χωρούσε στο δωμάτιο, με την ανάλογη κάρτα και αφιέρωση».
Πηγή: