Την οργισμένη αντίδραση του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη προκάλεσε η ένταξη των 10.119 ακινήτων του Δημοσίου στη λίστα προς αξιοποίηση του Υπερταμείου Ιδιωτικοποιήσεων.
Ο Μίκης, με επιστολή του στην εφημερίδα «Τα ΝΕΑ» υπενθυμίζει ότι πριν από μερικά χρόνια είχε προειδοποιήσει για «επερχόμενη εκποίηση του πολιτιστικού μας πλούτου καταλήγοντας ότι κινδυνεύει να παραχωρηθεί ακόμα και η Ακρόπολη».
Επισημαίνει ακόιμα ότι «με τα Μνημόνια που υπέγραψαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά και η σημερινή, έχουμε δεμένα τα χέριας μας, αφού εμείς μόνοι μας απεμπολήσαμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα» και σημειώνει ότι οι άλλες χώρες που βρέθηκαν σε παρόμοια κατάσταση, υπογράφοντας Μνημόνια, δεν εκχώρησαν την εθνική τους αυτοτέλεια και τον εθνικό τους πλούτο, όπως συνέβη στην περίπτωση της Ελλάδας.
Η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη έχει ως εξής:
«Αγαπητέ κ. Παπαχρήστο,
Επειδή σας εκτιμώ ιδιαίτερα, αφήνω κατά μέρος τη συνήθειά μου να μη μιλώ ποτέ δημοσίως για τον εαυτό μου και σας παραπέμπω στην ομιλία μου στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου πριν μερικά χρόνια, στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρθηκα στην επερχόμενη εκποίηση του πολιτιστικού μας πλούτου καταλήγοντας ότι κινδυνεύει να παραχωρηθεί ακόμα και η Ακρόπολη!
Ήταν μια πρόβλεψη που στηρίχθηκε στο γεγονός ότι η χώρα μας υποχρεώθηκε να υπογράψει την εκχώρηση της εθνικής μας αυτοτέλειας και του εθνικού μας πλούτου, πράγμα που δεν συνέβη με τις υπόλοιπες χώρες που έχουν αντιμετωπίσει Μνημόνια και έχουν ήδη επανέλθει στη δημοσιονομική κανονικότητα.
Με τα Μνημόνια που υπέγραψαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά και η σημερινή, έχουμε δεμένα τα χέριας μας, αφού εμείς μόνοι μας απεμπολήσαμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Και κυρίως το δικαίωμα σε μια ανάπτυξη που να βασίζεται στον εθνικό μας πλούτο. Υπόγειο και υποθαλάσσιο. Γι' αυτό άλλωστε είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που δεν έχει ανακηρύξει την ΑΟΖ και που δεν έχει το δικαίωμα να εκμεταλλευτεί τον ορυκτό της πλούτο, που ως φαίνεται, είναι πολύ μεγάλος.
Αυτό ακριβώς αποκάλυψε ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Μπάτσης ύστερα από έρευνες σε όλη την Ελλάδα με το βιβλίο του για την εκβιομηχάνιση της χώρας. Το οποίο περιέργως εξαφανίστηκε, ο δε συγγραφέας του εκτελέστηκε μαζί με τον Μπελογιάννη!
Βλέπετε το μακρύ χέρι των άσπονδων φίλων μας είναι πολύ μακρύ. Αλλά όταν κάποιος έχει το ελάττωμα να είναι συνθέτης, αυτά που λέει είναι παραμύθια, που οι «σοφοί» μας τα βαφτίζουν «σενάρια συνωμοσίας».
Ας μου επιτραπεί εδώ να θυμίσω ότι όλα τα κατά καιρούς «παραμύθια» του συνθέτη έχουν επιβεβαιωθεί πολλά χρόνια πριν οι «αρμόδιοι» τα ανακαλύψουν, που συνήθως τα ανακαλύπτουν όταν είναι πλέον πολύ αργά».