Ενα ανεξήγητο μυστήριο, που συμβαίνει στον επίγειο παράδεισο του Αριστοτέλη Ωνάση, στον Σκορπιό, προκαλεί ανατριχίλα στους εργαζομένους αλλά και στους ψαράδες, που κάνουν λόγο για μια απόκοσμη φιγούρα η οποία πλανάται πάνω από το νησί και μοιάζει με σκιά του Αριστοτέλη Ωνάση!
Πραγματικότητα ή μύθος; Ο,τι κι αν είναι, η βαριά ιστορική κληρονομιά του Σκορπιού που αγγίζει τα όρια της κατάρας, από τη μία, και διάφορα μεταφυσικά περιστατικά που διαδραματίστηκαν αμέσως μετά την απόκτησή του από τον Ρώσο κροίσο Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ, από την άλλη, γιγαντώνουν τον θρύλο. Τα περιστατικά με τις θεάσεις της μορφής του Ελληνα μεγιστάνα στους χώρους όπου βρίσκονται η περίφημη ροζ βίλα και ο δρόμος που οδηγεί στους αμπελώνες, τα οποία βλέπουν πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας, κόβουν την ανάσα.
Τα εκμυστηρεύτηκε ένας Ασιάτης, μέλος της ασφάλειας του Ριμπολόβλεφ, που είχε προσληφθεί όταν ο Σκορπιός πέρασε στα χέρια του Ρώσου μεγιστάνα και ανήκε στα έμπιστα άτομα της οικογένειας. Τη μαρτυρία του ενισχύει και αυτή ενός ψαρά από το Νυδρί, ο οποίος βρέθηκε πάνω στον Σκορπιό και έκπληκτος διέκρινε στον δρόμο που οδηγεί από τη ροζ βίλα στους αμπελώνες του νησιού μια μαυροφορεμένη μορφή, η οποία έμοιαζε με εκείνη του Αριστοτέλη Ωνάση!
«Καταραμένο» εμπόδιο
Πολλοί ήταν αυτοί που υποστήριξαν ότι η απόφαση της Αθηνάς Ωνάση να παραχωρήσει το 2013 με μακροχρόνια μίσθωση τον Σκορπιό αντί ποσού 130.000.000 δολαρίων θα σήμαινε και το τέλος της ιστορίας των Ωνάσηδων.
Οσο κι αν η ιδιόχειρη διαθήκη του παππού της αποτελούσε για εκείνη ένα «καταραμένο» εμπόδιο στην πώληση του νησιού, όπως ήταν αρχικά ο στόχος της, οι δικηγόροι της βρήκαν τελικά τη λύση. Στο άρθρο 9 της διαθήκης του ο Αριστοτέλης Ωνάσης ήταν σαφής αναφορικά με το μέλλον του Σκορπιού, καθώς τόνιζε ότι ή θα μείνει στην οικογένειά του ή θα μεταβιβαστεί στο Ελληνικό Δημόσιο, κλείνοντας έτσι οποιοδήποτε παράθυρο σε ενδεχόμενη πώληση.
Με αυτόν τον τρόπο ήθελε πάση θυσία να προστατέψει το πιο αγαπημένο απόκτημά του, κάτι που, όπως όλα δείχνουν, δεν σεβάστηκε η «χρυσή» κληρονόμος του.
Ο Σκορπιός ήταν για τον Ωνάση κάτι παραπάνω από περιουσιακό στοιχείο, αφού, πέρα από τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής του, εκεί είχε βιώσει και την απόλυτη θλίψη ως γονιός όταν πέθανε ο γιος του Αλέξανδρος. Οσοι από τους ανθρώπους που δούλευαν τότε στο νησί έχουν απομείνει αναφέρουν ακόμα πως την εποχή εκείνη ο Αρίστος έμοιαζε με φάντασμα. Η διαδρομή από τη ροζ βίλα μέχρι το κοιμητήριο είχε στοιχειώσει από τη μορφή ενός πονεμένου ανθρώπου, που έως εκείνες τις ημέρες ήταν από τους ισχυρότερους του πλανήτη. Ακόμα θυμούνται τα βουρκωμένα μάτια του αλλά και τη θωριά του, που σταδιακά άρχισε να λιώνει σαν κερί μετά τον θάνατο του παιδιού του.
Αυτήν τη θωριά, όσο περίεργο ή μεταφυσικό κι αν ακούγεται, περιέγραψε και ο Ασιάτης σεκιούριτι του Ριμπολόβλεφ, που έως εκείνη την ώρα δεν γνώριζε και πολλά για το παρελθόν του νησιού. Μάλιστα, όταν εξιστόρησε τα περίεργα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν μπροστά στα μάτια του την ίδια χρονική περίοδο, αναγκάστηκε να απομακρυνθεί από το νησί, αφού νόμιζε πως είχε αρχίσει να χάνει τα λογικά του!
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του, όλα συνέβησαν στη βάρδιά του πριν από δύο χρόνια, τη στιγμή που επιτηρούσε τους εξωτερικούς χώρους γύρω από τη ροζ βίλα. Ξαφνικά, είπε, είδε μπροστά του μια ανδρική φιγούρα την οποία δεν είχε ξαναδεί ποτέ.
Στην περιγραφή που έδωσε η φιγούρα έμοιαζε απόλυτα με τις αμέτρητες φωτογραφίες του Ελληνα κροίσου που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο! Φορούσε μαύρο κουστούμι, περπατούσε σκυφτός, κρατούσε πούρο στο ένα χέρι του και το άλλο το είχε στην τσέπη του παντελονιού του. Ωσπου να πλησιάσει για να δει ποιος ακριβώς ήταν, ο άνδρας με το χαρακτηριστικό βάδισμα είχε εξαφανιστεί από μπροστά του. Οταν ρώτησε αν κάποιος είχε επισκεφτεί το σπίτι χωρίς εκείνος να το γνωρίζει, η αρνητική απάντηση που πήρε τον έβαλε σε σκέψεις.
Το ίδιο ακριβώς περιστατικό θα συμβεί άλλη μια φορά μπροστά του και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό τον έπεισε να αναζητήσει την ιστορία του προηγούμενου ιδιοκτήτη του νησιού. Μόλις είδε τις αμέτρητες φωτογραφίες του Αριστοτέλη Ωνάση, διαπίστωσε πως η ανδρική φιγούρα που έβλεπε να περπατά σκυφτά είχε πλέον για εκείνον «ταυτότητα»!
Τρεμόσβηναν τα φώτα
Ωστόσο, λίγο καιρό αργότερα, ακόμη ένα περιστατικό τον συντάραξε. Την ώρα που έκανε περιπολία είδε τα φώτα μέσα στη ροζ βίλα να τρεμοσβήνουν και αμέσως έτρεξε στο σημείο για να δει τι ακριβώς συμβαίνει. Οταν, όμως, μπήκε στο σπίτι, όλα έδειχναν ήσυχα. Τα φώτα δεν είχαν κανένα πρόβλημα, αλλά δεν υπήρχε και κανείς που θα μπορούσε να πειράζει τους διακόπτες!
Μάλιστα, όταν ανέφερε το περιστατικό στους ανωτέρους του, κλήθηκε στο νησί ηλεκτρολόγος, ο οποίος έλεγξε εξονυχιστικά τα πάντα και δεν βρήκε καμία απολύτως βλάβη. Αυτό για τον σεκιούριτι ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Θορυβημένος από όλα όσα είχε ζήσει, αποκάλυψε τα πάντα στους προϊσταμένους του και τους ζήτησε ευγενικά να αποχωρήσει από το νησί!
Οι εκμυστηρεύσεις του Ασιάτη έφτασαν, θέλοντας και μη, και στο Νυδρί, όπου άρχισαν να συζητιούνται έντονα, με αποτέλεσμα να τις ακούσει ένας ντόπιος ψαράς, που αποφάσισε να εξιστορήσει και αυτός τη δική του μεταφυσική εμπειρία. Οπως διηγήθηκε, είδε τη μαυροφορεμένη μορφή του Αριστοτέλη Ωνάση να ανεβαίνει τον δρόμο που οδηγεί από τη ροζ βίλα στους αμπελώνες του Σκορπιού! Τότε νόμιζε πως τον γελούσαν τα μάτια του, όμως μετά και τη μαρτυρία του Ασιάτη είναι σίγουρος ότι το φάντασμα του Αρίστου έχει στοιχειώσει το νησί.
ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΕΓΙΣΤΑΝΑ
Στο άρθρο 9 της διαθήκης του ο Αριστοτέλης Ωνάσης επισημαίνει χαρακτηριστικά πως, αν οι κληρονόμοι του αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στα έξοδα συντήρησης των νήσων Σκορπιός και Σπάρτη (το ποσό της συντήρησής τους ανερχόταν την εποχή εκείνη σε 100.000 δολάρια ετησίως), τότε θα δωριστούν στο Ελληνικό Δημόσιο.
Αν εκείνο τα αρνηθεί, θα προσφερθούν στην Ολυμπιακή Αεροπορία για να χρησιμοποιηθούν από τους υπαλλήλους της ως «τουριστικά θέρετρα» και κυρίως ως «τοποθεσίες παιδικών κατασκηνώσεων» υπό την επωνυμία «Αλέξανδρος Ωνάσης».
Στο Δημόσιο
«Θα προσφερθεί η νήσος Σκορπιός πρώτον και κατά προτίμησιν εις το Ελληνικό δημόσιον διά την χρήσιν ως θερέτρου του εκάστοτε αρχηγού του Ελληνικού κράτους, υπό τον όρον ότι το δημόσιον θα αναλάμβανε την συντήρησιν αυτού. Εάν το δημόσιον αποδεχθεί την δωρεάν, τότε η νησίς Σπάρτη θα δωρηθεί εις την Ολυμπιακή Αεροπορίαν διά να χρησιμοποιηθεί ως θέρετρον του προσωπικού και ιδίως ως θερινή παιδική στέγη των τέκνων των. Εάν το δημόσιον αρνηθή την αποδοχή της δωρεάς του Σκορπιού, τότε αμφότεραι αι νησίδες Σπάρτη και Σκορπιός θα περιέλθουν στην κυριότητα της Ολυμπιακής Αεροπορίας».
Οπως χαρακτηριστικά τονίζει στο ίδιο άρθρο της διαθήκης του ο Αριστοτέλης Ωνάσης, από τη συγκεκριμένη δωρεά εξαιρούνται τα 30 στρέμματα στον Σκορπιό όπου φιλοξενούνται το παρεκκλήσιο και ο τάφος του γιου του Αλέξανδρου. Λίγο αργότερα θάφτηκαν εκεί ο ίδιος και το 1988 η κόρη του Χριστίνα.
Πηγή: