Ζωή Λάσκαρη: Το φως στο καμαρίνι της μένει πάντα αναμένο αποκαλύπτει και συγκινεί η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου στην πρόσφατη συνέντευξη της.
-Πώς πήρατε την απόφαση να κρατήσετε το θέατρο και να ανεβάσετε τελικά τις «Δουλειές με φούντες» που προγραμμάτιζε η μητέρα σας;
«Στο θέατρο μπαινόβγαινα έτσι κι αλλιώς. Πριν από τρία χρόνια είχα παίξει με τη μητέρα μου στη «Νύφη Κουράγιο», έχω όμως σκηνοθετήσει και κάποιες παραστάσεις χορού» τόνισε στο Έθνος της Κυριακής.
-Πώς αποφασίσατε, όμως, να ανεβάσετε τελικά τη δουλειά στην οποία θα πρωταγωνιστούσε;
«Είχε ήδη στηθεί το σκηνικό, είχαν οργανωθεί τα πάντα. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα κλείσει η αυλαία και όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα μείνουν στον δρόμο -γιατί οι ηθοποιοί είναι πολύ δύσκολο να βρουν δουλειά. Επίσης το ότι το σκηνικό είχε ετοιμαστεί, προτού αρχίσει η ανάγνωση του κειμένου, ήταν και λίγο σημαδιακό. Και έτσι είπα «θα το κάνουμε!».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ: «Ραγίζει» καρδιές η εξομολόγηση του Αντώνη Λουδάρου για τη Ζωή Λάσκαρη
-Άγνοια κινδύνου;
«Άγνοια κινδύνου για πολλά πράγματα! Μια θεατρική παραγωγή δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στην Ελλάδα. Αλλά το κάναμε!»
-Συναισθηματικά πώς είναι να είστε μέσα σε μια ιστορία που ξεκίνησε η μητέρα σας, και μάλιστα ακριβώς στους ίδιους χώρους;
«Μέσα στο θέατρο είναι στιγμές που φορτώνω πολύ συναισθηματικά, αλλά την ίδια στιγμή νιώθω ωραία να βρίσκομαι εκεί.»