Η οικονομική ανέχεια αποτελεί την πρώτη αιτία για τα «στημένα» παιχνίδια στην Ελλάδα, σύμφωνα με όσα απάντησε το 34,6% των ερωτηθέντων/ερωτηθεισών που συμμετείχαν σε σχετική έρευνα.
Συγκεκριμένα, 656 αθλητές και αθλήτριες, ερασιτέχνες (61,8%) και επαγγελματίες (38,2%). Την έρευνα πραγματοποίησαν (στην χώρα μας και σε Κύπρο, Αυστρία, Γαλλία, Αγγλία, Ιρλανδία) το ΑριστοτέλειοΠανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το «School of Law Queen’s University» του Μπέλφαστ και το ιρλανδικό «University ofLimerick».
Την παρουσίασε –σε ειδική εκδήλωση της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού– ο γ.γ. της Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρίας «ΚΩΔΙΚΑΣ ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ», Ν. Θεοδώρου. Τα ευρήματά της είναι άκρως αποκαλυπτικά, για νοοτροπίες και συμπεριφορές. Αλλά αναδεικνύουν και τις ευθύνες (για πράξεις ή παραλείψεις) των εμπλεκομένων, υπό οποιαδήποτε ιδιότητα σε κάθε βαθμίδα, στον αθλητισμό.
Το 38,1% θεωρεί πως η χειραγώγηση αγώνων γίνεται από παράγοντες του αθλήματος και μόλις το 8,9% από κάποιους έξω από αυτό. Ενώ το 34,1% των ερωτηθέντων απάντησε πως οι συμπαίκτες τους εγκρίνουν την χειραγώγηση αγώνα!
Το 43,2% των συμμετεχόντων από την Ελλάδα, το 35,3% από την Κύπρο και το 77,6% από την Αυστρία θεωρούν ότι οι συμπαίκτες τους είναι «εργαλεία» χειραγώγησης.
Ακόμα, ως «θετικό» στην ιδέα χειραγώγησης βλέπουν τον προπονητή τους, αντίστοιχα, το 32,3%, το 17,7% και το 4,6%. Στο ίδιο ερώτημα για τους παράγοντες της ομάδας, τα ποσοστά είναι 43,2%, 29,4% και 7,3%.
Από τα αποτελέσματα προκύπτει σοβαρό έλλειμμα ενημέρωσης αλλά και εκπαίδευσης. Το 17,7% των ερωτηθέντων θεωρεί –ενώ απαγορεύεται– πως επιτρέπεται να στοιχηματίζει σε αγώνα που συμμετέχει. Το 36% πιστεύει ότι μπορούν να τζογάρουν οι συγγενείς του και το 21,9% ότι δικαιούνται να στοιχηματίζουν μέλη της ομάδας.
Εκτός της οικονομικής ανέχειας, σύμφωνα με τις απαντήσεις, οι λόγοι που οδηγούν αθλητές στο «στήσιμο» ενός αγώνα είναι η μη καταβολή των συμφωνηθέντων (34,6%), η πίεση που ασκείται από παίκτες και παράγοντες (27,5%), το εύκολο κέρδος (23,7%) η πίεση από άτομα εκτός αθλήματος (16,8%), οι απειλές κατά της οικογένειας και συγγενικών προσώπων (14,5%).
Σημαντικές οι ευθύνες πολιτείας και αθλητικών φορέων
Τι θα μπορούσε να μειώσει την αποδοχή συμμετοχής σε χειραγώγηση αγώνων; Οι αξιοπρεπείς μισθοί, οι σωστές συνθήκες εργασίας, η πληροφόρηση και εκπαίδευση για τους κινδύνους και τα ρίσκα από την εμπλοκή σε «στήσιμο».
Ακόμα και χωρίς την παραμικρή γνώση των δρωμένων, από την απλή ανάγνωση των τρόπων ανάσχεσης, αναδεικνύονται οι ευθύνες των ιθυνόντων. Οι αξιοπρεπείς μισθοί, οι σωστές συνθήκες εργασίας δεν… φυτρώνουν μόνα τους. Οι αρμόδιοι –Πολιτεία, Ανώνυμες Αθλητικές Εταιρίες, ομοσπονδίες, λίγκες, σωματεία– έχουν καθήκον να διαμορφώσουν το πλαίσιο και τους κανόνες. Να ελέγχουν για την τήρησή τους.
Για παράδειγμα, εδώ και χρόνια η Super League δεν αποδίδει ετησίως, ως οφείλει, στην Football League περίπου 2 εκατ. 300 χιλ. ευρώ. Τα έσοδα της δεύτερης τη τάξει επαγγελματικής κατηγορίας ποδοσφαίρου είναι ελάχιστα και τα έξοδα μεγάλα. Οι μισθοί είναι πενιχροί και οι καθυστερήσεις καταβολής τους πολύμηνες. Ομάδες «σκάνε» και αποσύρονται κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος.
Ο έλεγχος των ΠΑΕ είναι επιφανειακός. Το αρμόδιο υπουργείο έχει ξεχάσει πότε έκανε για τελευταία φορά. Η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού δεν έχει τα κονδύλια, τις υποδομές και την στελέχωση ειδικών για να πραγματοποιήσει σε βάθος και σωστά έλεγχο.
Το 2015 η Ελλάδα ήταν μία από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ψήφισε υπέρ της δημιουργίας σε κάθε κράτος-μέλος πλατφόρμας αθλητικής ακεραιότητας. Όπου, εκτός των άλλων, θα μπορούσε κάποιος ανώνυμα να δώσει στοιχεία για περιπτώσεις χειραγώγησης. Ακόμα δεν έχει δημιουργηθεί…
Σε υποθέσεις που εξιχνιάστηκαν στο εξωτερικό, βασικοί κρίκοι για την χειραγώγηση αγώνα ήταν παίκτες και διαιτητές. Στην υπόθεση των φερόμενων ως «στημένων» αγώνων έως το 2010 («Κοριόπολις») δεν υπάρχει κατηγορούμενος ποδοσφαιριστής και διαιτητής.
Πηγή