Αυλαία έριξε η δραματική μίνι σειρά εποχής «Αγάπη Παράνομη», η οποία κέρδισε το ενδιαφέρον και το σεβασμού του τηλεοπτικού κοινού που το αγκάλιασε με θέρμη από το πρώτο επεισόδιο .
Η απήχηση της τηλεοπτικής αυτής μεταφοράς του διηγήματος ήταν μεγάλη και στα social media, με κάποιους από τους τηλεθεατές να κάνουν λόγο για «μια σπάνιας ποιότητας και κινηματογραφικών προδιαγραφών δουλειά», μιλώντας και για «ερμηνείες αξιώσεων» και «εικόνες που σπάνια συναντά κανείς πλέον στη μικρή οθόνη».
Με κομμένη την ανάσα παρακολούθησαν οι τηλεθεατές τα δυο τελευταία συγκλονιστικά επεισόδια της σειράς Αγάπη παράνομη, το βράδυ του Σαββάτου 29 Ιανουαρίου, χαρίζοντας υψηλά ποσοστά τηλεθέασης στην ΕΡΤ1 που έφτασαν στο τέταρτο το 15,5%. Καθ’ όλη τη διάρκεια της μετάδοσης του διπλού επεισοδίου (5ο και 6ο), από 22:00 – 24:00, το ποσοστό τηλεθέασης κυμάνθηκε σταθερά σε διψήφια νούμερα στο σύνολο, στο 11,2% για την πρώτη ώρα και στο 14,6% για τη δεύτερη.
Στο δίωρο της μετάδοσής τους ήταν πάνω από τα προγράμματα των άλλων καναλιών και αμέσως μετά το Survivor. Οι συγκλονιστικές οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών «ζωντάνεψαν» με αριστοτεχνικό τρόπο τους κεντρικούς ήρωες και απογείωσαν τη σειρά της ΕΡΤ, που μετέφερε στη μικρή οθόνη το ομότιτλο διήγημα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη.
Μεγάλη αίσθηση προκάλεσε και το τραγούδι «Το Θεριό» των τίτλων τέλους της σειράς, πάνω στο μουσικό θέμα της, που υπογράφει ο Χρίστος Στυλιανού σε στίχους της Ελένης Ζιώγα, με την σπαρακτική ερμηνεία του Απόστολου Ρίζου, και τον Νίκο Γαρουφαλάκη στο πιάνο.
«Το Θεριό»
Αν τύχαινε ένα πουλί να γεννηθώ
Θα μου ‘φτανε ένα κλαδί να κοιμηθώ
Θα έσβηνε όλη τη δίψα μου η βροχή
Και ήσυχα θα ξεψυχούσα ένα πρωί
Μα έγινα από φωτιά κι από πηλό
Και μέσα μου λαγοκοιμάται το θεριό
Κι’ αν πίστεψα την αγκαλιά μου για απαλή
Τα χέρια μου θα ανοίγουν πάντα μια πληγή
Να ‘μουν από χιόνι
Στον πάγο να κλειστώ
Μ’ αυτό που με στοιχειώνει
Το μέσα μου θεριό
Να ‘βρισκα τον φταίχτη
Που μ’ άφησε λειψό
Και βλέπω στον καθρέφτη
Εκείνον που μισώ
Που μισώ…
Να ΄μουν από σκόνη
Να ζω χωρίς ζωή
Ψυχές να μη σκοτώνει
Η άγρια μου ψυχή
Τίποτα ας ήμουν
Και πριν να γεννηθώ
Να ημέρευε μαζί μου
Στου χρόνου το βυθό
Το Θεριό…
Βαθιά να κοιμηθώ
Προτού με ξαγρυπνήσει το θεριό