Το παιχνίδι είναι ο τρόπος των παιδιών να κάνουν τον κόσμο δικό τους, να τον εξερευνήσουν, να κατανοήσουν όλες τις εμπειρίες που βιώνουν και να ξεπεράσουν όσα τους αναστατώνουν. Το παιχνίδι όμως δεν είναι πάντα εύκολο για τους ενήλικες γιατί έχουμε ξεχάσει πολλά.
Όταν μιλάμε για παιχνίδι με τα παιδιά το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε για εκείνα είναι να παίζετε μαζί τους στο επίπεδο τους. Για τα μικρά παιδιά αυτό σημαίνει να είστε μαζί στο πάτωμα, στο ύψος των ματιών τους και για τα μεγαλύτερα μπορεί να σημαίνει το να κάνετε μαζί δραστηριότητες που προτιμάνε.
Για να δουμε λοιπόν πώς μπορούμε να γίνουμε πιο «παιχνιδιάρικοι γονείς» όπως μας προτρέπει και ο Lawrence Cohen που έχει γράψει ένα υπέροχο βιβλίο σχετικά με την αξία του παιχνιδιού:
Όταν το παιδί σας, σας ενοχλεί διαρκώς.. ρωτήστε το μήπως του τελείωσαν οι αγκαλιές και αρπάξτε το στην αγκαλιά σας για μια δυνατή αγκαλιά. Μπορείτε να πείτε «μου αρέσει τοσο πολύ να σε αγκαλιάζω, δεν θέλω να σε αφήσω, να σε ξαναγκαλιάσω και αργότερα;» ή μπορείτε να προσποιηθείτε οτι το κυνηγάτε για να το αγκαλιάσετε.
Όταν βλέπετε το παιδί να γκρινιάζει μπορείτε να πείτε «Βλέπω οτι είσαι σε διάθεση για ΟΧΙ.. έχω μια ιδέα, θέλω να σε ακούσω να λες όχι όσες φορές θέλεις.. εγώ θα λέω ΝΑΙ και εσύ ΟΧΙ με την ίδια φωνή». Έτσι μπορείτε να πειραματιστείτε με τη φωνή σας.. να το πείτε το ΝΑΙ τσιριχτά ή με βαριά φωνή ή με ψιλή φωνή κλπ.
Όταν βλέπετε το παιδί να έχει πολλή ενέργεια αναγνωρίστε το και σκεφτείτε μαζί τί μπορείτε να κάνετε για να την εκτονώσει. Εξηγήστε του οτι έχει πλάκα να είσαι ενθουσιασμένος αλλά καμιά φορά όταν είμαστε υπερβολικά ενθουσιασμένοι δεν ξέρουμε τί να κάνουμε με την ενέργεια μας, βοηθήστε το παιδί με αναπνοές και σωματική άσκηση να βρει τρόπο να βρει την ηρεμία του και μετά μπορείτε να διαβάσετε ένα παραμύθι μαζί για να χαλαρώσετε.
Όταν το παιδί διεκδικεί συχνά τον έλεγχο, μπορείτε να κάνετε εσείς το τέρας που θα τον κυνηγήσει και να κάνετε οτι σκοντάφτετε και οτι το παιδί βρίσκει τρόπο να ξεφύγει ή να προσποιηθείτε οτι δυο πούπουλα είναι σπαθιά και να αγωνιστείτε.
Όταν το παιδί κάνει ζαβολιές μπορείτε να πείτε «φαίνεται οτι έβγαλες καινούριους κανόνες.. αλλά γιατί κερδίζεις κάθε φορά; Κι εγώ θέλω να κερδίσω» και να προσποιηθείτε οτι δεν ξέρετε να χάνετε με έντονο και θεατρικό τρόπο.
Αν το παιδί σας χρησιμοποιεί διαρκώς μωρουδιακή/γκρινιάρικη φωνή μπορείτε να το βοηθήσετε να βρει την δυνατή του φωνή, να του πείτε πόσο αγαπάτε την δυνατή του φωνή και να του επιβεβαιώσετε οτι θα τον βοηθήσετε να την ψάξει. Έτσι μπορείτε να αρχίσετε να ψάχνετε μέσα στο σπίτι ή να οργανώσετε ένα κηνύγι θησαυρού.
Καλό είναι να έχετε στο μυαλό σας οτι όταν παίζουμε με ένα παιδί του επικοινωνούμε οτι είναι σημαντικό και οτι το υπολογίζουμε!
Πηγή: