«Εξυπνη και στο είδος της ελκυστική» είπε ενθουσιασμένος από την πρώτη τους γνωριμία ο Γεράσιμος Αρσένης. Σήμερα είναι η πρώτη φορά, μετά τον θάνατό του, που η αγαπημένη του Λούκα μιλά δημοσίως για τη ζωή με τον σύζυγό της, πρώην υπουργό και ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Γεράσιμο Αρσένη.
Η Λούκα Κατσέλη, πρώην πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας και της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών, αποκαλύπτεται σήμερα στην «Espresso», λέγοντας ότι η απουσία του «Μάκη της» είναι εκκωφαντική. Επρόκειτο για έναν έρωτα που διήρκεσε 34 ολόκληρα χρόνια και έφερε στον κόσμο μια κόρη, την ηθοποιό Αμαλία Αρσένη.
Η πρώην υπουργός, που πέρασε κι εκείνη από το θέατρο στα πρώτα φοιτητικά της χρόνια, μιλά για τον Αλέξη Τσίπρα, λέγοντας ότι η πραγματικότητα τον ωρίμασε και τον ανάγκασε να αλλάξει εντελώς ρότα, χαρακτηρίζει τον Γιάνη Βαρουφάκη «σταυροφόρο της πολιτικής ιδέας του», που μάλλον ήταν ανεφάρμοστη, ενώ υποστηρίζει ότι δεν έχει καμία πικρία από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πώς ζείτε σήμερα χωρίς τον Γεράσιμο Αρσένη;
Κοιτάζοντας πίσω, αισθάνομαι ότι ήταν θείο δώρο η ζωή μαζί του. Ζήσαμε 34 χρόνια μιας παρά πολύ γεμάτης σχέσης. Ηταν ένας άνθρωπος σπάνιος ως προς την ακεραιότητα, το ήθος, την τρυφερότητα, ως προς τη σοφία του, και θεωρώ ότι, μαζί με τα παιδιά μας, ήταν το μεγαλύτερο δώρο που μου έδωσε ο Θεός.
Οι ζωές μας ήταν παράλληλες, εν μέρει. Γνωριστήκαμε το 1980, στο Διεθνές Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ με τίτλο «Μετάβαση στον Σοσιαλισμό». Από την πρώτη στιγμή υπήρχε μια έντονη έλξη και από τις δύο μεριές, αλλά ήταν αδήλωτη. Εκδηλώθηκε το 1983. Οπως συνήθιζε να λέει, βλέπαμε τον ήλιο με τα ίδια μάτια. Πρώτη φορά βγήκαμε δημοσίως έξω οι δυο μας τον Απρίλιο του '84 στην Κεφαλλονιά.
Πώς σας έδειχνε την αγάπη του;
Με τα μάτια, τα λόγια και τις πράξεις του. Κρατούσε πάντοτε σημειώσεις. Εγραφε σκέψεις, στίχους και βαθμολογούσε ακόμα και τον εαυτό του (Α+ ή Α-) έπειτα από ομιλίες. Ηταν σκληρός στην αυτοκριτική του. Μέσα στα σημειώματα που βρήκα μιλάει και για την πρώτη εντύπωση που είχε από εμένα, όταν βρεθήκαμε σε εκείνο το συνέδριο. Γράφει: «Εξυπνη και στο είδος της ελκυστική». Ο έρωτάς μας κράτησε μέχρι το τέλος.
Κρατάει ο έρωτας;
Ναι! Εμείς ήμασταν ευλογημένοι να έχουμε μια σχέση που ήταν και συναισθηματική και πνευματική και ερωτική. Μοιραζόμασταν τις ίδιες αξίες και δεν υπήρχε ανταγωνισμός στη σχέση. Το περίεργο είναι ότι και επαγγελματικά περάσαμε περίπου από παρόμοιες θέσεις με είκοσι και περισσότερα χρόνια διαφορά.
Μέχρι και κόμματα δημιουργήσατε...
Εκανε το δικό του κόμμα κι έκανα το δικό μου. Μάλλον λάθος και τα δύο. Λάθος στιγμή. Ηταν παρά πολύ πρόωρο όταν έγιναν. Σε άλλη περίπτωση ίσως είχαν άλλη τύχη. Στην πολιτική ζωή πρέπει κανείς να περιμένει και να αφουγκράζεται τον κόσμο, πότε είναι έτοιμος να δεχτεί αλλαγές.
Ο Γεράσιμος Αρσένης είχε ασχοληθεί πολύ με τις αναδιαρθρώσεις χρεών. Ετσι δεν είναι;
Είχε συμβάλει σε 21 αναδιαρθρώσεις χρέους στη ζωή του, ως επικεφαλής της αντίστοιχης διεύθυνσης των Ηνωμένων Εθνών. Η τελευταία αποστολή του πριν έρθει στην Ελλάδα ήταν η αναδιάρθρωση του χρέους της Νικαράγουας. Ηταν και παραμένει ο άνθρωπος ο οποίος γνώριζε περισσότερο από όλους τι σημαίνουν οι διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση χρέους.
Για ποια πράγματα μαλώνατε μεταξύ σας;
Δεν είχαμε μαλώσει ποτέ σοβαρά. Για κανένα θέμα. Δεν είχε υψώσει κανένας από τους δυο μας τη φωνή του ούτε μια φορά. Γι’ αυτό και είναι τρομερά εκκωφαντική η απουσία του Μάκη μου.
Πηγαίνετε να τον «δείτε»;
Ναι. Για μένα αυτό είναι ανάγκη.
«Εφυγε» εκείνος, αλλά άφησε μια μεγάλη οικογένεια. Μιλήστε μου λίγο για τα παιδιά.
Και οι δύο είχαμε βγει από προηγούμενους γάμους. Ο Γεράσιμος είχε δύο γιους από τον πρώτο γάμο του, που είναι παντρεμένοι πλέον, με παιδιά. Από αυτούς υπάρχουν τέσσερα εγγόνια, ο Γεράσιμος και ο Φίλιππος, 31 ετών, η Λώρα, 27 ετών, και ο Θοδωρής, που είναι μόλις 5 ετών.
Από τον δικό μου πρώτο γάμο έχω εναν γιο, τον Δημήτρη, και δύο εγγόνια, τον Λεωνίδα, 8 χρονών, και τον Αλέξη, που είναι στα 5.
Με τον Γεράσιμο κάναμε την κόρη μας την Αμαλία, που είναι 27 χρονών και ηθοποιός.
Η Αμαλία, από 7 ετών, ήταν ξεκάθαρο ότι ήθελε να πάει στο θέατρο. Γεννήθηκε πρόωρα, στους έξι μήνες, κι έτσι κάθε χρόνο στα γενέθλιά της, στις 16 Αυγούστου (στο πανηγύρι του αγίου Γερασίμου), κάναμε μια μεγάλη γιορτή στην Κεφαλλονιά, όπου μαζευόμαστε τα καλοκαίρια. Εκείνη, λοιπόν, πάντοτε ανέβαζε ένα θεατρικό έργο ή έκανε ένα σόου για τη μέρα αυτή.
Εχει έντονη καλλιτεχνική φλέβα, ακολουθώντας τα χνάρια της δικής μου καλλιτεχνικής οικογένειας αλλά και της οικογένειας του Μάκη, γιατί και αυτό το είχαμε κοινό. Η Κίττυ Αρσένη, η αδελφή του, ήταν ηθοποιός και σκηνοθέτιδα, οι δικοί μου οι γονείς, ο Πέλος και η Αλέκα Κατσέλη, σκηνοθέτης και ηθοποιός, αντίστοιχα, και η αδελφή μου, Νόρα, ηθοποιός.
Πώς ξεφύγατε εσείς από την ηθοποιία, αφού σπουδάσατε και θέατρο;
Ηθελα πολύ να πάω στο θέατρο, αλλά ο πατέρας μου από μικρή μού έλεγε: «Εσύ, Λουκάκι μου, θα κάνεις Μαθηματικά». Κι αυτό γιατί ο ίδιος είχε παρατήσει το Πολυτεχνείο για την πρώτη γυναίκα της ζωής του, που ήταν ηθοποιός. Στην Αμερική όπου σπούδασα, όμως, πήρα και πτυχίο Θεατρολογίας και έπαιξα στις «Τρωάδες». Ομως σιγά σιγά στράφηκα στις κοινωνικές επιστήμες και αφιερώθηκα στα οικονομικά και κυρίως στη διεθνή και αναπτυξιακή οικονομική πολιτική.
Ποια ήταν η σχέση της Αμαλίας με τον πατέρα της;
Ηταν ένας πολύ μεγάλος, αμοιβαίος έρωτας. Και για την Αμαλία η απώλειά του ήταν μεγάλη. Της κόστισε πολύ.
Πώς ήταν να μεγαλώνει ανάμεσά σας;
Πέρασε δύσκολα στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Της δημιούργησε τραύμα αυτή η ιστορία. Να βλέπεις το ικρίωμα του πατέρα σου να καίγεται στο Σύνταγμα και να είσαι επτά χρονών; Φανταστείτε, πηγαίναμε σινεμά και δίσταζε να περπατήσει δίπλα μας. Φοβόταν. Ακολουθούσε απλά.
Σε ποιο θέατρο θα τη δούμε φέτος;
Εχει πρεμιέρα στις αρχές Οκτωβρίου στο Γκλόρια. Παίζει με τη Ζέτα Μακρυπούλια, τον Αποστόλη Τότσικα και έναν αξιόλογο θίασο στο έργο «Ιδιωτικές ζωές». Το φθινόπωρο θα προβληθεί και η ταινία του Γιάννη Σμαραγδή, αφιέρωμα στη ζωή του Νίκου Καζαντζάκη, και εκεί η Αμαλία παίζει την Εύα Σικελιανού.
Μετράει η ομορφιά ή το μυαλό;
Η ομορφιά είναι εσωτερική. Σημασία έχει η ψυχή σου τι εκπέμπει.
Πώς φροντίζετε ως γυναίκα τον εαυτό σας;
Προσπαθώ να κρατήσω το βάρος μου όσο μπορώ πιο χαμηλά κι αυτό είναι μια... αέναη προσπάθεια. Επεμβάσεις δεν έχω κάνει, γυμνάζομαι και κυρίως φροντίζω την ψυχική μου υγεία, με το να προσπαθώ να δημιουργώ και να μην αποσύρομαι.
Θα μπορούσατε να φανταστείτε έναν άλλο σύντροφο δίπλα σας;
Το βλέπω πολύ δύσκολο. Ποτέ όμως δεν ξέρεις τι σου φέρνει η ζωή, και γι' αυτό δεν θέλω να πω μεγάλα λόγια.
Καμιά πικρία για τον Αλέξη Τσίπρα! Δεν έχω «ανάγκη αξιοποίησης»
Στην πολιτική παίζει μεγάλο ρόλο ο βαθμός ανασφάλειας που κουβαλάει ο καθένας μας
Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας η Λούκα Κατσέλη αναλύει ποιοι άνθρωποι έλκονται από την πολιτική και ποιος είναι ο Αλέξης Τσίπρας που εκείνη γνωρίζει.
Για ποιον λόγο μπήκατε στην πολιτική;
Κυρίως για τρεις λόγους μπαίνουν οι άνθρωποι στην πολιτική. Πρόκειται για ανθρώπους που έχουν μια ανασφάλεια, οικονομική, ψυχολογική ή κοινωνική, και ψάχνουν μέσα από τη δημόσια εικόνα τους την αναγνώριση. Κάποιοι άλλοι είναι σταυροφόροι πολιτικών ιδεών. Εχουν μια κυρίαρχη ιδέα και μπαίνουν στην πολιτική σχεδόν στοιχειωμένοι από αυτή, για να την προωθήσουν, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα της πολιτικής πράξης. Και οι τρίτοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται κυρίως για το αποτέλεσμα του έργου τους. Ποιο θα είναι, ποιους θα ωφελήσει και ποιους θα βλάψει. Εγώ ανήκω σ' αυτή την κατηγορία. Ετσι μπορούμε να κατανοήσουμε και συγκρούσεις όπως, π.χ., μεταξύ Βαρουφάκη - Τσίπρα. Ο Βαρουφάκης έχει πει δημοσίως ότι μπήκε στην πολιτική γιατί πίστευε ότι η απομείωση του χρέους ήταν και είναι ύψιστη εθνική ανάγκη.
Ηταν τόσο κυρίαρχη η πίστη του σ' αυτό, που κατά τη γνώμη μου υποτίμησε το κόστος της ρήξης σε σχέση με το πιθανό όφελος. Ο Τσίπρας, που αξιολόγησε διαφορετικά το κόστος αυτό, αναγκάστηκε να αλλάξει στρατηγική και να κάνει πίσω.
Εχετε πικρία από τον Τσίπρα, που δεν αξιοποιηθήκατε περαιτέρω;
Καμία πικρία. Δεν έχω «ανάγκη αξιοποίησης». Αυτό είναι σύνδρομο ανασφαλών ανθρώπων.
Εάν σας γινόταν πρόταση σε ανασχηματισμό, θα τη δεχόσαστε;
Εξαρτάται. Οταν πήγα στην Εθνική Τράπεζα, πήγα γιατί αισθανόμουν ότι μπορούσα να προσφέρω έργο και μου άρεσε το αντικείμενο. Χαίρομαι που μπόρεσα να συμβάλω θετικά στη διαχείριση της τραπεζικής αργίας, των capital controls, της ανακεφαλαιοποίησης και της προώθησης νέων προϊόντων και υπηρεσιών.
Είμαι πάντα ανοιχτή σε ενδιαφέρουσες προτάσεις, αν πιστέψω ότι θα υπάρξει αποτέλεσμα.
Πώς κρίνετε τον πρωθυπουργό;
Εχει κάνει μια σημαντική επένδυση και η πορεία του είναι αξιοσημείωτη. Ηταν ένας νέος άνθρωπος με απειρία, από ένα πολύ μικρό κόμμα διαμαρτυρίας, που διασπάστηκε μάλιστα στην πορεία, που μπήκε στην πολιτική σε περίοδο κρίσης, με άλλες προσλαμβάνουσες για το τι θα μπορούσε να πετύχει. Η σκληρή εμπειρία, όμως, του άλλαξε τελείως τις προσλαμβάνουσες αυτές. Μπόρεσε να επιπλεύσει και να διαχειριστεί πολύ δύσκολες καταστάσεις. Εκανε λάθη και πολύ σωστές κινήσεις.
Παίζουν ρόλο στην πολιτική τα προσωπικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων;
Στην πολιτική παίζουν μεγάλο ρόλο ο βαθμός ανασφάλειας που κουβαλάει ο καθένας μας και η πορεία του ανθρώπου πριν μπει στην πολιτική. Οσο για την παιδική ηλικία, η μητέρα μου έλεγε: «Εάν σε ζεστάνει ο ήλιος της παιδικής σου ηλικίας, δεν κρυώνεις ποτέ».
Πηγή: