Αν ρωτήσουμε κάποιον να μας πει ποιες ρωσικές πόλεις γνωρίζει είναι βέβαιο ότι, κατά το μάλλον ή ήττον, θα μας αναφέρει τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη… Κάποιοι, είναι πολύ πιθανόν, να θυμηθούν το Στάλινγκραντ (το σημερινό Βόλγοκραντ) και το Λένινγκραντ (η σημερινή Αγία Πετρούπολη)…Σίγουρα, κανείς δεν σου πει το «Λεμεσόγκραντ»! Εκτός αν είσαι Κύπριος ή Ρώσος που ζει στην Μεγαλόνησο!
Ο λόγος για την πόλη της Λεμεσού στην οποία διαμένουν τουλάχιστον 50.000 Ρώσοι (ανάμεσά τους και πολλοί Ουκρανοί, ειδικά μετά την ρωσική εισβολή). Ο επισκέπτης, που θα φθάσει στην πόλη, θα δει εκατοντάδες επιχειρήσεις, καταστήματα, εστιατόρια με ρωσικές επιγραφές και την αγορά να κατακλύζεται από ρωσικά προϊόντα.
Βέβαια, η εμπορική αυτή δραστηριότητα είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου, καθώς όλοι γνωρίζουν, ότι πόλος έλξης για τους Ρώσους επιχειρηματίες (με ή χωρίς εισαγωγικά η λέξη «επιχειρηματίες»), δεν ήταν, ούτε τα εστιατόρια ούτε τα σούπερ μάρκετ, αλλά οι κυπριακές τράπεζες, οι οποίες έδιναν την δυνατότητα στους Ρώσους ολιγάρχες να ξεπλένουν «μαύρο» χρήμα.
Το πρώτο χτύπημα στην παραοικονομική αυτή δραστηριότητα ήρθε με το κούρεμα των καταθέσεων την περίοδο των μνημονίων. Η Κυπριακή οικονομία χτυπήθηκε από την κρίση αυτή, μπόρεσε όμως να την αντιμετωπίσει, δίνοντας το δικαίωμα στους Ρώσους, που επλήγησαν, να αποκτήσουν μετοχές στις Κυπριακές τράπεζες. Και η (επιχειρηματική) ζωή συνεχίστηκε… Business as usual, που λένε και στο χωριό μου (sic!).
Το δεύτερο χτύπημα, όμως, ήταν ιδιαίτερα σκληρό..!
Με την έκρηξη του πολέμου στην Ουκρανία και τις κυρώσεις, που επέβαλε η Δύση στη Μόσχα, η καθημερινότητα των Ρώσων στο «Λεμεσόγκραντ» έγινε κόλαση! Το κούρεμα των καταθέσεων, την περίοδο των μνημονίων, φαινόταν σαν… χάδι μπροστά σε αυτό, που είχαν υποστεί λόγω της ρωσικής εισβολής: Πάγωμα καταθέσεων και αδυναμία να πηγαινοέρχονται στην πατρίδα τους.
Με στοιχεία του περασμένου Μαΐου, η Κύπρος αναμενόταν να έχει απώλειες εσόδων της τάξης του 1,1 δισεκατ. ευρώ. Τα μισά από τον ρωσικό τουρισμό και τα υπόλοιπα από χρηματοοικονομικές υπηρεσίες.
Το κόστος μεγάλο για μια οικονομία, που στηριζόταν, σε μεγάλο βαθμό, στον ιδιότυπο αυτό «εναγκαλισμό» της Κύπρου με τη Ρωσία. Ένας «εναγκαλισμό» που έχει τις ρίζες του πάνω από μισό αιώνα, (από το 1961 στη Σύνοδο του Βελιγραδίου), όταν ο αείμνηστος Εθνάρχης της Κύπρου, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ενέταξε το νεοσύστατο κράτος στο Κίνημα των Αδεσμεύτων.
Όμως, για την Κύπρο, το πλήγμα δεν ήταν μόνο οικονομικό, καθώς είχε να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα και την ακραία τουρκική επιθετικότητα, που μέρα με τη μέρα εκδηλωνόταν όλο και πιο προκλητικά και επικίνδυνα!
Ήταν, λοιπόν, μονόδρομος για την Λευκωσία να τοποθετηθεί ανοικτά και χωρίς «αστερίσκους» απέναντι στον παλαιό οικονομικό -και όχι μόνο- εταίρο της, τη Ρωσία!
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό, με το ότι οι ΗΠΑ θέλουν να επενδύσουν σε σταθερούς συμμάχους στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου, όπως η Ελλάδα, το Ισραήλ και η Κύπρος, οδήγησε στην άρση του εμπάργκο όπλων του 1987, που είχε επιβάλει η Ουάσιγκτον στη Λευκωσία.
Η άρση του εμπάργκο είχε δύο προϋποθέσεις:
1) Να σταματήσει το ξέπλυμα του μαύρου ρωσικού πλούτου από τις Κυπριακές τράπεζες, και
2) Να απαγορευτεί ο ελλιμενισμός ρωσικών πλοίων στα κυπριακά λιμάνια.
Η κίνηση αυτή των ΗΠΑ ήταν και ένα μήνυμα στο Ερντογάν, που φλερτάρει και εκβιάζει τη Δύση εργαλειοποιώντας την προνομιακή του σχέση με τον Πούτιν.
Ήταν, λοιπόν, αναμενόμενο, ότι η απάντηση της Ρωσίας θα ήταν άμεση και ταυτόχρονα, ότι θα γινόταν «κατανοητή» από την Λευκωσία…
Έτσι, με απόφαση του ίδιου του Πούτιν, στις αρχές του Φθινοπώρου ορίστηκε ως νέος πρέσβης στο νησί, για πρώτη φορά, ένας μουσουλμάνος και μάλιστα σουνίτης, (το μουσουλμανικό δόγμα που επικρατεί στην Τουρκία).
Πρόκειται για τον 65χρονο καθηγητή φιλοσοφίας Μουράτ Μαγκόμετοβιτς Ζιαζίκοβ, πρώην πράκτορα της Σοβιετικής KGB και της Ρωσικής υπηρεσίας πληροφοριών, που τη διαδέχθηκε, της FCB, πρώην πρόεδρος από το 2002 έως το 2008 στην αυτόνομη περιοχή της Ινγκουσετίας, όπου είχε κατηγορηθεί για καλπονοθεία στις εκλογές στην περιοχή αυτή και για διαφθορά.
Η προσωπική αυτή κίνηση του Ρώσου ηγέτη μόνο ως «δώρο» στον Ερντογάν μπορεί να ερμηνευτεί, καθώς θέλει να στείλει το μήνυμα σε Αθήνα και Λευκωσία, ότι η επιλογή τους να συνταχθούν ανοιχτά και χωρίς «αστερίσκους» με τη Δύση θα έχει κόστος.
Ήδη, πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι ο νεός μουσουλμάνος Ρώσος πρέσβης θα είναι ένας προνομιακός συνομιλητής του Ερσίν Τατάρ, της μαριονέτας του Ερντογάν στα Κατεχόμενα.
Αυτό μπορεί να αναβαθμίσει το ρωσικό στάτους στο τουρκοκρατούμενο τμήμα της Μεγαλονήσου. Ήδη, οι πρώτες βολές έχουν πέσει… Από τις διπλές δηλώσεις του Σεργκέι Λαβρόφ για «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», στις αρχές του χρόνου και τις φήμες για άνοιγμα ρωσικού διπλωματικού γραφείου στα Κατεχόμενα μέχρι τις πληροφορίες για δύο ρωσικές ιδιωτικές αεροπορικές εταιρείες που σχεδιάζουν να ξεκινήσουν πτήσεις στο νέο αεροδρόμιο Ερτζάν στα Κατεχόμενα!
Είναι βέβαιο, ότι το «δώρο» αυτό του Πούτιν στον Ερντογάν θα συνοδεύεται και από ενέργειες, που θα έχουν επιπτώσεις στην πορεία της επίλυσης του Κυπριακού… Ενέργειες και κινήσεις, που δεν αποκλείεται, να τις δούμε σύντομα..!
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Realnews