Σε εξέλιξη είναι για δεύτερη ημέρα, εκτεταμένες έρευνες του λιμενικού σώματος ελληνική ακτοφυλακής, στη θαλάσσια περιοχή στις Οινούσσες, για τον εντοπισμό ενός 22χρονου ελληνοαμερικανού αγνοούμενου, ο οποίος μαζί με τον πατέρα του, την αδερφή του και ένα φίλο του πατέρα του, επέβαιναν σε σκάφος που βυθίστηκε χθες τα ξημερώματα.
Αρχικά αλιευτικό σκάφος εντόπισε χθες στις δυο τα ξημερώματα σώα την 24χρονη αδελφή του αγνοούμενου, μετά από εκτεταμένες έρευνες εντοπίστηκε από πλοίο ανοιχτής θαλάσσης σώος ο 59χρονος φίλος του πατέρα της, ενώ λίγες ώρες αργότερα περισυλλέγη από ναυαγοσωστικό σκάφος η σορός του 68χρονου.
Οι δύο διασωθέντες μεταφέρθηκαν στο ''ΣΚΥΛΙΤΣΕΙΟ'' Γενικό Νοσοκομείο Χίου για την παροχή των πρώτων βοηθειών, όπως και η σορός του 68χρονου για τη διενέργεια νεκροψίας - νεκροτομής. Στις έρευνες συμμετείχαν πλοίο ανοιχτής θαλάσσης του λιμενικού, ένα ναυαγοσωστικό και ένα περιπολικό σκάφος του λιμενικού, πλοίο του πολεμικού ναυτικού,αεροσκάφος του λιμενικού και πλήθος ιδιωτικών και επαγγελματικών σκαφών.
Ο ένας εκ των διασωθέντων, ο φίλος του πατέρα, περιγράφει στην κάμερα του Alpha:
"14 ώρες ήμουν στο νερό. 14 ώρες και πάλευα μέσα στη θάλασσα. Προσπαθούσα και όπου με πήγαινε ο καιρός, έβλεπα ότι πάει καλά ας πούμε, να με βγάλει κάπου, έστω στην Τουρκία. Και πήγαινα κι εγώ, προσπαθούσα, κολυμπούσα να πάω πιο γρήγορα, γιατί με έσπρωχνε ο καιρός. Ο καιρός ήταν πολύ καλός. Φύγαμε 2 η ώρα το μεσημέρι και 3.25 το σκάφος πήρε νερό, με αποτέλεσμα να γεμίσει με νερό ξαφνικά μέσα στα πόδια μας. Παίρνω ένα μπουγέλο και βγάζω το πρώτο, το δεύτερο μπουγέλο το νερό έξω. Μόλις πάω να βγάλω το τρίτο μπουγέλο, το σκάφος σηκώθηκε με την πρύμνη. Η πλώρη του επάνω. Ξαφνικά σβήνει και η μηχανή. Άρχισε να βυθίζεται και κρατούσαμε τα κάγκελα της βάρκας περίπου μιάμιση ώρα".
"Προσπάθησα εγώ και έλυσα ένα σχοινί που είχε περιμετρικά, στα κάγκελα μπροστά, με την έννοια να πιαστούμε για να μη χαθούμε. Πήγε το σκάφος κάτω και τους λέω και τους λέω πάρτε το σχοινί και μην το αφήνετε. Και το κρατούσαμε και οι τέσσερις μαζί το σχοινί. Κάποια στιγμή ο γιος θεώρησε σωστό να αφήσει το σχοινί και να προσπαθήσει κολυμπώντας να πάει προς τις Οινούσσες. Η αδελφή του παιδιού μόλις είδε ότι δεν γύριζε ο Γιάννης πίσω, θεώρησε σωστό να αφήσει και αυτή το σχοινί, να πάει πίσω από τον αδερφό της, να τον φέρει πίσω. Μου λέει, μη με αφήνεις, μη με αφήνεις. Φέρε μου το σχοινί. Είχε φύγει πάνω πάνω 50 μέτρα μακριά από εμένα. Προσπάθησα να πάω κοντά του. Έβλεπα ότι ήταν αδύνατον να πάω κοντά του και δε μπορούσα πια να του ξαναδώσω το σχοινί".