Πονοκέφαλος; Σπαζοκεφαλιά; Αδιέξοδο; Λέξεις που ίσως αντικατοπτρίζουν ένα μέρος της κατάστασης που επικρατεί στο Πολεμικό Ναυτικό το οποίο ομολογουμένων έχει κληθεί να σηκώσει ένα δυσβάστακτο βάρος και να δίνει διαρκώς απαντήσεις απέναντι στην Τουρκική προκλητικότητα είτε στο Αιγαίο είτε στην Ανατολική Μεσόγειο.
Την ίδια ώρα η χώρα μας που έχει στεφθεί από τις σύμμαχες χώρες-ανάμεσά τους και οι Ηνωμένες Πολιτείες- ως έναν εκ των κρίσιμων παικτών στη νέα ενεργειακή σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου, η Ελλάδα επαληθεύει τις συμμαχικές προσδοκίες κρατώντας ψηλά της Ελληνική σημαία και τη ναυτοσύνη των στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού με διαρκή παρουσία στην ανοιχτή θάλασσα.
Πάντως την ώρα που η Άγκυρα έχει ρίξει ήδη στο νερό νέες κορβέτες με Stealth χαρακτηριστικά και προχωρά το πρόγραμμά της για το νέο «Εθνικό πλοίο» που θα είναι φρεγάτες από τα Τουρκικά ναυπηγεία, η Αθήνα μάλλον εδώ και αρκετό διάστημα έχει τον ρόλο της Πηνελόπης με τους μνηστήρες να την πολιορκούν σε μια προσπάθεια να την πείσουν το ποιος έχει την καλύτερη «πραμάτεια» ώστε να δεσμευτεί μαζί του τουλάχιστον για τα επόμενα τριάντα χρόνια.
Οι σχεδιασμοί αρκετοί, τα χρήματα ανύπαρκτα, οι προσφορές δελεαστικές αλλά στις αποφάσεις τουλάχιστον οι Αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού, όσο κι αν «καίγονται» δείχνουν μνημειώδη ψυχραιμία καθώς μόνο σε αυτή την κατάσταση θα υπάρξει η πιο συμφέρουσα απόφαση για την Ελλάδα.
Στιγμιότυπο από παλαιότερη άσκηση του Πολεμικού Ναυτικού. Φωτογραφία HellasJournal.Com
Τι ζητά το Πολεμικό Ναυτικό από τους «μνηστήρες»
α ψέματα έχουν τελειώσει εδώ και χρόνια, το ίδιο και οι παχιές οι μύγες μετανάστευσαν, η κατάσταση για ένα νέο πρόγραμμα ναυπήγησης Φρεγατών για το Πολεμικό Ναυτικό, που μεταφράζεται σε τέσσερα πλοία το λιγότερο, με αυξημένες δυνατότητες αντιαεροπορικής κάλυψης περιοχής, ίσως αυτή τη στιγμή υπερβαίνει την τσέπη του Ελληνικού κράτους.
Άρα το λεγόμενο ιδανικό πρόγραμμα για το Πολεμικό Ναυτικό είναι, όπως σημειώνουν ανώτατα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού, ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα τόσο ναυπήγησης, όσο και αποπληρωμής τεσσάρων ή πέντε πλοίων που θα καλύπτουν σταδιακά τις ανάγκες του ναυτικού, το οποίο όμως χρειάζεται τη χρηματοδότηση η οποία να είναι σε πολλές δόσεις μικρές και να ολοκληρώνονται σ’ ένα βάθος το λιγότερο δεκαπενταετίας.
Η αποστροφή στην ομιλία του ίδιου του Αρχηγού του Πολεμικού Ναυτικού, Ναυάρχου Νικολάου Τσούνη, πριν από λίγες ημέρες κατά τον εορτασμό του Προστάτη Αγίου Νικολάου του Ναυτικού, θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν αποτελεί μόνο προειδοποίηση για το άμεσο μέλλον της κατάστασης έτσι όπως διαμορφώνεται αλλά μια αλήθεια στην οποία πρέπει η πολιτεία να ενσκήψει.
Ο Αρχηγός του ΠΝ με γλαφυρότητα χρησιμοποίησε την φράση του Χαρίλαου Τρικούπη για να περιγράψει το παρόν και το μέλλον σημειώνοντας ότι:
«Κάθε ημέρα που παρέρχεται άνευ ναυτικής παρασκευής αποτελεί καταστροφή για τον τόπο μας», σηματοδοτεί τη χαραχθείσα πλεύση που οφείλουμε απαρέγκλιτα να τηρήσουμε.
Και συνέχισε λέγοντας: «Οι προσπάθειες για τη θωράκιση του Στόλου, μέσω την απόκτηση νέων μονάδων και τον εκσυγχρονισμό των παλαιών, πρέπει να είναι διαρκείς, παρά τους περιορισμένους πόρους.»
Μπορεί η Ελλάδα αυτή τη στιγμή να διαθέτει μεγάλη ισχύ με δεκατρείς φρεγάτες αλλά οι αριθμοί σ’ αυτή την περίπτωση δεν λένε την απόλυτη αλήθεια κι ότι λειτουργεί ανήκει στα χέρια των στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού.
Στιγμιότυπο από παλαιότερη άσκηση του Πολεμικού Ναυτικού. Φωτογραφία HellasJournal.Com
Οι «μνηστήρες» για το Πολεμικό Ναυτικό και οι «ναυμαχίες» των κρατών
Μπορεί η Ελλάδα αυτή τη στιγμή να βρίσκεται ακόμη σε δύσκολη οικονομική θέση, παρά την έξοδο από τα μνημόνια. Είναι πολύ νωρίς να πει ο οποιοσδήποτε ότι “τα μνημόνια τέλος άρα ξεκινάμε να βγούμε για «ψώνια”. Όχι δεν είναι έτσι. Από την άλλη πλευρά οι ξένες εταιρίες πριν ακόμη βγει η χώρα μας από την μνημονιακή κατάσταση που περιήλθε το 2010, ερίζουν για το ποια θα είναι αυτή με την οποία η Ελλάδα θα περπατήσει σε εξοπλιστικά μονοπάτια.
Η Γαλλία, το έχουμε επαναλάβει πολλές φορές στο Hellas Journal με πλήρες ρεπορτάζ, πως συνεχώς επαναλαμβάνει ότι οι φρεγάτες τύπου «Belhara» που έχουν σχεδιαστεί, είναι το αποτέλεσμα των παρατηρήσεων που είχαν κάνει οι Έλληνες Αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού για τις απαιτήσεις που έχει η Ελλάδα είτε για το Αιγαίο είτε για την Ανατολική Μεσόγειο. Αν κι εφόσον λυθεί με κάποιον τρόπο- ίσως όταν η Γερμανία δώσει το τελικό ΟΚ- το οικονομικό θέμα που έχει ανακύψει, τότε το «μυστήριο» ανάμεσα στην Ελλάδα και την «μνηστήρα» Γαλλία θα πάρει σάρκα και οστά με το πρώτο νέο ψηφιακό πλοίο να φτάνει με Ελληνικά χρώματα σε Ελληνικά νερά περί το 2024, πράγμα που μας πάει μακριά όπως σημειώνουν εδώ ανώτατες πηγές από το Πολεμικό Ναυτικό.
Παράλληλα η Γαλλία έχει προτείνει στην χώρα μας τη διεύρυνση της συνεργασίας τόσο για την απόκτηση κορβέτας, όσο και για τα υποβρύχια τύπου 214 τα οποία, άμεσα πρέπει κι αυτά να αποκτήσουν σύγχρονα και βαρέα όπλα. Σ’ ότι αφορά τις Κορβέτες, ανώτατες πηγές από το Πολεμικό Ναυτικό σημειώνουν ότι δεν μπορεί να μας αφήνουν αδιάφορους, αν και πρέπει να εξετάσουμε διεξοδικά το θέμα του Αιγαίου και του καιρού που χτυπά διαρκώς τα Πολεμικά Πλοία, κάτι που ζουν τα στελέχη που υπηρετούν στα ταχέα σκάφη αλλά και τα πλοία επιτήρησης, όπως είναι οι Κανονιοφόροι.
Η Αμερική, αποτελεί το αντίπαλον δέος της Γαλλικής πρότασης, η οποία όπως έχει παραδεχτεί και στο παρελθόν ο Πάνος Καμμένος προηγείται κατά πολύ στις συζητήσεις και συμφωνίες με οποιαδήποτε άλλη εταιρία, μάλιστα οι υπερατλαντικές προτάσεις κινούνται ίσως σε τρία διαφορετικά επίπεδα.
Το πρώτο επίπεδο που έχει γραφτεί και συζητηθεί και τα προηγούμενα χρόνια είναι η απόκτηση μεταχειρισμένων αντιτορπιλικών από την Αμερική τύπου Arleigh Burke, ένα πλοίο ιδιαίτερα αξιόπιστο, αλλά μια σχεδίαση σχεδόν σαράντα χρόνων τα οποία για το Αιγαίο ίσως φαίνονται αρκετά «μεγαλύτερα» από τις χρήσιμες και εύκολες στις μανούβρες Φρεγάτες.
Επιπλέον με μια τυχόν απόκτηση των θρυλικών Αμερικανικών αντιτορπιλικών αυτομάτως θα σημαίνει ότι τα πληρώματα δυο φρεγατών θα πρέπει να μετακομίσουν στο νέο απόκτημα, άρα δυο από τα υπάρχοντα πλοία του Στόλου μπαίνουν στην άκρη.
Το δεύτερο επίπεδο που φέρονται να έχουν συζητήσει με την Αμερικανική πλευρά οι ανώτατοι του Πολεμικού Ναυτικού και της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών είναι με την εταιρία κατασκευής των αεροσκαφών F-16, την Lockheed Martin, η οποία έχει αναλάβει την κατασκευή τεσσάρων φρεγατών για λογαριασμό της Σαουδικής Αραβίας, κόστους περίπου έξι δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η Αθήνα, σύμφωνα με πληροφορίες έχει θέσει ερώτημα, αν τα πλοία της Αραβικής χώρας θα μπορούσαν να κατασκευαστούν ή μέρος αυτών σε Ελληνικά ναυπηγία, πράγμα που θα σήμαινε εκτός της απόκτησης δουλειάς για τους εργαζόμενους και ένα επιπλέον κομμάτι τεχνογνωσίας και ίσως ναυπήγησης σε Ελληνικό έδαφος φρεγατών τύπου Freedom για την Ελλάδα.
Η ίδια εταιρία- κι εδώ είναι το τρίτο επίπεδο– να θυμίσουμε ότι έχει καταθέσει και την πρότασή της για την αναβάθμιση των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ και μάλιστα οι συζητήσεις είχαν γίνει σε πολύ καλό κλίμα και με ορισμένες αξιοσημείωτες προτάσεις.
Το Ελληνοαμερικανικό «φλερτ» δεν μπορεί να θεωρηθεί καθόλου τυχαίο από τη στιγμή που σε πολύ λίγες μέρες η Ελλάδα και η Αμερική πρόκειται να αναθεωρήσουν σημαντικά κομμάτια της αμυντικής τους συνεργασίας, ενώ εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δείξει με κάθε τρόπο εμπράκτως ότι θέλουν την Ελλάδα ίσως τον πιο βασικό παίκτη στο σταυροδρόμι Δύσης και Ανατολής.
Η Ελλάδα είναι η χώρα που επελέγη ώστε να φιλοξενήσει τα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη των Ηνωμένων Πολιτειών στην 110 Πτέρυγα μάχης της Λάρισας, η Αμερική παραχώρησε στο πλαίσιο στρατιωτικής βοήθειας πολλά πτητικά μέσα στην Αεροπορία Στρατού κ.ο.κ.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, η Αμερική πριν λίγα 24ωρα, δήλωσε παρούσα στις εξελίξεις για την απόκτηση νέου τύπου φρεγατών από το Πολεμικό Ναυτικό καλώντας την Ελληνική πλευρά να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι συνομιλιών ώστε να βρεθούν συμφέρουσες λύσεις και για τις δυο χώρες.
Πλοίο «ενδιάμεσης λύσης»;
Το Πολεμικό Ναυτικό έχει διαμηνύσει σε όλους τους τόνους ότι επιθυμεί διακαώς πλοίο αξιόμαχο εδώ και τώρα και αυτό το αίτημα είναι που φέρνει ακόμη και τις «ενδιάμεσες λύσεις» που ίσως εξυπηρετούσαν για την επόμενη 10ετία το ναυτικό, βέβαια με ότι σημαίνει αυτό είτε για τα οικονομικά κόστη είτε για την τεχνογνωσία που θ’ αλλάξει προσανατολισμό ίσως και δυο φορές σε μικρό χρονικό διάστημα.
Ευρωπαϊκές χώρες δεν έχουν κάτι ιδιαίτερο να προτείνουν στην Ελλάδα που θα την βοηθήσει τόσο στο Αιγαίο όσο και στη Μεσόγειο μιας και η χώρα μας όσο περνάει ο καιρός έχει κληθεί από τώρα και το γνωρίζουν όλοι, πως θα δίνει διαρκές παρόν στην ανοιχτή θάλασσα.
Ανάμεσα στις σκέψεις-προτάσεις που ακούστηκαν είναι να υπάρξει δαπάνη για την απόκτηση δυο φρεγατών που διαθέτει το Αυστραλιανό Πολεμικό Ναυτικό τύπου Adelaide οι οποίες είναι εκσυγχρονισμένες και με αυξημένες αντιαεροπορικές δυνατότητες που τις έχει ανάγκη η χώρα μας.
Πηγή: