Τη δαιδαλώδη διαδρομή μέσω τραπεζικών λογαριασμών και off shore εταιρειών, προκειμένου να χαθούν τα ίχνη των χρημάτων -που κατά τις εισαγγελικές αρχές προήλθαν από μίζες 3,1 εκ. γερμανικών μάρκων- περιγράφει το κατηγορητήριο "καταπέλτης" που έχει σχηματισθεί σε βάρος του Ανδρέα Μαρτίνη.
"Με την ιδιότητα του προέδρου του ΔΣ του "Ερρίκος Ντυνάν" αφενός απέκρυψες την αλήθεια για την προέλευση, τη διακίνηση ή τη χρήση της περιουσίας και αφετέρου κατείχες, διαχειρίσθηκες και την χρησιμοποίησες εν γνώσει ότι η περιουσία προέρχεται από το έγκλημα της απάτης. Παράλληλα χρησιμοποίησες τον ελληνικό και διεθνή χρηματοπιστωτικό τομέα με τη διακίνηση των εσόδων με σκοπό να προσδοθεί νομιμοφάνεια στα εν λόγω έσοδα", αναφέρει χαρακτηριστικά το πολυσέλιδο "κατηγορώ" των αρχών σε βάρος του πρώην προέδρου του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Από τα στοιχεία της έρευνας των εισαγγελικών αρχών που είχαν βάλει στο μικροσκόπιο την περιουσιακή κατάσταση του Ανδρέα Μαρτίνη διαπιστώθηκε ότι ο κατηγορούμενος έπεισε τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ του νοσοκομείου, ώστε να υπογραφεί σύμβαση προμήθειας νοσοκομειακού και ξενοδοχειακού εξοπλισμού με τη γερμανική εταιρεία HOSPITALIA INTERNATIONAL GmbH, παρότι η προσφορά δεν ήταν η χαμηλότερη.
Το κατηγορητήριο των αρχών αναφέρει χαρακτηριστικά:
"Ως πρόεδρος είτε της επιτροπής προμηθειών είτε του κοινοφελούς ιδρύματος παρασιώπησες το γεγονός ότι είχες λάβει από την εταιρία HOSPITALIA INTERNATIONAL την υπόσχεση καταβολής υψηλού χρηματικού ποσού 1.873.565 δολάρια σε περίπτωση που τελικά το ΔΣ αποφάσιζε την ανάθεση της σύμβασης στην εν λόγω εταιρεία. Αν δε τα λοιπά μέλη της επιτροπής προμηθειών και του ΔΣ γνώριζαν την πραγματικότητα, δεν θα συναινούσαν στην ανάθεση της σύμβασης προμήθειας στην εν λόγω εταιρεία, ειδικά μάλιστα με το τίμημα που τελικά επιτεύχθηκε."
Ο διαγωνισμός είχε προκηρυχθεί στις 6 Απριλίου 1998. Στις 22 Οκτωβρίου η επιτροπή προμηθειών ομόφωνα αποφάσισε να ανατεθεί η προμήθεια στην επίμαχη εταιρεία και η υπογραφή της σύμβασης έγινε στις 16 Δεκεμβρίου 1998 με τίμημα, το οποίο μη συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ ανερχόταν σε 11.246.014.650 δρχ.
Η έρευνα έδειξε πως λίγες ημέρες μετά την υπογραφή της σύμβασης πιστώθηκε σε τραπεζικό λογαριασμό σε τράπεζα της Ελβετίας, ο οποίος ανήκει σε Έλληνα δικηγόρο ποσό ίσο με το ποσό της μίζας. Ήταν ίσο και με το ποσό της προκαταβολής που έδωσε το νοσοκομείο στην γερμανική εταιρεία μετά την υπογραφή της συμφωνίας.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο: "Η επιβάρυνση του συμβατικού τιμήματος με το ποσό που αποτελούσε προμήθεια για την ανάθεση της σύμβασης προκύπτει ευκρινώς από το γεγονός ότι στις 28-12- 1998 ο τραπεζικός λογαριασμός πιστώθηκε από την γερμανική εταιρεία με 1.873.565,04 δολάρια (3.130.850 γ.μάρκα), ενώ στο άρθρο 4 της σύμβασης προβλεπόταν ότι το ποσό 3,5 εκατ. μάρκων που αποτελεί μέρος του ποσοστού 20% του συμβατικού τιμήματος, το οποίο θα καταβαλόταν ως προκαταβολή εντός 10 ημερών από την υπογραφή της σύμβασης.
Ο λόγος για τον οποίο γίνεται μνεία στη σύμβαση του ποσού των 3,5 εκατ. μάρκων ως διακριτού μέρους της προκαταβολής του 20% του συμβατικού τιμήματος είναι αδιαφανής, ιδίως μάλιστα εν όψει της εντελώς ασαφούς αιτιολογίας "εκκίνηση του έργου και κόστος σχεδιασμού", ο οποίος είναι άγνωστο τι ακριβώς αφορά και δεν εξειδικεύεται περαιτέρω.
Η ανάδοχος εταιρεία, αφού έλαβε το ποσό της προκαταβολής, που προήλθε από το αδίκημα της απάτης, το ενσωμάτωσε στην περιουσία της και το προοριζόμενο για σένα μέρος της το μεταβίβασε στον προαναφερόμενο οριστικό λογαριασμό."
Το "ταξίδι" της μίζας
Η βλάβη στο κοινωφελές ίδρυμα Ερρίκος Ντυνάν -σύμφωνα με την κατηγορία- είναι ισόποση της προμήθειας που τελικά επιβάρυνε το συνολικό τίμημα.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, τα χρήματα της μίζας ακολούθησαν μία δαιδαλώδη διαδρομή μέσα από τραπεζικούς λογαριασμούς offshore εταιριών. 6 τραπεζικοί λογαριασμοί αλλά και μία off shore που από την έρευνα φαίνεται να ανήκει στο ζεύγος Μαρτίνη, χρησιμοποιήθηκαν για να σβηστούν τα ίχνη του μαύρου χρήματος.
"Το ποσό των 3.133.350,17 γερμανικών μάρκων, το οποίο η γερμανική εταιρεία υποσχέθηκε και κατέβαλε σε εσένα, προκειμένου εσύ να ταχθείς ως Πρόεδρος τόσο της επιτροπής προμηθειών όσο και ως Πρόεδρος του ΔΣ του ιδρύματος, υπέρ της ανάθεσης σε αυτήν της σύμβασης νοσοκομειακού και ξενοδοχειακού εξοπλισμού για το νοσοκομείο, διοχετεύθηκε στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ελβετίας, διερχόμενο από 6 διαφορετικούς λογαριασμούς, που ανήκαν είτε σε σένα είτε στη σύζυγό σου είτε και στους δύο από κοινού είτε τέλος στον δικηγόρο Θ.Κ., προκειμένου να συγκαλυφθεί η αληθινή προέλευσή του και να χαθούν τα ίχνη της κίνησής του από λογαριασμό σε λογαριασμό. Στη συνέχεια διοχετεύθηκε στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ελλάδα και μετατράπηκε σε ακίνητη περιουσία".
Ξέπλυμα χρήματος μέσω real estate
Ο Ανδρέας Μαρτίνης και η σύζυγός του Γεωργία κατηγορούνται ότι "ξέπλεναν" το μαύρο χρήμα από τη μίζα επενδύοντας σε ακίνητα, από τα οποία μάλιστα αποκόμιζαν επιπλέον έσοδα. Συγκεκριμένα, φέρονται ως ιδιοκτήτες της off shore εταιρείας State Enterprises S.A. με έδρα τη Λιβερία. Στην εταιρεία αυτή εμβάστηκε ποσό 1,1 εκ. δολαρίων, προερχόμενο από έναν από τους έξι λογαριασμούς μέσω των οποίων -σύμφωνα πάντα με το κατηγορητήριο- διακινήθηκε η μίζα. Στην ίδια εταιρεία το Ερρίκος Ντυνάν το 2001 μεταβίβασε ακίνητο (κατάστημα 292 τ.μ. και αποθήκη 86 τ.μ.) σε διπλανό κτήριο που μισθωνόταν από την εταιρεία ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ και το 2010 το ακίνητο μεταβιβάστηκε στο ζεύγος Μαρτίνη.
Όπως περιγράφεται στο κατηγορητήριο:
"Μέρος των χρημάτων στις 7-8-2001 εισέρχεται σε τραπεζικό λογαριασμό της Άλφα Μπανκ τηρούμενο από την εταιρία State Enterprises SA, Monrovia Liberia. Πρόκειται για έμβασμα 1,1 εκατ. δολαρίων προερχόμενο από λογαριασμό στην Credit Suisse Ελβετίας με δικαιούχους το ζεύγος Μαρτίνη.
Την επόμενη ημέρα το ποσό δραχμοποιήθηκε και εκδόθηκαν τρεις επιταγές ενώ την μεθεπόμενη ημέρα στις 9-8-2001 το Ερρίκος Ντυνάν ως οικοπεδούχος μεταβίβασε στην State Enterprises ακίνητα κυριότητάς του, ευρισκόμενα εντός του κτηρίου που αποκαλείται Πολιτεία Busuness Centre και το οποίο αποτελεί μέρος του ευρύτερου κτηριακού συγκροτήματος εντός του οποίου στεγάζεται το Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν. Το τίμημα της πώλησης ανήλθε στο ποσό των 277.400.000 δρχ που αναφέρεται στο συμβόλαιο ότι καταβλήθηκε ενώπιον συμβολαιογράφου.
Στις 30 Νοεμβρίου 2001 μεταβιβάστηκαν στην ίδια εταιρεία δύο θέσεις στάθμευσης έναντι 10 εκατ. δρχ. Τα ακίνητα παρέμειναν στην κυριότητα της State Enterprises έως τις 28/12/2010, οπότε και μεταβιβάστηκαν έναντι 418.540,68 ευρώ, στην Γεωργία Μαρτίνη, επί των οποίων ο Ανδρέας Μαρτίνης παρακράτησε εφ' όρου ζωής την επικαρπία. Την ίδια ημέρα η State Enteprises έπαυσε τις εργασίες της δηλώνοντας τη μεταβολή αυτή στην αρμόδια ΔΟΥ."
Σύμφωνα με τις αρχές το ζεύγος επί μία 15ετία εισέπραττε μίσθωμα ύψους 5.500 ευρώ μηνιαίως με αποτέλεσμα να έχει αποκομίσει συνολικά το ποσό των 990.000 ευρώ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: