«Μαλάκωσε λίγο σήμερα ο καιρός», λέει με μια δόση χιούμορ ο Γεράσιμος Γιαλαμάς, κοιτάζοντας το θερμόμετρο, που έδειχνε το πρωί -23 βαθμούς Κελσίου στο χωριό του, τον Νέο Καύκασο Φλώρινας. Εκεί, όπου χθες ο υδράργυρος «σκαρφάλωσε» στους -25,1 βαθμούς «σπάζοντας» το κοντέρ στον πίνακα των χαμηλότερων θερμοκρασιών ανά την επικράτεια.
Όπως, μάλιστα, εξήγησε ο πρόεδρος του μικρού αυτού χωριού, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM», οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες δεν εντυπωσιάζουν τους κατοίκους, αφού εδώ και χρόνια ζουν σε πολικές θερμοκρασίες. Επιπλέον, όπως εξήγησε, «η θερμοκρασία μετά τους 15 βαθμούς κάτω από το μηδέν, όσο και αν πέσει, δίνει την ίδια αίσθηση ψύχους».
Αδιαμφισβήτητοι πρωταθλητές στο δριμύ ψύχος είναι την τελευταία δεκαετία οι κάτοικοι του Νέου Καυκάσου, σύμφωνα με τις επίσημες πλέον καταγραφές της θερμοκρασίας από τον μετεωρολογικό σταθμό που έχει εγκαταστήσει στην περιοχή το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. «Παλαιότερα, οι πληροφορίες για τις θερμοκρασίες ήταν ...προσωπικές. Τις δίναμε εμείς, οι κάτοικοι, βλέποντας τις τιμές από τα οικιακά μας θερμόμετρα, ή από τα θερμόμετρα των αυτοκίνητων μας», ανέφερε ο κ. Γιαλαμάς εξηγώντας πως μετά την εγκατάσταση του σταθμού «όλα είναι επίσημα».
Στο χωριό, που απέχει 15 χιλιόμετρα από τη Φλώρινα, διαμένουν λιγότεροι από 170 κάτοικοι, οι περισσότεροι εκ των οποίων ασχολούνται με την κτηνοτροφία. Βρίσκεται σε οροπέδιο, σε υψόμετρο 640 μέτρων, κοντά στα σύνορα με τη Βόρεια Μακεδονία και πολλά από τα ψυχρά ρεύματα έρχονται από τη γειτονική χώρα. «Ο Νέος Καύκασος είναι σε άνοιγμα πάνω στα ρεύματα κι έτσι εξηγείται η “ βουτιά” στη θερμοκρασία, αφού σε σχέση με τα διπλανά χωριά, υπάρχει απόκλιση έως και 4 βαθμούς», επισημαίνει ο κ. Γιαλαμάς.
Το τοπίο εκεί είναι στην κυριολεξία κινηματογραφικό, γεγονός που αξιοποίησε το 1991 ο Θόδωρος Αγγελόπουλος κάνοντας γυρίσματα για την ταινία «Το μετέωρο βήμα του πελαργού», με πολλούς από τους κατοίκους να συμμετέχουν ως κομπάρσοι αλλά κι έναν συγχωριανό τους -ο οποίος σήμερα δεν βρίσκεται στη ζωή- σε βασικό ρόλο.
«Παλεύοντας» με τα χιόνια στην ορεινή Χαλκιδική
Μπορεί οι κάτοικοι του Νέου Καυκάσου Φλώρινας να έχουν συνηθίσει στο δριμύ ψύχος και τα χιόνια, αλλά δεν είναι οι μόνοι... Στην ορεινή Χαλκιδική, όπου η βαρυχειμωνιά είναι επίσης συνηθισμένο φαινόμενο, ένας από τους πρωταγωνιστές της καθημερινότητας, ο Γιώργος Χαριστός, εδώ και 27 χρόνια εργάζεται ως χειριστής εκχιονιστικού μηχανήματος και έχει απομακρύνει τόνους χιονιού από τον δρόμο. Πίνοντας την τελευταία γουλιά από τον ζεστό καφέ του και λίγο προτού βγει στον δρόμο για να διασφαλίσει πως το οδικό δίκτυο θα κρατηθεί ανοιχτό και οι κάτοικοι της περιοχής θα μετακινηθούν με ασφάλεια, μίλησε στο «Πρακτορείο FM» για τις αντιξοότητες του επαγγέλματος.
«Καθημερινά, όταν υπάρχουν ανάγκες, είμαστε μέσα στα χιόνια. Ειδικά κάτι τέτοιες μέρες καθαρίζω περίπου 300 χιλιόμετρα ημερησίως», ανέφερε ο κ. Χαριστός, επισημαίνοντας πως πρόκειται για μία δύσκολη δουλειά, ωστόσο ο ίδιος βάζει πάνω απ' όλα τον στόχο, να μείνουν καθαροί οι δρόμοι.
Πρόκειται για έναν από τους πιο παλιούς χειριστές εκχιονιστικού και γνωρίζει τους δρόμους της ορεινής Χαλκιδικής σαν την παλάμη του χεριού του. «Υπήρξαν φορές που χρειάστηκε να σπεύσω να βοηθήσω ανθρώπους που είχαν εγκλωβιστεί στα χιόνια. Οι συνθήκες στο ορεινό δίκτυο με τους στενούς δρόμους όμως, είναι δύσκολες και για εμάς, που οδηγούμε το τεράστιο όχημα με τα μαχαίρια των τριών μέτρων μπροστά και τους 2,5 τόνους αλατιού πίσω», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Εξήγησε, μάλιστα, χαριτολογώντας πως στα τόσα χρόνια που κάνει τη συγκεκριμένη δουλειά, αν είχε συγκεντρώσει τους τόνους χιονιού που έχει