Στην σιγουριά της τεχνητής έντασης έχει ποντάρει η γειτονική μας χώρα η οποία, όπως έχουμε επισημάνει εδώ και καιρό, επιχειρεί να κρατήσει δέσμιες τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας εντός του Αιγαίου.
Η σκέψη και μόνο των κατά τα άλλα φίλων μας ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο διευρυμένης ισχυρής παρουσίας της Ελλάδας στο μεγάλο πεδίο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, όχι μόνο τους εκνευρίζει, διότι χάνουν ένα μεγάλο κομμάτι στο οποίο όλοι οι υπόλοιποι σύμμαχοι υπολογίζουν ξεκάθαρα την χώρα μας ως τον σταθερό παίκτη, αλλά ταυτόχρονα τους αγχώνει ο αναβαθμισμένος ρόλος της Ελλάδας. Οι προσπάθειες της Άγκυρας εντός της Κυπριακής ΑΟΖ αλλά και οι κινήσεις της στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο δεν σταματούν ούτε τώρα.
Την ίδια στιγμή, οι σύμμαχες χώρες διαπιστώνουν πως η στροφή της Άγκυρας προς τη Ρωσία έχει ως αποτέλεσμα να χάνει συμμάχους και να πρέπει να αναζητήσει άλλους, οι οποίοι όμως ανήκουν σ’ άλλες γειτονιές, άρα η απομόνωση της έχει περαιτέρω συνέχεια.
– Κάτι εκνευρίζει τους πιλότους της Τουρκίας
Πάντως η καθημερινότητα στο Αιγαίο, ανά ημέρες δείχνει σαν να είναι φθινόπωρο ή κάποιος χειμωνιάτικος μήνας, με δεκάδες παραβατικές παρουσίες εντός του FIR Αθηνών και με τους Έλληνες πιλότους να βιώνουν την καθημερινή αναχαίτιση στα αεροδρόμια επιφυλακής.
Επιπλέον οι αναφορές των ιπτάμενων μετά την προσγείωση τους, εστιάζουν σε τρία παρατηρημένα γεγονότα στον αέρα, τα οποία εν συνέχεια αναλύονται στο επιτελείο, ώστε να βγαίνουν συμπεράσματα και τυχόν αλλαγές τακτικής ή συμπεριφοράς, ώστε να γίνεται η ανάλογη προσαρμογή.
Πρώτον, στο ότι τις περισσότερες φορές οι Τούρκοι ιπτάμενοι προσπαθούν να ρίχνουν δολώματα. Εννοούμε πως οι γείτονες μας επιδίδονται σε ένα διαρκές «μπες-βγες» κινούμενοι αρκετή ώρα στο όριο του FIR που έχει επίσης σαν αποτέλεσμα την καταγραφή δεκάδων παραβάσεων.
Από τη μια πλευρά αυτό δείχνει πως οι πιλότοι της Τουρκίας βλέπουν την ελληνική ιπτάμενη ασπίδα και δεν προχωρούν γνωρίζοντας ποια είναι η συνέχεια. Από την άλλη, αναλώνουν χρόνο και καύσιμο.
Στην περίπτωση των F-16 της Τουρκίας όμως υπάρχει το δικό τους backup, του KC-135 ιπτάμενου τάνκερ, ώστε να φορτωθούν ξανά με καύσιμα εφόσον απαιτείται, ενώ τα ελληνικά αεροσκάφη θα πρέπει να αντικατασταθούν με κάποιο άλλο ζεύγος που θα απογειωθεί εγκαίρως.
Το δεύτερο είναι ότι, είτε νέοι ιπτάμενοι είτε έμπειροι, (αυτό το ξεχωρίζουν οι Έλληνες πιλότοι στον αέρα) θέλουν να κάνουν νευρικές και επικίνδυνες κινήσεις. Αυτός είναι ο λόγος που από το έδαφος, οι Αξιωματικοί στις επικοινωνίες, μονίμως δίνουν κατευθύνσεις για διατήρηση χαμηλής έντασης, ψυχραιμίας και να μην πλησιάζουν πολύ κοντά τα ελληνικά αεροσκάφη, εκτός και αν πλέον έχει εξελιχθεί η αναχαίτιση σε αερομαχία.
Το τρίτο, που φαίνεται πολλές καθαρά, είναι ένα μόνιμο άγχος που βγαίνει στους χειριστές της Τουρκίας όταν εισέρχονται στον Ελληνικό Εναέριο Χώρο.
Σίγουρα δεν τους προκαλεί αυτό το άγχος η παραβατική συμπεριφορά τους, σίγουρα δεν τους το προκαλεί η εναέρια αναγνώριση- αναχαίτιση, γιατί το γνωρίζουν πριν καν εισβάλουν. Κάτι είναι εκείνο πάντως που τους κάνει αρκετά νευρικούς, άρα και επικίνδυνους στον αέρα, όχι μόνο για τους Έλληνες ιπτάμενους, αλλά ακόμη και για το ίδιο τους το εναέριο ζευγάρι που δεν είναι λίγες οι φορές που… το χάνουν!
Οι S-400 κάνουν πιο προκλητική την Τουρκία
Η υπόθεση δε της προμήθειας των ρωσικών S-400 από την Τουρκία φέρνει σίγουρα ανακατατάξεις στην ευρύτερη γειτονιάς μας, όμως από την άλλη πλευρά όλοι κοιτάζουν με απορία τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ ο οποίος ίσως να είναι ο μοναδικός Αμερικανός πολίτης αυτή τη στιγμή που δεν θέλει να ακούει τη λέξη κυρώσεις για την Τουρκία.
Σίγουρα το να απολέσει κανείς μια σημαντική συμμαχική χώρα με τεράστιες επιχειρησιακές δυνατότητες και στρατηγική θέση σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή αποτελεί πλήγμα. Ωστόσο μόνο και μόνο η «προδοσία», ή και η απόρριψη ακόμη, και της ύστατης πρότασης που έγινε από τον κ. Τραμπ, δεν έχει σταθεί ικανή για να συνειδητοποιήσει ο ίδιος πως πίσω από έναν ισχυρό πρόεδρο όπως ο κ. Ερντογάν, μάλλον κρύβεται ένας άλλος ισχυρότατος πρόεδρος.
Η Ελλάδα οφείλει να λάβει άμεσα αποφάσεις για το μέλλον, για ζητήματα που θα τα βρει η χώρα μπροστά της, κυρίως τώρα που ξεκίνησε το ενεργειακό ταξίδι της αναζήτησης του υποθαλάσσιου πλούτου.
Η πονηρή και με σταθερή αναθεωρητική πολιτική Τουρκία είναι έτοιμη να υφαρπάξει ότι μπορεί με διεκδικήσεις, με αμφισβητήσεις που αυτόν ακριβώς τον σκοπό έχουν πολλά χρόνια τώρα.
Η ενεργοποίηση των πυραύλων S-400, έχουν να κάνουν με όλα τα παραπάνω κυρίως γιατί έχεις να κάνεις με έναν απρόβλεπτο γείτονα.
Για την χώρα μας οι S-400 είναι μια πολύ δύσκολη εξίσωση για το πως θα προσπελάσει κανείς το πιο προηγμένο αντιαεροπορικό σύστημα.
Το ραντάρ τους σε πολλές περιπτώσεις θα βλέπει τα ελληνικά φτερά μόλις αυτά βγουν στο Αιγαίο από τον ηπειρωτικό κορμό της χώρας. Έτσι δίνει το πλεονέκτημα στην Τουρκία για άμεσο επανασχεδιασμό μιας παραβίασης με τα δικά της αεροσκάφη και το support των S-400.
Η συμπεριφορά της γείτονος δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας ότι μετά την ενεργοποίηση των S-400 θα κάνει και τις δοκιμές που η ίδια επιθυμεί. Πηγές από την Πολεμική Αεροπορία έλεγαν πως σύντομα οι χειριστές του ρωσικού συστήματος θα καταλάβουν κάτι πολύ βασικό: ότι και το πιο προηγμένο σύστημα, τους νόμους της φυσικής δεν είναι ικανό να τους αλλάξει…
Πηγή: Hellasjournal