Σε ανάληψη ευθύνης για τις εμπρηστικές επιθέσεις εναντίον μελών της «Επιτροπής Σοφών», προχώρησε η αυτοαποκαλούμενη «Ομάδα Επαναστατικής Αντεπίθεσης», με κείμενο που «ανέβηκε» σε γνωστή ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου. Εντύπωση προκαλεί, το γεγονός ότι δεν κάνουν συγκεκριμένες αναφορές στα πρόσωπα που στοχοποίησαν, αντιθέτως κάνουν εκτενή αναφορά σε βάρος του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννη Στουρνάρα.
Οι εμπρηστικές επιθέσεις για τις οποίες έγινε η ανάληψη, είναι στις 2 Ιανουαρίου, έξω από το σπίτι της Προέδρου της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής του Υπουργείου Εργασίας και μέλους της «Επιτροπής Σοφών», Ευφροσύνης Κουσκουνά, στα Πατήσια, όπου τοποθετήθηκε και εξερράγη αυτοσχέδιος εμπρηστικός μηχανισμός, αποτελούμενος από δύο γκαζάκια, η εμπρηστική επίθεση, στις 4 Ιανουαρίου, στο δικηγορικό γραφείο του εργατολόγου Δημήτρη Μπούρλου στα Εξάρχεια, ο οποίος έχει επίσης συμμετάσχει σε επιτροπές για το ασφαλιστικό και η τρίτη κατά σειρά εμπρηστική επίθεση που σημειώθηκε το ίδιο απόγευμα στο Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου "Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου" στον 3ο όροφο πολυκατοικίας επί της οδού Ακαδημίας 43, στο κέντρο της Αθήνας.
Στο κείμενο που «ανέβασε» στο διαδίκτυο η «Ομάδα Επαναστατικής Αντεπίθεσης», με τίτλο «Οι δεξαμενές σκέψεις, οργανικό μέρος των ιδεολογικών μηχανισμών του συστήματος» αναφέρεται:
«Η ύπαρξη των δεξαμενών σκέψης, των περίφημων think tanks, ποτέ δεν ήταν τυχαία ή ουρανοκατέβατη. Είναι αποτέλεσμα συνεχών διεργασιών κι ιδεολογικών επιθέσεων μέσα στο χρόνο και βέβαια σε άμεση σχέση με τις εξελίξεις στο κοινωνικό-οικονομικό περιβάλλον, εντός του οποίου δίνει τα "φώτα" της η διανόηση του συστήματος. Και το περιβάλλον αυτή τη στιγμή, είναι μία συνθήκη βαθιάς οικονομικής κρίσης, με τις ανάλογες προεκτάσεις στο πολιτικό, στο κοινωνικό και στο διεθνές / γεωπολιτικό επίπεδο. Μία από τις λύσεις που έχουν στην εργαλειοθήκη τους τ'αφεντικά για το πως να διασωθούν, αποτελεί η διαρκής υποτίμηση της εργατικής δύναμης. Από την παρανομοποίηση των μεταναστών-στριών και τη χρήση τους με όρους σκλαβιάς (το κατεξοχήν ιδανικό εργασιακό μοντέλο για το κάθε αφεντικό) ως το διαρκές γκρέμισμα δικαιωμάτων που έχουν κερδιθεί με αίμα για όλους τους υπόλοιπους, μπορεί να υπάρχει ένα χάσμα, αλλά κάποιοι-ες έχουν αναλάβει να το γεφυρώσουν, συμβάλλοντας στη δημιουργία της απόλυτης δυστοπίας για εμάς.
Οι δεξαμενές σκέψης, όντας ως ένα βαθμό ένας συλλογικός επιστήμονας, αποτελούν το αναπόσπαστο κομμάτι ενός παζλ, που περιλαμβάνει αφεντικά, πανεπιστημιακά ιδρύματα και δημοσιογράφους. Κάποιοι βάζουν τα χρηματικά κεφάλαια, άλλοι την έρευνα και την παραγωγή πορισμάτων κι άλλοι αναλαμβάνουν την προώθησή τους με την κατάλληλη προπαγάνδα εντός της κοινωνίας. Ένα παζλ, που έχει ως στόχο την παραγωγή ιδεών και μοντέλων, για το πως πρέπει να διαμορφώνεται ο κόσμος σήμερα.
Αυτές οι δεξαμενές, οι επιτροπές, τα ινστιτούτα και τα ιδρύματα παρουσιάζονται υπό τον μανδύα της αντικειμενικότητας (λόγω της επιστημονικής τους κατάρτισης) και της "ουδέτερης" οπτικής τους. Έτσι, εκδόσεις, μελέτες, πορίσματα, συζητήσεις, ημερίδες, εκθέσεις σε εφημερίδες, σε περιοδικά ή απευθείας στις εκάστοτε κυβερνήσεις κατά παραγγελία, προωθούνται ως οι "μαγικές" λύσεις στα δύσκολα προβλήματα για το συμφέρον όλων μας... Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Πρόκειται για πηγαία παραγωγή λόγων κι ιδεολογιών από την πλευρά του συστήματος κι έτσι πρέπει ν'αντιμετωπίζονται.
Αυτά τα "πνευματικά" κι ειδικευμένα επιτελεία προσφέρουν μια σειρά από τεχνικές λύσεις στα νέα οικονομικά δεδομένα της χρεωκοπημένης Ελλάδας και στ'αφεντικά της, που παλεύουν να κρατηθούν στην επιφάνεια σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους σ'ευρωπαϊκο, αλλά και παγκόσμιο επίπεδο, πάντα, φυσικά, κερδοφορώντας επάνω στις πλάτες μας. Χαράζουν κατευθύνσεις και στρατηγικές, μελετούν την εποχή, προτείνουν λύσεις ονειρικές για τ'αφεντικά. Και φυσικά αμείβονται πλουσιοπάροχα γι'αυτές τους τις υπηρεσίες, όντας μάλιστα και σε πολλές διαφορετικές θέσεις ταυτόχρονα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο νεοφιλελεύθερος τεχνοκράτης Γ. Στουρνάρας. Οικονομολόγος, καθηγητής πανεπιστημίου, γενικός επιστημονικός διευθυντής του ΙΟΒΕ (Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών), του κατεξοχήν οικονομικού think tank – διευθυντηρίου των ελληνικών αφεντικών με προτάσεις που θα ζήλευε κι η ίδια η τρόϊκα, μα που ήταν ο διακαής πόθος των ντόπιων αφεντικών για χρόνια και που η εφαρμογή των μνημονίων τελικά τις έκαναν πράξη. Αρθρογράφος, επίσης, σε εφημερίδες κι οικονομικά περιοδικά, με πέρασμα (αναμενόμενο) από την πολιτική ως υπουργός Οικονομικών (2012-2014), ενώ τώρα είναι ο αρχιτραπεζίτης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος».
Σχετικά Θέματα:
Έκτακτα μέτρα ασφαλείας στα μέλη της “Επιτροπής Σοφών” και σε όσους ασχολήθηκαν με το Ασφαλιστικό
Μπαράζ εμπρηστικών επιθέσεων για το Ασφαλιστικό-Στόχος και το Ίδρυμα Τσάτσου-Απεγκλωβίστηκαν 6 άτομα
Φωτιά στα γραφεία του Ιδρύματος Τσάτσου επί της οδού Ακαδημίας
Εμπρηστική επίθεση στο δικηγορικό γραφείο του εργατολόγου Δημήτρη Μπούρλου
Γκαζάκια στα γραφεία του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας και Ανθρωπίνου Δυναμικού