Πολιτική και Εκκλησία "διαπλέκονται" με τον χειρότερο τρόπο στα Βαλκάνια με πρωταγωνιστές τη Μόσχα, το Φανάρι, τη Σερβία και την Αμερική. Χθεσινά δημοσιεύματα στη Βόρεια Μακεδονία ερμηνεύοντας την πρόσφατη δήλωση του νέου Πατριάρχη Σερβίας Πορφύριου με την οποία τάσσονταν στο πλευρό των Ρώσων "ανάφεραν οτι τώρα είναι ευκαιρία ο κ. Βαρθολομαίος να κάνει οτι έκανε με την Ουκρανία.
Αυτό το αίτημα των Σκοπιανών πάντα προκαλούσε αναταραχές στα Βόρεια Συνορά μας. Το "βαλκανικό καράβι" -(βράζουν όλα τα χόρτα μαζί)- και στο εκκλησιαστικό θερμαίνεται επικίνδυνα καθώς αυτή τη στιγμή έχουν μεν κατατεθεί δύο αιτήματα για αυτοκεφαλία (Σκόπια-Κόσσοβο) τα οποία έχουν προκαλέσει την οργή της Ρωσικής Εκκλησίας αλλά κυρίως του Κρεμλίνου και βεβαίως του Πατριαρχείου Σερβίας. Και στις δύο περιοχές το Βελιγράδι έχει ουσιαστικό λόγο για τους ορθόδοξους.
Η Ρωσία που είναι σύμμαχος της Σερβίας έχει κάπως θολώσει το νερά. Ως χώρα που αντιτάχθηκε στην είσοδο της Β. Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε θα ήθελε να στηρίξει τους φανατικούς οι οποίοι ήταν επίσης αντίθετοι με τη συμφωνία των Πρεσπών. Αλλά αυτό θα την έφερε σε σύγκρουση με τη Σερβία.
Εδώ υπεισέρχεται και η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ που δεν θέλει να επικρατήσουν οι φανατικοί, θέλει μεν καλές σχέσεις με τη Σερβία και το Φανάρι αλλά προβληματίζεται ιδιαίτερα με τη "ρωσική κάθοδο".
Στο περιθώριο όλων αυτών υπάρχει το Κόσσοβο το οποίο θέλει αυτοκεφαλία αλλά μάλλον θα θυσιαστεί υπέρ της Σερβίας. Ανάλογη τύχη αναμένεται να έχει και το αίτημα του Μαυροβουνίου. Και στις δύο περιπτώσεις συμπίπτουν οι θέσεις ΗΠΑ και Ρωσίας και εν μέρει του Φαναρίου.
Οπότε αυτό που μένει είναι τα Σκόπια των οποίων το αίτημα για αυτοκεφαλία κατατέθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. Η Σερβία αντιδρά αλλά η μη απόδοση αυτοκεφαλίας σε Κόσσοβο και Μαυροβούνιο θα είναι και γι αυτή μια θετική εξέλιξη.
Το κλειδί για όλες τις εξελίξεις το κρατάει προς το παρόν το Βελιγράδι όμως η οποία για να μην απολέσει τον έλεγχο στην περιοχή η οποία της ανήκει πνευματικά δένεται όλο και πιο σφιχτά στο άρμα της Μόσχας και φροντίζει αυτό να το επιβεβαιώνει καθημερινά:
«Η Σερβία σήμερα είναι μια χώρα, η οποία, μετά από όλα τα δύσκολα γεγονότα στην ιστορία της, βιώνει επιτυχή οικονομική ανάπτυξη, πρωτίστως χάρη στις προσπάθειες του προέδρου Αλεξάνδρου Βούτιτς, ο οποίος συνάπτει ευρείς διεθνείς σχέσεις. Αναπτύσσονται και οι αδελφικές μας σχέσεις με τη Ρωσία, με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία», επεσήμανε ο αντιπρόσωπος του Πατριάρχη Σερβίας παρά τω Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ. Κυρίλλου, ο Επίσκοπος Μοραβίτσκι κ. Αντώνιος σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων (ΤΕΕΣ) του Πατριαρχείου Μόσχας.
Ο μητροπολίτης ανέφερε ότι οι πρώτοι, που συνεχάρησαν τηλεφωνικώς τον κ. Πορφύριο αμέσως μετά την εκλογή του στον Πατριαρχικό Θρόνο της Σερβίας, ήταν ο Πατριάρχης Κύριλλος και ο πρόεδρος του ΤΕΕΣ του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίωνας.
«Οι συγχαρητήριες αυτές προσρήσεις χαροποίησαν πολύ τον Πατριάρχη Πορφύριο, διότι αισθάνθηκε την μεγάλη υποστήριξη και αγάπη του μεγάλου σλαβικού λαού, της μεγάλης Ρωσίας», υπογράμμισε ο Επίσκοπος Αντώνιος.
Κλείνοντας ο Σέρβος Επίσκοπος τόνισε: «Φρονώ ότι και ο νεοεκλεγείς Πατριάρχης Πορφύριος θα συνεχίσει τις αδελφικές σχέσεις, που οι Σέρβοι Πατριάρχες εκ παραδόσεως διατηρούσαν με τη Ρωσική Εκκλησία, πορευόμενος εκείνες τις οδούς, τις οποίες επί αιώνες πορεύθηκαν οι λαοί μας, ο ρωσικός και ο σερβικός».
Τα όσα υποστηρίζει ο κ. Αντώνιος έρχονται λίγες μέρες πριν τις φιλορωσικές δηλώσεις του Πατριάρχη Πορφύριου.
Από την εκλογή του νέου Πατριάρχη η Μόσχα φρόντισε να καταστήσει σαφές οτι αυτή είναι "το αφεντικό" στην περιοχή και η μόνη που μπορεί να επηρεάσει τις καταστάσεις υπέρ της Σερβίας.
Το Φανάρι μπορεί να λέει ότι "έχει πολλά συρτάρια με λύσεις" αλλά στα Βαλκάνια η επιρροή του συρρικνώνεται με τη Ρωσία να είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού με εξαίρεση την Ελλάδα και ίσως την Αλβανία.
Το επόμενο διάστημα αναμένεται να είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για την περιοχή τουλάχιστον σε ο,τι αφορά την επιρροή στην ορθόδοξη Εκκλησία.