Η Ιερά Μονή Αγίου Δημητρίου βρίσκεται βορειοανατολικά της Τσαριτσάνης, στη Θεσσαλία. Η τοποθεσία όπως και το μοναστήρι λέγεται και Βαλέτσικο.
Πότε ακριβώς χτίστηκε ο ναός δεν είναι γνωστό. Πιστεύεται ότι είναι κτίσμα του 16ου αιώνα. Σχετικά με το κτίσιμο του ναού και το σλαβικό όνομα «Βαλέτσικο» που σημαίνει μικρό παιδί, υπάρχει η παράδοση ότι όταν οι Σέρβοι κυρίευσαν τη Θεσσαλία, κάποιος Σέρβος αξιωματούχος έκανε την Τσαριτσάνη έδρα του.
Ξαφνικά όμως ο γιος του αρρώστησε βαριά και θεραπεύτηκε με τη βοήθεια της εικόνας του Αγίου Δημητρίου. Ο άρχοντας πατέρας του τότε έκτισε την εκκλησία, για να δείξει την πίστη και την ευγνωμοσύνη του στο θαυματουργό Άγιο.
Ο ίδιος αξιωματούχος προίκισε την Ιερά Μονή με πολλά αστικά και αγροτικά κτήματα και με πολλούς βοσκοτόπους που βρίσκονταν γύρω από αυτή. Σε αυτούς βοσκούσαν τα γιδοπρόβατα της Μονής. Η παράδοση λέει ότι οι τράγοι ήταν τόσο μεγάλοι που τους πετάλωναν.
Είχε μελισσώνες και υπάρχει και σήμερα η τοποθεσία Μελισσομάνδρι. Είχε και ένα μεγάλο αμπέλι από το οποίο πριν από λίγα χρόνια σώζονταν κλήματα στη θέση Παππού Αμπέλι.
Έτσι το μοναστήρι απόχτησε τεράστια περιουσία και έφτασε να συντηρεί 70 καλόγερους και εκατοντάδες εργάτες, φύλακες, βοσκούς και υπαλλήλους.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το Μοναστήρι του Βαλέτσικου λόγω της ιδιομορφίας του τοπίου που είναι κτισμένο, έγινε σε όλους τους αγώνες του Έθνους κέντρο ανεφοδιασμού και πληροφοριών, γιατί γειτονεύει με τον Όλυμπο.
Τα εισοδήματα της Μονής χρησιμοποιούνταν ως κύριος πόρος για τη μισθοδοσία των δασκάλων και των εκπαιδευτηρίων της Τσαριτσάνης. Γνώρισε μεγάλη ακμή κατά τον 17ο και 18ο αιώνα, με εκκλησιαστικές προσωπικότητες και διανοούμενους.
Η Μονή του Αγίου Δημητρίου πανηγυρίζει κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου. Πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται από το βράδυ, για να τιμήσει τον Άγιο για το θαύμα που έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1905, ημέρα Σαββάτου.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Δημήτριος εμφανίστηκε έφιππος και μπήκε μέσα στην εκκλησία την ώρα που βρίσκονταν εκεί οι Τούρκοι για να πάρουν τον αντάρτη και τρομοκρατημένοι έφυγαν καθώς, όπως λένε, ο Άγιος με το άνοιγμα της πόρτας σκότωσε έναν Τούρκο.