Η μονή Αγίων Πάντων Βελιμαχίου Τριταίας βρίσκεται κοντά στο χωριό Βελημάχι Αχαΐας. Στην αρχή η το μοναστήρι χτίστηκε εκεί όπου είναι σήμερα η Μονή ταξιαρχών στα ριζά του Ερύμανθου.
Οι δύσκολες καιρικές συνθήκες εξανάγκασαν τους μοναχούς να κατέβουν προς τα κάτω και έχτισαν το μοναστήρι στη θέση "Άγιος Αντώνιος", απέναντι από τη σημερινή της θέση η οποία ονομάζεται Σέλιντζα.
Αλλά και η νέα θέση δε συνέβαλε στην ομαλή λειτουργία της Μονής. Οι μονές στις προηγούμενες θέσεις της έγιναν μετόχια της. Η μονή των Αγίων Πάντων κτίστηκε το 1728 από μοναχούς που από αρκετά χρόνια έψαχναν στην ευρύτερη περιοχή κατάλληλη τοποθεσία.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως η μονή θα πρέπει να οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1715-1728 από τον ιερομόναχο Νεκτάριο, στον οποίο οι παραδόσεις αποδίδουν σπουδαίες ικανότητες, ακόμα και θαυματουργικές. Οι ελάχιστοι καλόγεροι από το Σινά που μόναζαν στο Μετόχι έφυγαν το 1777. Μετά από παρέμβαση των Σιναϊτών μοναχών, κατά μια παράδοση, προστατεύθηκε η Μονή, με διάταγμα του Σουλτάνου (σουλτανικό φιρμάνι του 1777), και κατέστη απαραβίαστη από τις τοπικές τουρκικές αρχές, ενώ δεν πλήρωνε φόρους.
Λίγο μετά την ίδρυσή της (1748), η μονή αναγνωρίστηκε ως σταυροπηγιακή. Με το πέρασμα του χρόνου, απέκτησε πνευματικούς δεσμούς με το Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης του Σινά. Το 1755 της παραχωρήθηκε το Μετόχι του Αγίου Γεωργίου. Το 1866 προσαρτήθηκε για λίγο από τη Μονή Μαρίτσης, ενώ το 1896 συγχωνεύτηκε επίσης για μικρό χρονικο διάστημα με τη Μονή Ομπλού. Το 1875 προσαρτήθηκε σε αυτή η μονή Μεταμορφώσεως Σωτήρος Μιντιλογλίου. Στο μοναστήρι φυλάσσονται ο κώδικάς της με έτος έναρξης το 1715, το σουλτανικό φιρμάνι του 1777 και δικαιοπρακτικά έγγραφα της οθωμανικής περιόδου.
Αξιόλογη είναι η εικονογράφηση των τριών ναών που βρίσκονται στο εσωτερικό της Μονής: Ευαγγελιστρίας (καθολικό), Αγίου Ιωάννου, Αγίων Πάντων.