Εορτολόγιο-Βίοι αγίων σήμερα 2 Ιουνίου : Άγιος Νικηφόρος ο Ομολογητής Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης, Άγιος Κωνσταντίνος ο εξ Αγαρηνών, Άγιοι Τριάντα Οκτώ Μάρτυρες, Αγία Μητέρα και τα Άγια Τρία Παιδιά της, Όσιος Έρασμος ο Ιερομάρτυρας, Άγιοι Είκοσι Χιλιάδες Μάρτυρες, Ανάμνηση θαύματος Αγίου Ιωάννη του Τραπεζούντιου του εν Ασπροκάστρω αθλήσαντος, Άγιος Δημήτριος από τη Φιλαδέλφεια Νεομάρτυρας, Όσιος Μαρίνος ο Βαάνης, Άγιος Ιωάννης ο Μεγαλομάρτυρας ο Νέος που μαρτύρησε στο Βελιγράδι, Άγιος Αλκιβιάδης ο εν Λουγδούνω, Άγιος Λέανδρος o μάρτυρας ο Ηπειρώτης, Άγιος Ανδρέας πρίγκιπας της Σουζδαλίας, Όσιος Βοδφανός εξ Ουαλίας, Όσιος Αδάλγιος της Νοβάρα, Άγιοι Μαρκελλίνος και Πέτρος οι ιερομάρτυρες, Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου «των αδελφών του Κιέβου» εν Ρωσία, Άγιος Ευγένιος Επίσκοπος Ρώμης, Άγιος Φωτεινός ο επίσκοπος
Γιορτάζουν οι: Μαρίνος, Νικηφόρος, Νικηφορία.
Άγιος Νικηφόρος
Ο Άγιος Νικηφόρος, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 758 μ.Χ. Οι γονείς του Θεόδωρος και Ευδοκία ήταν ευσεβείς η δε προσήλωση μάλιστα του πατέρα του στην ορθή πίστη, έγινε αιτία να διωχθεί και να εξορισθεί από τον εικονομάχο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ε', τον Κοπρώνυμο στη Νίκαια, όπου και πέθανε. Προικισμένος με ιδιαίτερες πνευματικές ικανότητες, απέκτησε μεγάλη θεολογική και θύραθεν εκπαίδευση. Γρήγορα όμως αποσύρθηκε σε ένα κτήμα του στον Βόσπορο, όπου αφοσιώθηκε στην άσκηση και τη μελέτη των Θείων Γραφών. Όμως ο αυτοκράτορας τον υποχρέωσε να αναλάβει τη διεύθυνση του μεγάλου πτωχοκομείου της Κωνσταντινουπόλεως. Όταν εκοιμήθη ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιος, ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Α', υπέδειξε ως άξιο διάδοχό του τον Νικηφόρο. και όντως την Κυριακή του Πάσχα του 806 ανήλθε στον Πατριαρχικό Θρόνο. Θρόνος ο οποίος ισοδυναμούσε με Γολγοθά. Έδωσε σκληρούς αγώνες για την τιμή και την προσκύνηση των ιερών Εικόνων. Όταν όμως το 813 μ.Χ. ανέβηκε στο θρόνο της Βασιλεύουσας, ο ασεβής Λέων Ε', ο Αρμένιος, ξέσπασε μεγάλος και απηνής διωγμός κατά των εικονολατρών. Η αγέρωχη στάση και εμμονή του Νικηφόρου στην προστασία της Ορθοδοξίας, προκάλεσε την οργή του αυτοκράτορα, ο οποίος τον απομάκρυνε από τον πατριαρχικό θρόνο. Υπέστη πολλές ταλαιπωρίες και τελικά, αρκετά ταλαιπωρημένος παρέδωσε το πνεύμα του στις 2 Ιουνίου 822 μ.Χ.