Εορτολόγιο-Βίοι αγίων σήμερα 12 Μαρτίου :
Όσιος Θεοφάνης ο Ομολογητής της Συγριανής, Όσιος Γρηγόριος ο Α' Διάλογος Πάπας Ρώμης, Άγιοι Εννέα Μάρτυρες, Δίκαιος Φινεές, Όσιος Συμεών ο Ευλαβής, Άγιος Λαυρέντιος, Προφήτης Ααρών, Άγιος Δημήτριος βασιλεύς της Γεωργίας
Γιορτάζουν οι: Θεοφάνης, Θεοφανία, που γιορτάζουν και στις 6 Ιανουαρίου (Τα Άγια Θεοφάνεια (Φώτα) και οι Θεόδωρος και Θεοδώρα.
Ο Θεοφάνης Ομολογητής
Γεννήθηκε το 760 μ.Χ. και καταγόταν από πλούσια και αριστοκρατική γενιά. Έμεινε ορφανός από τον πατέρα του Ισαάκ και τον μεγάλωσε η μητέρα του Θεοδότη. Παντρεύτηκε σε νεαρή ηλικία (12 ετών περίπου!) χωρίς να το θέλει, και έζησαν με τη σύζυγό του Μεγαλώ για 8 χρόνια εν παρθενία. Κατόπιν συμφώνησαν με τη σύζυγό του (στα χρόνια της βασιλείας Ειρήνης της Αθηναίας και του υιού της Κωνσταντίνου) να ακολουθήσουν και οι δύο το μοναχικό βίο.
Έλαβε το μοναχικό σχήμα στο μοναστήρι Πολίχινον (ή Πολυχρόνιον) στο όρος Σιγριανή, κοντά στην Κύζικο, στην μικρασιατική πλευρά της θάλασσας του Μαρμαρά, όπου αργότερα έγινε ηγούμενος.
Πήρε μέρος στις εργασίες της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου στη Νίκαια της Βιθυνίας, στο Ναό της Αγίας Σοφίας, το 787 μ.Χ., κατόπιν αίτησης του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ταρασίου, όπου αποφασίστηκε η αναστήλωση των εικόνων και η καταδίκη της Εικονομαχίας.
Μετά την επιστροφή του, στο μοναστήρι της Σιγριανής εγκατέστησε άλλον ηγούμενο κι αυτός ίδρυσε άλλο μεγαλύτερο μοναστήρι, το επονομαζόμενο του Μεγάλου Αγρού στη μικρασιατική νήσο Καλώνυμο ή Καλόλιμνο (στη θάλασσα του Μαρμαρά), στο οποίο και έγινε ηγούμενος. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη συγγραφή, την καλλιγραφία και την αντιγραφή κωδίκων.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λέοντα Ε’ με την επανέναρξη των εικονομαχικών διώξεων ο Θεοφάνης, που ήταν σοβαρά άρρωστος στα νεφρά, κλείστηκε στη φυλακή δύο χρόνια για τα εικονολατρικά του φρονήματα και κατόπιν εξορίστηκε από τους εικονομάχους στη Σαμοθράκη όπου και πέθανε το 815 ή κατ'άλλους το 818.
Το πιο γνωστό του έργο είναι η Χρονογραφία, η εξιστόρηση δηλαδή των ιστορικών γεγονότων από την εποχή της ανάρρησης του Διοκλητιανού το 284 μ.Χ. έως και την πτώση του Μιχαήλ Α΄ (813 μ.Χ). Το έργο του, γραμμένο από την οπτική γωνία των εικονόφιλων, αποτελεί τη σημαντικότερη ιστορική πηγή γι' αυτή την ιστορική περίοδο.