H θέση του Αρχιεπισκόπου Κύπρου δεν ποτέ μόνο ένα θρησκευτικό γεγονός. Είχε πάντα κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις από τα τέλη του 19ου αιώνα εως και σήμερα. Ήταν δε τέτοια η επιρροή και η συμμετοχή της στα κοινά που ο πρόεδρος Αναστασιάδης αμέσως μετά τις εκλογές της 18ης Δεκεμβρίου για το τριπρόσωπο ζήτησε τον διαχωρισμό κράτους -Εκκλησίας.
Και πριν τον θάνατο του μακαριστού Χρυσόστομου αλλά και μετά στην Κύπρο στην Ιερά Σύνοδο υπήρχαν δύο τάσεις : Αυτή των "φιλοδυτικών" και αυτή των"φιλορώσων". Η Μόσχα πάντα είχε καλές σχέσεις με την Κύπρο και πάντα προσπαθούσε να στηρίζει την τοπική Εκκλησία με πράξεις.Ειδικά μετά την ανάληψη του πατριαρχικού θρόνου από τον Κύριλλο το θέμα της "εισπήδησης" της ρωσικής Εκκλησίας αποτέλεσε τη βασική αιτία ρήξης μεταξύ των δύο ομάδων η οποία κατέληγε στο Φανάρι.Από τη μια οι μητροπολίτες Λεμεσού Αθανάσιος ,Ταμασσού Ησαΐας και Μόρφου Νεόφυτος , όπως και Κύκκου Νικηφόρος καταδίκασαν άμεσα την αναγνώριση του ουκρανικού αυτοκεφάλου από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο αδιαφορώντας για τον άν έρχονταν και σε σύγκρουση με το Φανάρι.
Η κατάσταση αυτή κυριάρχησε όλο το διάστημα της ασθενείας του Χρυσόστομο όσο και κατά τον προεκλογικό αγώνα.
Μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία οι φιλορώσοι μητροπολίτες έκαναν ένα βήμα πίσω και επεδίωξαν να αποβάλλουν από την προεκλογική της καμπάνια κάθε στοιχείο που παραπέμπει σε εξωτερικές παρεμβάσεις.
Δεν κατάφεραν όμως να αποφύγουν τον κοσμικό τρόπο με τον οποίο διεκδίκησαν την ψήφο του λαού ο οποίος τους γύρισε την πλάτη αφού μόλις το 30% των εγγεγραμμένων στους καταλόγους των ενοριών ψήφισαν. 'Οπως και στις εκλογές του 2006 έτσι και σε αυτές ο μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος ήρθε πρώτος και για τον λόγο αυτό ζήτησε να γίνει σεβαστή ή ψήφος του λαού.
Την αποψή του αυτή την υποστήριξαν και οι συμμαχοί του και κυρίως ο μητροπολίτης Κύκκου Νικηφόρος .Αντίθετα ο μητροπολίτης Πάφου δεν "συγκινήθηκε" από το αποτέλεσμα τονίζοντας πως είναι άλλα τα κριτήρια του λαού και άλλα αυτά της Συνόδου.
Το 2006 η Σύνοδος επέλεξε τον μακαριστό Χρυσόστομο από τον πρώτο Αθανάσιο, δημιουργώντας ένα ισχυρό τετελεσμένο υπέρ του Πάφου.
Το αργότερο μέχρι το μεσημέρι η Κύπρος ,παραμονή των Χριστουγέννων θα έχει νέο αρχιεπίσκοπο. Η σύγκρουση φιλοδυτικών -φιλορώσων θα κυριαρχήσει σε αυτές τις εκλογές λόγω της κόντρας Φαναρίου-Μόσχας όχι μόνο για το ουκρανικό αλλά και για την προσπάθεια του Κύριλλου να αυξήσει την επιρροή του στην ορθόδοξη κοινότητα.
Ο Πάφου θεωρείται ο συνεχιστής του έργου του Χρυσόστομου, είναι στη γραμμή του Φαναρίου για την αυτοκεφαλία της Ουκρανίας και κατά συνέπεια της Δύσης.Στην ίδια γραμμή κινούνται και τα περισσότερα μέλη της Συνόδου τα οποία θα κληθούν να αποφασίσουν για τον νέο επικεφαλής της Εκκλησίας. Για τους εκκλησιαστικούς "κοντός ψαλμός αληλούια " για το λαό " η νύχτα βγάζει επίσκοπο κι αυγή μητροπολίτη"...