Από εξαφάνιση απειλείται το 5% των ειδών των πεταλούδων της Μεσογείου, σύμφωνα με έκθεση του Κέντρου Μεσογειακής Συνεργασίας της Διεθνούς Ένωσης Διατήρησης της Φύσης, η οποία παρουσιάστηκε στο Παγκόσμιο Συνέδριο Διατήρησης στη Χαβάη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, οι πιο σοβαρές απειλές για τις μεσογειακές πεταλούδες είναι η μετατροπή των χορτολιβαδικών εκτάσεων σε γεωργικές εκτάσεις για καλλιέργειες, τα μη βιώσιμα επίπεδα βόσκησης, καθώς και η εγκατάλειψη των παραδοσιακών πολιτιστικών πρακτικών. Άλλες σημαντικές απειλές είναι η κλιματική αλλαγή, η αυξημένη συχνότητα και ένταση των πυρκαγιών καθώς και η ανάπτυξη του τουρισμού.
Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κατάλληλη διαχείριση των οικοτόπων θα μπορούσε να βελτιώσει την κατάσταση διατήρησης αυτών των πολύτιμων ειδών. Συνέστησε, επίσης, τη λήψη επειγόντων μέτρων διατήρησης για τη διαφύλαξη αυτού του φυσικού κεφαλαίου στην περιοχή με την πλήρη εφαρμογή εθνικής και διεθνούς νομοθεσίας. Παράλληλα, πρότεινε ως προτεραιότητα τη συλλογή δεδομένων ειδών για τα οποία υπάρχουν ελλιπείς πληροφορίες.
«Οι πεταλούδες είναι τα πιο εμβληματικά και δημοφιλή έντομα για πολλούς ανθρώπους και έχουν συναρπαστική ζωή κύκλων που χρησιμοποιούνται σε πολλές χώρες για να διδάξουν τα παιδιά για το φυσικό κόσμο. Ωστόσο , σε πολλές περιοχές της Μεσογειακής Ευρώπης, οι πεταλούδες μειώνονται λόγω των αλλαγών στα γεωργικά συστήματα, και κάποια είδη θα μπορούσαν να εξαφανιστούν εάν δεν ληφθεί επειγόντως δράση ενάντια σε αυτές τις απειλές», λέει ο Δρ Κρις Βαν Σουάι (Chris van Swaay), πρόεδρος της Ένωσης Διατήρησης της Πεταλούδας στην Ευρώπη και ένας από τους συντάκτες της έκθεσης.
Η έκθεση δείχνει ότι το μεγαλύτερο πλήθος ειδών βρίσκεται σε ορεινές περιοχές, όπως η νότια Γαλλία, η βόρεια Ελλάδα, καθώς και η νότια Τουρκία, όπου η υψηλή ποικιλότητα των μικροκλιμάτων ευνοεί την επιβίωση πολλών ειδών. Περισσότερο από το 21% των μεσογειακών πεταλούδων είναι ενδημικά, δηλαδή απαντώνται μόνο σ' αυτή την περιοχή. Η πλειοψηφία αυτών των ενδημικών ειδών είναι συγκεντρωμένη στο βόρειο τμήμα της Αφρικής.
«Παρά το γεγονός ότι το ποσοστό των πεταλούδων για τα οποία υπάρχουν ελλιπή στοιχεία είναι χαμηλότερο απ' ό,τι σε άλλες ομάδες, εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη πληροφοριών σχετικά με την κατανομή, το μέγεθος του πληθυσμού και τις τάσεις, ιδίως για τα είδη που απαντούν σε χώρες της Νότιας και της Ανατολικής Μεσογείου», λέει Catherine Numa από το Κέντρο Μεσογειακής Συνεργασίας της Διεθνούς Ένωσης Διατήρησης της Φύσης.