«Μυστική» συμφωνία κατά παραβίαση «όλων των κανόνων μας», «λεηλασία της χώρας»: αιρετοί της γαλλικής αριστεράς κατήγγειλαν σε υψηλούς τόνους τις σχέσεις του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, την περίοδο που ήταν υπουργός Οικονομίας, με την εταιρεία Uber, έπειτα από αποκαλύψεις του Τύπου.
Στο πλαίσιο των «Uber Files», έρευνας που βασίζεται σε χιλιάδες εσωτερικά έγγραφα της εταιρείας των οδικών μεταφορών που έστειλε ανώνυμη πηγή στη βρετανική εφημερίδα The Guardian και αυτή κατόπιν μοιράστηκε με την Διεθνή Κοινοπραξία Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) και τα 42 ΜΜΕ-εταίρους της, η εφημερίδα Le Monde ανέδειξε τις σχέσεις ανάμεσα στην αμερικανική επιχείρηση και τον Εμανουέλ Μακρόν την εποχή που ήταν ακόμη υπουργός Οικονομίας (2014-2016).
Βασιζόμενη στις μαρτυρίες διαφόρων προσώπων και σε ντοκουμέντα, συμπεριλαμβανομένων πολλών SMS που είχαν ανταλλαχθεί, η Μοντ συμπέρανε πως είχε συναφθεί μυστική «συμφωνία» ανάμεσα στην Ούμπερ και τον κ. Μακρόν στο Μπερσί. Η εφημερίδα κάνει λόγο για συναντήσεις στο γραφείο του υπουργού και για πολλές συζητήσεις (σε κατ’ ιδίαν ραντεβού, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικών κλήσεων, μέσω SMS…) ανάμεσα στην Ούμπερ και τον Εμανουέλ Μακρόν ή συμβούλους του, βασιζόμενη κυρίως στους απολογισμούς αυτών των επαφών, που συντάχθηκαν από τον λομπίστα Μαρκ Μακγκάν.
Επισήμανε πρακτικές προορισμένες να βοηθήσουν την Ούμπερ να εδραιώσει τη θέση της στη Γαλλία, για παράδειγμα η υπόδειξη η εταιρεία να στέλνει έτοιμες τροπολογίες, «με το κλειδί στο χέρι», σε βουλευτές.
Ερωτηθείσα σχετικά από το Γαλλικό Πρακτορείο, η γαλλική θυγατρική της Ούμπερ επιβεβαίωσε ότι υπήρξαν συναντήσεις με τον κ. Μακρόν: «αφορούσαν τον τομέα ευθύνης του ως υπουργού Οικονομίας και Πληροφορικής», καθ’ ύλην αρμόδιου για τη δραστηριότητά της.
Η γαλλική θυγατρική της Ούμπερ επισήμανε την αναστολή της υπηρεσίας Uber Pop, που προσέφερε από τον Φεβρουάριο του 2014 ως το 2015 κι επέτρεπε σε χρήστες να καλούν ιδιώτες οδηγούς, όχι κατόχους άδειας ταξί ή δικούς της εργαζόμενους. Η αναστολή της υπηρεσίας «δεν ακολουθήθηκε από πιο ευνοϊκή ρύθμιση», όπως θα υπεδείκνυε η ιδέα πως είχε συναφθεί μυστικό «deal», επέμεινε η γαλλική θυγατρική της Ούμπερ.
«Κόκκινο χαλί»
Το Ελιζέ από την πλευρά του διαβεβαίωσε το Γαλλικό Πρακτορείο ότι ο κ. Μακρόν, ως υπουργός Οικονομίας, «φυσικά» είχε επαφές «με διάφορες εταιρείες οι οποίες εμπλέκονταν σε βαθιές αλλαγές σε τομείς των υπηρεσιών που συνέβησαν τα χρόνια που αναφέρονται», τις οποίες «διευκόλυνε αίροντας διοικητικά και ρυθμιστικά προσκόμματα».
Όμως η επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ανυπότακτης Γαλλίας (La France Insoumise, LFI, ριζοσπαστική αριστερά), η Ματίλντ Πανό, κατήγγειλε μέσω Twitter τη «λεηλασία της χώρας», καθώς ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν τόσο «σύμβουλος και υπουργός του Φρανσουά Ολάντ» όσο και «λομπίστας για λογαριασμό αμερικανικής πολυεθνικής που είχε σκοπό να απορυθμιστεί στο διηνεκές η εργατική νομοθεσία».
Ενώ ο επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος (PCF) Φαμπιάν Ρουσέλ χαρακτήρισε απίστευτες τις «αποκαλύψεις για τον ενεργό ρόλο που διαδραμάτισε ο Εμανουέλ Μακρόν, τότε υπουργός, προκειμένου να διευκολυνθεί η ανάπτυξη της Ούμπερ στη Γαλλία», «ενάντια σε όλους τους κανόνες μας, ενάντια σε όλα τα κοινωνικά κεκτημένα μας και ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων».
Για την Ούμπερ θα όφειλε να συγκροτηθεί «εξεταστική επιτροπή» στη γαλλική Εθνοσυνέλευση, έκρινε ο κομμουνιστής βουλευτής Πιερ Νταρεβίλ.
Στο άλλο άκρο του πολιτικού φάσματος, ο Ζορντάν Μπαρντελά, ο πρόεδρος του Εθνικού Συναγερμού (Rassemblement national, RN, άκρα δεξιά), έκρινε ότι «η διαδρομή του Εμανουέλ Μακρόν είχε έναν συνεκτικό παράγοντα, ένα κοινό νήμα: την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων, συχνά ξένων, πριν από τα εθνικά συμφέροντα».
Ερωτηθείς σχετικά από το Γαλλικό Πρακτορείο, ο πρώην βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος (Parti socialiste, PS) Τομά Τεβνού, που έδωσε το όνομά του στον νόμο του Οκτωβρίου του 2014 που οριοθέτησε πιο συγκεκριμένα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των ταξί και των οχημάτων μεταφοράς με οδηγό, εκτίμησε πως ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν «προνομιακός συνομιλητής» της Ούμπερ.
Είχαν συζητήσει για το θέμα την άνοιξη του 2014, όταν ήταν αναπληρωτής γενικός γραμματέας στο Ελιζέ. «Επιδίωκε πάντα να στρώσει κόκκινο χαλί στην Ούμπερ», εκτίμησε.
Ο πρώην βουλευτής διερωτήθηκε επίσης για τον ρόλο της Ελιζαμπέτ Μπορν, η οποία «γνώριζε πολύ καλά τα θέματα αυτά». Η επικεφαλής της κυβέρνησης ήταν υπουργός Μεταφορών όταν εγκρίθηκε νέα νομοθεσία για τις οδικές μεταφορές, κατόπιν υπουργός Εργασίας όταν προωθήθηκε κοινωνικός διάλογος στον τομέα των μεταφορών με αυτοκίνητα με οδηγούς, πάντως «χωρίς να δοθεί καθεστώς μισθωτών στους οδηγούς της Ούμπερ», επισήμανε ο κ. Τεβνού.