Με την ολοκλήρωση της Συνόδου της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας στη Γρανάδα, η Ε.Ε. εξακολουθεί να είναι διχασμένη όσον αφορά το φλέγον ζήτημα του μεταναστευτικού. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει ταυτοχρόνως να ανοίξει και να σφραγιστεί», σχολιάζει η tageszeitung. «Αφ' ενός μεν τα 27 κράτη-μέλη προετοιμάζονται για την ένταξη νέων χωρών, ώστε να καταστεί τελικά η Ένωση ένα σημαντικό γεωστρατηγικό μπλοκ, αφ’ ετέρου δε η Ε.Ε. θέλει να κλείσει τα σύνορα για τους ανθρώπους που υποφέρουν από τις γεωπολιτικές διαμάχες».
Στη Σύνοδο στη Γρανάδα, ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, Βίκτορ Όρμπαν, καθώς και ο Πολωνός ομόλογός του Ματέους Μοραβιέτσκι, ήταν εκείνοι που ακολούθησαν την πιο σκληρή γραμμή. Κατά τη Frankfurter Allgemeine Zeitung, η στάση αυτή δεν οφείλεται στις συγκυρίες, όπως, για παράδειγμα, στο γεγονός ότι η Πολωνία βρίσκεται εν μέσω προεκλογικής περιόδου. Αντιθέτως, οφείλεται στο γεγονός ότι «ο Όρμπαν και ο Μοραβιέτσκι έχουν ένα όραμα για την Ε.Ε. το οποίο δεν έχει καμία σχέση με το κείμενο των συνθηκών που έχουν υπογράψει και επικυρώσει οι χώρες τους.
Όπως και το AfD, θέλουν μια Ευρώπη στην οποία καμία εθνική κυβέρνηση δεν θα μπορεί να καταψηφιστεί. Ένα τέτοιο μοντέλο είναι νοητό μόνο αν γυρίσει κανείς την ιστορία εβδομήντα χρόνια πίσω. Τόσον καιρό υφίσταται η ευρωπαϊκή ενοποίηση, η οποία, βασιζόμενη στην υπερεθνικότητα, χάρισε στο ελεύθερο τμήμα της Ευρώπης μια άνευ προηγουμένου περίοδο ειρήνης και ευημερίας. Είναι αμφίβολο εάν η αναγκαία συνεργασία με 27 ή σύντομα ακόμη περισσότερα κράτη-μέλη με μεγάλη ποικιλομορφία θα εξακολουθήσει να είναι δυνατή, εάν ο καθένας μπορεί να ασκήσει βέτο στο κάθε τι».