Παρά το γεγονός ότι έχει φύγει από τη μέση ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζόν Μπόλτον, ο οποίος τηρούσε μία εχθρική στάση απέναντι στον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, υπάρχει αυτή η αίσθηση στην Ουάσιγκτον, ότι τα πράγματα χειροτερεύουν.
Πιο απλά: Δεν βελτιώνονται, δηλαδή, οι σχέσεις της Τουρκίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Ερντογάν είναι αμετανόητος και προσβάλει τους Αμερικανούς. Η χθεσινή φιέστα με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Πρόεδρο του Ιράν αποτέλεσε ένα βαρύ κτύπημα για τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.
Στην πραγματικότητα οι σχέσεις περνούν καθημερινά διά πυρός και σιδήρου και η δοκιμασία αυτή έχει εξαντλήσει την αμερικανική πλευρά, η οποία ναι μεν επιθυμεί διακαώς να βελτιώσει το κλίμα, ελπίζοντας σε επαναφορά της Τουρκίας στη Δύση, αλλά την ίδια στιγμή φαίνεται να έχει αντιληφθεί το παιγνίδι του κ. Ερντογάν.
Ανεξάρτητα από τις επιθυμίες της Ουάσιγκτον, ο πρόεδρος της Τουρκίας θα προχωρήσει με τους σχεδιασμούς του, και ταυτόχρονα θα προσπαθεί να συνεχίσει να απομυζεί τους Αμερικανούς.
Παρά το γεγονός ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ έστειλε στον Ερντογάν τον υπουργό Εμπορίου Ρος, ο οποίος πέρασε και από την Αθήνα, για να συζητήσει μαζί του το θέμα της αύξησης των εμπορικών συναλλαγών στα 100 δισεκατομμύρια, φάνηκε ξεκάθαρα ότι αυτό το θέμα είναι περισσότερο επιθυμία (wishful thinking) παρά πραγματικότητα. Και επίσης ότι η τουρκική πολεμική βιομηχανία δείχνει σημάδια έντονης υποχώρησης καθώς στηριζόταν στην αμερικανική βοήθεια.
Έχει ενδιαφέρον ότι οι Τούρκοι κατηγορούν τους Αμερικανούς ότι τους κοροϊδεύουν για τη δημιουργία της ζώνης ασφαλείας στη Βόρεια Συρία, καθώς από την πλευρά τους οι Αμερικανοί ξαφνικά παραδέχονται ότι ομιλούν για κάτι άλλο: Για ένα μηχανισμό ασφαλείας. Όπως τονίστηκε στο “Έθνος της Κυριακής”, πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα. Ο μηχανισμός ασφαλείας απορρίπτεται από την Άγκυρα, καθώς όπως υποστηρίζουν οι Τούρκοι είναι ένας τρόπος για να συνεχίζεται η δράση των Κούρδων μαχητών του YPG, που χαρακτηρίζουν «τρομοκράτες». Η αμερικανική πλευρά απέρριψε κάθε τουρκικό αίτημα για το πλάτος και το μήκος αυτής της ζώνης.
Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου ρωτήθηκε για το θέμα και συγκεκριμένα αν θα δημιουργηθεί ποτέ αυτή η ζώνη ασφαλείας ή θα συνεχιστούν απλά οι περιπολίες.
Ξεκαθάρισε -και έχει μεγάλη σημασία- ότι ομιλούμε για ένα μηχανισμό ασφαλείας, για τον οποίο θα συνεργαστούν οι Αμερικανοί με τους Τούρκους ώστε να διασφαλιστεί ότι θα αποτραπούν οι συγκρούσεις και γενικά η βία, στα σύνορα της Τουρκίας με τη Βόρεια Συρία, όπου διαμένουν και δρουν οι Κούρδοι.
Όταν επέμεναν οι δημοσιογράφοι αν πρόκειται για ζώνη ασφαλείας, αυτός συνέχισε να απαντά ότι πρόκειται για ένα μηχανισμό.
Άρα, η συμφωνία για τη ζώνη ασφαλείας βρίσκεται στον αέρα, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Τούρκοι απειλούν ξανά με εισβολή στη Βόρεια Συρία εναντίον των Κούρδων του YPG, που είναι και οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στον πόλεμο εναντίον των τζιχαντιστών.
Η Τουρκία έχει ήδη διαμαρτυρηθεί στην Ουάσιγκτον και ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου ομολόγησε ότι υπάρχει πρόβλημα. Είπε ότι οι Αμερικανοί δεν κάνουν εποικοδομητικά βήματα και απείλησε ότι οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας θα προχωρήσουν σε μονομερή ενέργεια, χωρίς συνεννόηση με κανέναν. Και όταν λέει μονομερή ενέργεια εννοεί βεβαίως την εισβολή.
Βλέπουμε, είπε, ότι οι Η.Π.Α. θέλουν να εισέλθουν σε μια ανασταλτική διαδικασία. Από τη μία πλευρά, (οι ΗΠΑ) κάνουν διακοσμητικά βήματα. Από την άλλη πλευρά, ενισχύουν τη δέσμευσή τους στους Κούρδους μαχητές της Συρίας.
Ο εκνευρισμός των Τούρκων είναι στο ζενίθ, διότι όπως καταγγέλλουν το περασμένο Σάββατο οι Αμερικανοί συμμετείχαν σε κοινές περιπολίες με τους Κούρδους μαχητές και την Κυριακή με τις τουρκικές δυνάμεις.
Ο Ερντογάν, που ανακοίνωσε ήδη τη συνάντηση του με τον κ. Τραμπ στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, πάει για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Μέχρι τώρα καταφέρνει και αλλάζει τη γνώμη του Αμερικανού προέδρου. Αν και απουσιάζει ο κ. Μπόλτον, που αποτελούσε το βράχο αντιμετώπισης του προέδρου της Τουρκίας, μπορεί να βρεθεί προ δυσάρεστης έκπληξης. Διότι λέγεται πως ο Τραμπ, που δεν έχει αρχές και κανόνες, αντιλήφθηκε επιτέλους ποιοι είναι οι πραγματικοί του σύμμαχοι στην ευρύτερη περιοχή.
Εάν όντως συμβαίνει αυτό -αρκετοί διπλωμάτες ακόμα αμφιβάλλουν- τότε θα πρέπει να ακολουθήσει η διαδικασία των κυρώσεων για την απόκτηση του ρωσικού συστήματος S-400. Την Πέμπτη, ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών για Πολιτικές και Στρατιωτικές Υποθέσεις, άνοιξε ξανά τον κύκλο της συζήτησης για το θέμα αυτό. Ενημερώνοντας ομάδα δημοσιογράφων είπε ότι η Τουρκία θα μπορούσε να δεχθεί κτύπημα με κυρώσεις από την Ουάσιγκτον για το ατόπημα της αγοράς των S-400.
Αυτό που βασικά δεν ομολόγησε είναι ότι οι σχετικοί νόμοι του Κογκρέσου απαιτούν από τους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας να διαβεβαιώσουν γραπτώς τους βουλευτές και τους γερουσιαστές ότι το ρωσικό σύστημα δεν έφτασε στην Τουρκία. Η αλήθεια, βεβαίως είναι διαφορετική. Οι S-400 είναι εκεί.
Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ πιάστηκε στην παγίδα που η ίδια είχε στήσει, καθώς ήταν οι αξιωματούχοι της που ζήτησαν από τον Αμερικανούς νομοθέτες να ψηφίσουν σκληρούς νόμους, ώστε να εκβιαστεί η Τουρκία να υποχωρήσει.
Δυστυχώς για το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Ο Ταγίπ Ερντογάν αποδείχθηκε σκληρό καρύδι και έπαιξε τους Αμερικανούς στο δικό του γήπεδο, γνωρίζοντας το αδύνατο σημείο του Αμερικανού προέδρου -και δεν αναφερόμαστε σε κάποιο προσωπικό όφελος, μία υποψία που βρίσκεται στο μυαλό όλων, όσων παρακολουθούν αυτή την ιστορία. Διότι στο τέλος-τέλος έχουμε να κάνουμε με έναν ηγέτη της αμερικανικής υπερδύναμης που εξυπηρετεί τους εχθρούς της…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η συνέντευξη του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην εφημερίδα Καθημερινή, ήταν σίγουρα αποκαλυπτική. Είπε όλα όσα γράφουμε και περιγράφουμε χρόνια τώρα. Οι Τούρκοι δέχονται να οδηγηθούμε σε λύση μόνο αν τα πάρουν όλα. Δεν μπορούσε να το εκφράσει καλύτερα ο ισλαμιστής υπουργός του Ταγίπ Ερντογάν. Ο Ελληνισμός πρέπει να απεγκλωβιστεί από αυτή την ομηρία. Η λύση που απαιτεί η Τουρκία δεν γίνεται αποδεκτή από κανένα. Ούτε από τη δουλοπρεπή ελίτ της Λευκωσίας… Ούτε ακόμα από τα “ορφανά” του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν. Οι πολιτικές ηγεσίες στην Αθήνα και τη Λευκωσία πρέπει να αλλάξουν ρότα. Η παράδοση στην Τουρκία δεν είναι επιλογή…
Πηγή: