Μερικές μέρες αφότου τα ουκρανικά στρατεύματα κατέλαβαν μέρος της ρωσικής περιοχής του Κουρσκ σε μια αιφνιδιαστική επίθεση, ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν τόνισε στους αμυντικούς αξιωματούχους ο «κύριος στόχος» τους ήταν να αποκρούσουν την εισβολή. Έξι μήνες αργότερα, εξακολουθούν να προσπαθούν.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η αποτυχία του Πούτιν να εκδιώξει τον ουκρανικό στρατό από το ρωσικό έδαφος μπορεί να αποκτήσει πρόσθετη σημασία, καθώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ πιέζει για συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου. Ενώ τα ρωσικά στρατεύματα συνεχίζουν να προωθούνται σταδιακά στο πεδίο της μάχης στην ανατολική Ουκρανία, το Κίεβο διατηρεί ένα διαπραγματευτικό χαρτί στο Κουρσκ για πιθανή ανταλλαγή εδαφών σε οποιεσδήποτε συνομιλίες.
Η πρώτη κατάληψη του ρωσικού εδάφους από ξένο στρατό μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ένα προσωπικό πλήγμα για τον Πούτιν, του οποίου η εσωτερική εικόνα βασίζεται στο ότι είναι ένας ισχυρός ηγέτης που υπερασπίζεται τα συμφέροντα του έθνους. Το Κρεμλίνο προσπάθησε να υποβαθμίσει την κρίση από τότε που οι ουκρανικές δυνάμεις πέρασαν τα σύνορα στις 6 Αυγούστου και προχώρησαν γρήγορα για να καταλάβουν έως και 1.250 τετραγωνικά χιλιόμετρα εδάφους, συμπεριλαμβανομένης της πόλης Σούτζα και δεκάδων χωριών.
Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν ανακτήσει μέχρι στιγμής μόνο το ήμισυ περίπου της επικράτειας, ακόμη και με τη βοήθεια χιλιάδων βορειοκορεατών στρατιωτών που στάλθηκαν στην περιοχή. Δυτικές εκτιμήσεις αναφέρουν ότι περίπου 11.000 στρατιώτες της Βόρειας Κορέας μεταφέρθηκαν στο Κουρσκ και έχουν υποστεί έως και 4.000 απώλειες.
«Γενικά, η αποτελεσματικότητα των στρατιωτικών επιχειρήσεων είναι χαμηλότερη από την αναμενόμενη», δήλωσε ο Μιχαήλ Βινογκράντοφ, επικεφαλής του Ιδρύματος Πολιτικών της Αγίας Πετρούπολης. «Το σύστημα δεν ήταν ιδιαίτερα προετοιμασμένο – ούτε για την απώλεια εδάφους, ούτε για το γεγονός ότι όλα θα καθυστερούσαν».
Οι μάχες καλύπτουν μόνο μια μικρή περιοχή της περιοχής του Κουρσκ, η οποία είναι η ίδια ένα μικρό μέρος της μεγαλύτερης χώρας του κόσμου που εκτείνεται σε 11 ζώνες ώρας. Ωστόσο, η ουκρανική εισβολή σε μια περιοχή περίπου 1 εκατομμυρίου κατοίκων που έχει περίπου το μέγεθος του Βελγίου ήταν ένα σοκ για τους Ρώσους, φέρνοντας πιο κοντά τις συνέπειες ενός πολέμου που ξεκίνησε ο Πούτιν.
Είναι μια «πολύ σημαντική επιχείρηση και θα δείτε όταν θα καταλήξουμε σε διπλωματική επίλυση του πολέμου», τόνισε ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι σε δημοσιογράφους την Τετάρτη στο Κίεβο. Η κατάσταση στο Κουρσκ είναι «σταθερή» και η Ρωσία «δεν θα μπορέσει να μας απωθήσει από αυτό το έδαφος στο εγγύς μέλλον», είπε ο Ζελένσκι.
Με τους Ρώσους αξιωματούχους να υπολογίζουν ότι περίπου 150.000 άνθρωποι στην περιοχή του Κουρσκ εκτοπίστηκαν από τις μάχες, η δυσαρέσκεια για την αποτυχία του κράτους να προστατεύσει τους κατοίκους φουντώνει. Εκατοντάδες άνθρωποι συμμετείχαν σε συγκεντρώσεις στην περιφερειακή πρωτεύουσα, Κουρσκ, τον Ιανουάριο για να παραπονεθούν ότι οι αξιωματούχοι έκαναν πολύ λίγα για να στεγάσουν εκτοπισμένους ή να τους βοηθήσουν να βρουν αγνοούμενους συγγενείς.
«Στη χώρα μας διεξάγεται πόλεμος, και το κράτος αποδείχθηκε εντελώς απροετοίμαστο για αυτό, αρχής γενομένης από τα οχυρωματικά έργα και καταλήγοντας στα πιστοποιητικά στέγασης», είπε ο Βλαντιμίρ Σινέλνικοφ, ακτιβιστής και εθελοντής του Κουρσκ που αναζητά αγνοούμενους σε περιοχές που κατέχονται από την Ουκρανία. «Δεν υπήρξε ποτέ τόσο μαζική επανεγκατάσταση στην περιοχή του Κουρσκ, ακόμη και κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου», είπε σε συνέντευξή του στις 24 Ιανουαρίου, χρησιμοποιώντας τη ρωσική ονομασία για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το Κρεμλίνο αντιμετωπίζει το Κουρσκ ως «περιφερειακό πρόβλημα, όχι εθνικό», παρατήρησε ο Νικολάι Πετρόφ, σύμβουλος στο κέντρο σκέψης Chatham House με έδρα το Λονδίνο. «Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει βιασύνη».
Ο Ζελένσκι είπε αμέσως μετά την έναρξη της επιχείρησης ότι στόχος ήταν να δημιουργηθεί μια ζώνη ασφαλείας για την προστασία των συνοριακών κοινοτήτων από τις ρωσικές επιθέσεις. Οι στρατιωτικοί του αρχηγοί προσπάθησαν επίσης να ανακουφίσουν την πίεση στις πρώτες γραμμές στην Ουκρανία, αναγκάζοντας τη Μόσχα να αναδιατάξει στρατεύματα για να υπερασπιστεί το Κουρσκ.
Αν και η επιχείρηση στο Κουρσκ δεν έχει σταματήσει την προέλαση της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία, το Κρεμλίνο έχει στείλει χιλιάδες στρατιώτες για να προσπαθήσει να ανακτήσει τον έλεγχο της περιοχής.
Ωστόσο, στην ετήσια συνέντευξη Τύπου και στην εκπομπή του τον Δεκέμβριο, ο Πούτιν δεν δεσμεύτηκε όταν ένας κάτοικος του Κουρσκ ρώτησε πόσο καιρό θα χρειαζόταν η Ρωσία για να εκδιώξει τα ουκρανικά στρατεύματα. «Δεν μπορώ και δεν θέλω να δώσω συγκεκριμένη ημερομηνία», απάντησε.
Αυτό μπορεί να επιβαρύνει τον Πούτιν καθώς ο Τραμπ τον πιέζει να «κάνει μια συμφωνία» για να διαπραγματευτεί το τέλος του πολέμου και απειλεί «μεγάλες» νέες κυρώσεις εάν αρνηθεί.
Ενώ ο Ρώσος ηγέτης μπορεί να υποστηρίξει ότι η επίθεση της Ρωσίας εξακολουθεί να κερδίζει έδαφος στην Ουκρανία, ο Ζελένσκι θα είναι σε θέση να δείξει τα εδαφικά κέρδη του Κουρσκ ως απόδειξη ότι το Κίεβο έχει κάτι να ανταλλάξει για την επιστροφή κάποιας κατεχόμενης γης. Η Ρωσία ελέγχει επί του παρόντος περίπου το ένα πέμπτο του ουκρανικού εδάφους, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας την οποία προσάρτησε ο Πούτιν το 2014.
Το Κρεμλίνο έχει δείξει ότι η στρατηγική του είναι να συνεχίσει την επίθεσή του για να προσπαθήσει να πιέσει την Ουκρανία και τις ΗΠΑ να συμφωνήσουν με τους όρους της Μόσχας, και αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι η Ρωσία μπορεί να συνεχίσει τον πόλεμο για άλλα δύο έως τρία χρόνια.
Ο Πούτιν «πρέπει να κάνει προτεραιοποίηση καθώς οι δυνάμεις του εξαντλούνται» και φαίνεται να επικεντρώνεται περισσότερο στα κέρδη στην Ουκρανία παρά στην ανάκτηση εδαφών στην περιοχή του Κουρσκ, δήλωσε ο Μπότα Ιλίας, ανώτερος αναλυτής στην Prism, μια εταιρεία στρατηγικής πληροφοριών στο Λονδίνο.
Μετά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων για την έλλειψη βοήθειας, ο Πούτιν τον Δεκέμβριο απέλυσε τον κυβερνήτη της περιφέρειας Κουρσκ τον Δεκέμβριο και τον αντικατέστησε με τον Αλεξάντερ Κίνσταϊν, βουλευτή από την Κρατική Δούμα της λέγοντάς του ότι «το ζητούμενο τώρα είναι η διαχείριση της κρίσης εκεί».
Τοπικοί αξιωματούχοι λένε ότι περίπου 2.000 άμαχοι αγνοούνται, αν και ορισμένοι κάτοικοι ανεβάζουν τον αριθμό σε περισσότερους από 3.000. Η Λιουμπόφ Πριλιούτσκα, κτηματομεσίτρια στην πόλη του Κούρσκ, είπε ότι κάλεσε τους γονείς της που ζούσαν κοντά στη Σούτζα την ημέρα που άρχισε η εισβολή για να τους πει να φύγουν.
«Από τότε δεν έχω ακούσει λέξη από αυτούς», είπε.
Πηγή: skai.gr