Τη λύπη του επειδή έναν χρόνο μετά την τραγωδία της οικογένειάς του εξακολουθούν να πνίγονται πρόσφυγες στη θάλασσα και κανείς δεν κάνει τίποτα εξέφρασε χθες στην εφημερίδα Bild ο πατέρας του μικρού Αϊλάν Κούρντι, το άψυχο σώμα του οποίου, ξεβρασμένο από τη θάλασσα σε μια παραλία, είχε συγκινήσει ολόκληρο τον κόσμο τον Σεπτέμβριο του 2015 και η φωτογραφία του έγινε εμβληματική της τραγωδίας των Σύρων προσφύγων.
"Μετά τον χαμό της οικογένειάς μου, οι πολιτικοί είπαν: 'Ποτέ ξανά!'", θυμάται ο Αμπντουλάχ Κούρντι, ο οποίος εκτός από τον Αϊλάν, έχασε και τον άλλο του γιο, τον πρωτότοκο Γκάλιπ που ήταν τότε πέντε χρονών, αλλά και την 35χρονη σύζυγό του Ρεχάμπ. Όλοι τους πνίγηκαν ανοιχτά των τουρκικών ακτών μετά το ναυάγιο ενός πλεούμενου που είχε υπερφορτωθεί με Σύρους πρόσφυγες που ήθελαν να γλιτώσουν από τον πόλεμο.
"Όλοι ήθελαν οπωσδήποτε να κάνουν κάτι λόγω της φωτογραφίας αυτής που τους είχε συγκινήσει τόσο", αυτή του μικρού αγοριού του σε μια ακτή του Μπόντρουμ (Αλικαρνασός), συνεχίζει ο 41χρονος.
"Αλλά τι γίνεται τώρα; Οι θάνατοι δεν έχουν σταματήσει και κανείς δεν κάνει τίποτα", προσθέτει ο Αμπντουλάχ Κούρντι, η οικογένεια του οποίου έχει ταφεί στο Κομπάνι, μια συριακή κουρδική πόλη που βρίσκεται κοντά στην Τουρκία.
Ο Αμπντουλάχ δεν μετανιώνει για την τόσο μεγάλη προβολή από τα μέσα ενημέρωσης της φωτογραφίας του άψυχου σώματος του γιου του, γιατί όπως λέει "κάτι τέτοιο πρέπει να δείχνεται ώστε οι άνθρωποι να βλέπουν καθαρά τι συμβαίνει (...) Η φρίκη της Συρίας θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Και η τραγωδία της εξορίας".
Ωστόσο ο ίδιος δηλώνει σοκαρισμένος από την πρωτοβουλία του Κινέζου αντιφρονούντα καλλιτέχνη Άι Ουεϊουέι, ο οποίος αναπαρέστησε στις αρχές του έτους τον νεκρό Αϊλάν φωτογραφιζόμενος στην ίδια στάση σε μια παραλία της Λέσβου.
"Δεν με είχαν ρωτήσει πριν και σοκαρίστηκα τελείως. Καταλαβαίνω καλά ότι ο Άι Ουεϊουέι ήθελε να κάνει κάτι για τους πρόσφυγες, αυτό είναι καλό. Αλλά θα έπρεπε να σκεφτεί και μένα. Είμαι ο πατέρας και εγώ πρέπει να ζήσω με αυτό", εξήγησε.
Ο πατέρας του Αϊλάν και του Γκάλιπ ζει σήμερα στην Αρμπίλ, στο ιρακινό Κουρδιστάν, όπου, όπως λέει, είναι περισσότερο ασφαλής από ποτέ. "Τι να το κάνει όμως;", διερωτάται.