Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν διακριτικά δημιουργήσει μια ζώνη ασφαλείας εντός του συριακού εδάφους, με εννέα τοποθεσίες να βρίσκονται ήδη υπό προχωρημένη κατασκευή εντός της κατεχόμενης νεκρής ζώνης, πέραν αυτής και στο όρος Ερμών, ανέφερε το ισραηλινό στρατιωτικό ραδιόφωνο στις 10 Φεβρουαρίου.
Ο στρατός έχει δημιουργήσει εννέα βάσεις που εκτείνονται από το όρος Ερμών και μέσω της Quneitra μέχρι την επαρχία Deraa, οι οποίες «φαίνεται να είναι μόνιμες».
Προς το παρόν δεν υπάρχει καθορισμένο χρονοδιάγραμμα για το πόσο καιρό το Ισραήλ θα διατηρήσει τον έλεγχο αυτής της ζώνης ασφαλείας, αλλά ο στρατός επιβεβαίωσε ότι θα παραμείνει μέχρι να βεβαιωθεί ότι «δεν υπάρχουν απειλές για το Ισραήλ».
Ο στρατός έχει επίσης καθιερώσει «συνεργασία ασφαλείας με την Ιορδανία για αμοιβαία ζητήματα, μεταξύ άλλων κατά των φατριών στη νότια Συρία και πιθανών πυρήνων της Χαμάς».
Τρεις ταξιαρχίες του στρατού επιχειρούν σήμερα στο συριακό έδαφος, μια αύξηση από το ενάμισι τάγμα που σταθμεύει στα κατεχόμενα υψίπεδα του Γκολάν πριν από τις 7 Οκτωβρίου 2023, πρόσθεσε το ραδιόφωνο του στρατού.
Τα ισραηλινά στρατεύματα προσπάθησαν να ελαχιστοποιήσουν την επαφή τους με τους Σύρους που κατοικούν σε χωριά κοντά στα στρατεύματα
Το Ισραήλ κατέλαβε για πρώτη φορά τμήματα των συριακών Υψιπέδων του Γκολάν κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Έξι Ημερών το 1967. Μετά τον πόλεμο του Οκτωβρίου του 1973, η Συρία και το Ισραήλ συνήψαν συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που καθιέρωσε αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη στο Γκολάν.
Μετά την πτώση του πρώην προέδρου της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ στις 8 Δεκεμβρίου, τα ισραηλινά στρατεύματα κατέλαβαν αμέσως πρόσθετα εδάφη στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη και πέραν αυτής, συμπεριλαμβανομένου του στρατηγικού όρους Ερμόν.
Η ισραηλινή πολεμική αεροπορία εξαπέλυσε επίσης εκατοντάδες αεροπορικές επιδρομές για να καταστρέψει τις αεροπορικές και ναυτικές βάσεις του συριακού στρατού, καθώς και αεροσκάφη, συστήματα αεράμυνας και αποθήκες πυραύλων.
Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (SOHR) ανέφερε τότε ότι περίπου το 80% των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Συρίας είχε καταστραφεί πλήρως.
Ο ηγέτης της Hayat Tahrir al-Sham (HTS) και πρώην επικεφαλής της Αλ Κάιντα Ahmad al-Sharaa (παλαιότερα γνωστός ως Abu Mohammad al-Julani) αυτοδιορίστηκε πρόεδρος της Συρίας μετά την εκδίωξη του Άσαντ.
Το HTS είχε λάβει προηγουμένως υποστήριξη από το Ισραήλ και ο Sharaa έχει δηλώσει ότι δεν επιδιώκει συγκρούσεις με τις ισραηλινές δυνάμεις που κατέχουν τη χώρα.
Αντ' αυτού, οι μαχητές του HTS και άλλων ένοπλων φατριών έχουν επικεντρώσει τις προσπάθειές τους στον αφοπλισμό και τη διενέργεια σεχταριστικών δολοφονιών αλαουιτών στις επαρχιακές περιοχές της Χομς και της Χάμα, καθώς και σε επιθέσεις εναντίον λιβανέζικων φυλών που λειτουργούν κυκλώματα λαθρεμπορίου κατά μήκος των λιβανο-συριακών συνόρων.