Σαν «περιορισμένης κλίμακας» χαρακτηρίζει το Ισραήλ τις χερσαίες επιχειρήσεις που ξεκίνησε τα ξημερώματα της Τρίτης, 1 Οκτωβρίου στο νότιο τμήμα του Λιβάνου.
Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις του ισραηλινού στρατού, στόχος της εισβολής είναι η διάλυση στρατιωτικών υποδομών της Χεζμπολάχ, σε μια σειρά από χωριά πλησίον της μεθορίου Λιβάνου-Ισραήλ. Πρόκειται για θύλακες «επικίνδυνους για την ασφάλεια του ισραηλινού λαού στο βόρειο τμήμα της χώρας μας» όπως αναφέρει η ανακοίνωση του Ισραήλ.
Βάσει πληροφοριών από το υπουργείο Υγείας του Λιβάνου, περίπου 95 άτομα έχασαν τη ζωή τους μόνο τη Δευτέρα, ανεβάζοντας τους νεκρούς σε αρκετές εκατοντάδες κατά τους πρόσφατους βομβαρδισμούς, κυρίως στη Βηρυτό. Στους νεκρούς από τα πλήγματα του Ισραήλ σε πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της επίθεσης στο υπόγειο κρησφύγετο του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, ο οποίος και φονεύθηκε, θα πρέπει να προστεθούν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που έμειναν άστεγοι και πλέον περιφέρονται στο Λίβανο, αναζητώντας διέξοδο.
Στην τελευταία εισβολή των Ισραηλινών συμμετέχουν μικρές ομάδες ειδικών δυνάμεων, με από αέρος κάλυψη, καθώς και προγεφύρωμα από το πυροβολικό. Επίσης, ενώ κατά διαστήματα ακούγονται εκρήξεις από τις βολές των αρμάτων μάχης, τα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου διασχίζουν μηχανοκίνητες φάλαγγες, με τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, υποστήριξης κ.λπ.
Όλα δείχνουν ότι η επιχείρηση που το Ισραήλ προς το παρόν ονομάζει «περιορισμένη», μπορεί πολύ εύκολα να αναπτυχθεί σε μια ισοπεδωτική επίθεση στο Λίβανο, για την πλήρη εξουδετέρωση της Χεζμπολάχ. Οι Ισραηλινοί φέρονται απολύτως αποφασισμένοι να εξολοθρεύσουν εντελώς την εχθρική προς αυτούς οργάνωση καθώς πλησιάζει η θλιβερή επέτειος της 7ης Οκτωβρίου και το λουτρό αίματος που προκάλεσε η Χαμάς τότε εισβάλλοντας αιφνιδίως στο Ισραήλ.
Η άμεση επιδίωξη του Ισραήλ είναι να αποκαταστήσει την ασφάλεια για τους πολίτες του εκείνους που κατοικούν στα σύνορα με το Λίβανο και οι οποίοι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα παραμεθόρια χωριά εδώ και μήνες, εξαιτίας των επιθέσεων, κυρίως με ρουκέτες, που εξαπολύει η Χεζμπολάχ.
Την πρόθεση του Ισραήλ να εξουδετερώσει τους αντιπάλους του χτυπώντας απευθείας σε νευραλγικά σημεία οπουδήποτε και εάν βρίσκονται αυτά, επιβεβαιώνεται από ένα παράλληλο, στοχευμένο χτύπημα στη Δαμασκό, την πρωτεύουσα της Συρίας.
Από την πλευρά τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν πως αποστέλλουν ενισχύσεις στο Ισραήλ, ως προσθήκη στους 40.000 Αμερικανούς στρατιώτες που βρίσκονται ήδη εκεί. Ωστόσο, το μεγάλο ερωτηματικό αφορά στη στάση του Ιράν, του πιο ισχυρού και επικίνδυνου αντιπάλου του Ισραήλ. Μετά από την εξόντωση του Χασάν Νασράλα, αναμενόταν μια σφοδρή αντεπίθεση εκ μέρους του Ιράν, η οποία όχι μόνο δεν έχει πραγματοποιηθεί μέχρι στιγμής, αλλά ακόμη και η εξαγγελία της ήταν αναλογικά μετριοπαθής και συγκρατημένη.
Ενώ μυστήριο επικρατεί σχετικά με τις επόμενες ενέργειες του Ιράν, σε τηλεοπτικό διάγγελμά του και μιλώντας στα αγγλικά, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου απηύθυνε έκκληση προς τον ιρανικό λαό να αντιταχθεί στο «καθεστώς ορισμένων φανατικών θρησκόληπτων» όπως χαρακτήρισε την κυβέρνηση του Αλί Χαμενέι.
«Όταν το Ιράν θα απελευθερωθεί τελικά -και αυτή η ώρα της απελευθέρωσης είναι πολύ πιο κοντά από ό,τι πολλοί νομίζουν» είπε μεταξύ άλλων ο Νετανιάχου «όλα θα είναι αλλιώς. Οι δύο αρχαίοι λαοί μας, οι Εβραίοι και οι Πέρσες, επιτέλους θα ζήσουν εν ειρήνη. Τώρα το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν υποστηρίζει τους φονιάδες και τους βιαστές της Χαμάς και της Χεζμπολάχ. Οι τύραννοι του Ιράν δεν νοιάζονται για το μέλλον του λαού σας. Σας αξίζει μια καλύτερη ηγεσία. Μην αφήνετε μια μικρή ομάδα φανατικών θρησκόληπτων να τσακίζει τις ελπίδες και τα όνειρά σας. Αξίζετε κάτι καλύτερο. Τα παιδιά σας αξίζουν κάτι καλύτερο, όπως και ολόκληρος ο κόσμος. Το Ισραήλ, θα πρέπει να ξέρετε, είναι μαζί σας».
Από την πλευρά του ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών απαντώντας σε δημοσιογράφους σε ό,τι αφορά στις επιχειρήσεις του Ισραήλ επεσήμανε ότι «νιώθω άνετα με το να σταματήσουν (…) Θα έπρεπε να σταματήσουν τώρα».
To Ισραήλ όμως πιστεύει ότι το μομέντουμ είναι υπέρ του. Αναλυτές όμως υπενθυμίζουν όσα η Ιστορία έχει διδάξει, ότι -δηλαδή- η εισβολή στρατευμάτων στον Λίβανο είναι ένα πράγμα, αλλά η αποχώρηση αυτών μία τελείως διαφορετική υπόθεση και ο φόβος μίας γενικευμένης σύγκρουσης δηλώνει παρών.